قرآن به سکوت و آرامش در کلام تأکید دارد و در مواقع لزوم سکوت را توصیه میکند.
قرآن کریم به عنوان کتاب مقدس مسلمانان، نه تنها حاوی احکام و دستورات مذهبی است، بلکه به موضوعات بسیاری از جمله سکوت و آرامش در کلام نیز توجه ویژهای دارد. در سوره هود آیه 113، خداوند به مؤمنان تأکید میکند که «و هرگز به طرف کسانی که ظلم کردند متمایل نشوید» (هود: 113). این آیه بوضوح نشان دهنده اهمیت سکوت در مواجهه با ظلم و ناهنجاریها است. به عبارت دیگر، خداوند اصرار دارد که مؤمنان نباید به سوی ظلمت و فساد گرایش پیدا کنند و سکوت را به عنوان یک رویکرد عملی در برابر ظلم معرفی میکند. سکوت در واقع تنها به معنای عدم صحبت نیست، بلکه میتواند شامل تفکر، مدیتیشن و آرامش نیز باشد. قرآن کریم در آیه دیگری به ما میآموزد که «و هنگامی که قرآن خوانده میشود، گوش دهید و خاموش شوید» (اعراف: 204). این آیه تأکید میکند که در زمان شنیدن قرآن، باید سکوت کنیم تا بتوانیم پیامهای الهی را بهتر درک کنیم. این سکوت، نه تنها به ما کمک میکند تا بر روی آموزههای قرآن تمرکز کنیم، بلکه باعث تقویت ارتباط ما با خداوند میشود. در واقع، سکوت به ما این امکان را میدهد که به دقت به کلام الهی گوش دهیم و فهم عمیقتری از آن پیدا کنیم. به علاوه، سکوت میتواند به عنوان نشانی از احترام و خداشناسی تلقی شود. در بسیاری از مقاطع قرآن، بر اهمیت سکوت در برابر خداوند و در مواجهه با دیگران تأکید شده است. به عنوان مثال، در مواقعی که به عبادت و ارتباط با خداوند میپردازیم، سکوت نقش مهمی در تسهیل این ارتباط ایفا میکند. سکوت در این زمینه میتواند به ما کمک کند تا از شر distractions دور شویم و توجه خود را به خداوند متمرکز کنیم. در زندگی روزمرهامان، سکوت میتواند نیرویی برای تأمل در افکار و احساسات ما باشد. در دنیای پرهیاهو و شلوغ امروز، سکوت یک ضرورت است. ما در میان صدای بلند زندگی باید لحظاتی را بیابیم که بتوانیم به درون خود رجوع کنیم و فکر کنیم. در واقع، سکوت به ما این امکان را میدهد که شرایط را بهتر بررسی کنیم و از گفتن کلمات نابجا و بیهوده خودداری کنیم. به همین دلیل، سکوت باید یک هنر در زندگی روزمره ما محسوب شود. پیروان قرآن میتوانند از سکوت به عنوان بخشی از عبادت و نزدیک شدن به خداوند استفاده کنند. این سکوت نه تنها به ما آرامش میدهد، بلکه میتواند به ما کمک کند تا درک عمیقتری از زندگی و معانی آن پیدا کنیم. سکوت به ویژه در مواقعی که ما در مسائل اخلاقی و اجتماعی با چالشهایی مواجه هستیم، میتواند به ما کمک کند تا تصمیمات بهتری بگیریم. سکوت به عنوان یک ابزار در فرهنگ اسلامی نیز شناخته میشود. پیامبر اکرم (ص) نیز به سکوت و خاموشی در مواقع لزوم اشاره کردهاند و فرمودهاند: «سکوت طلاست». این بیان به ما یادآوری میکند که در بسیاری از مواقع، عدم گفتار از گفتار بیهوده بهتر است و این نشاندهنده wisdom و درجه بالای معرفت ما است. در واقع، سکوت بهرهمندی از آرامش درونی و تعمق در مسائل زندگی را فراهم میآورد. با توجه به تأکیدات قرآن بر سکوت و آرامش، لازم است که ما در زندگی روزمرهامان این آموزهها را به کار بگیریم. باید یاد بگیریم که در مواقع لزوم سکوت کنیم و به تفکر و مدیتیشن بپردازیم. این سکوت میتواند ما را به خداوند نزدیکتر کرده و به ما کمک کند تا درک بهتری از خود و احساساتمان پیدا کنیم. در نهایت، قرآن کریم به ما یادآوری میکند که سکوت نه تنها یک عمل فیزیکی است، بلکه یک حالت روحی و درونی است که به ما کمک میکند تا با خود و خداوند ارتباط برقرار کنیم. سکوت میتواند به مثابه نوری در دل تاریکی زندگی باشد و ما را در مسیر درست هدایت کند. این راهنماییهای قرآن درباره سکوت باید به عنوان یک اصل در زندگی مورد توجه قرار گیرد و به ما یادآوری کند که هنر سکوت و تأمل جزء جداییناپذیر رشد و کمال انسانی است.
و به کسانی که ظلم کردند، تمایل نکنید که آتش شما را بگیرد و غیر از خدا را برای خود ولیّی نخواهید یافت، سپس یاری نمیشوید.
و هنگامی که قرآن خوانده میشود، گوش دهید و خاموش شوید تا مورد رحمت قرار گیرید.
سعدی در گلستان میگوید: "پسرم، وقتی به دیگران گوش میدهی، باید سکوت کنی تا حرفهایشان را بهخوبی درک کنی." روزی جوانی نزد او آمد و پس از سخنی بسیار به قضاوت نشسته تا قضاوت او را بشنود. سعدی پاسخ داد: "سکوت کن تا حکمت خدا را بهتر درک کنی و در زندگیات موفقتر باشی."