برای لذت بردن از زندگی حلال، باید متعادل و با تقوا، از نعمتهای خدا استفاده کرد.
زندگی بشری همواره با چالشها، لذتها و ناامیدیها همراه است. بر این اساس، تلاش برای یافتن معنا و هدف در زندگی، یکی از مهمترین دغدغههای انسانها در طول تاریخ بوده است. در این راستا، قرآن کریم بهعنوان کتاب مقدس مسلمانان، به شیوهای جامع، همه جنبههای زندگی از جمله لذت بردن از آن را مورد توجه قرار داده است. خداوند در قرآن کریم به انسانها توصیه میکند که لذتها و نعمتهایی که در دنیا برای آنها فراهم شده است، باید در چارچوب حلال و با شکرگزاری مصرف شود. آیات قرآن عشق به زندگی و لذتهای حلال را تأکید میکند، با این شرط که باید از حد نگذرانیم و در تمامی امور زندگی از اصول اخلاقی پیروی کنیم. این اصول، علاوه بر آن که در تکمیل جنبههای مادی زندگی اهمیت دارد، به تقویت روحیه و اخلاقN نیز کمک میکند. در سوره اعراف آیه 31، آمده است: "و کلوا و اشربوا و لَا تُسْرِفُوا إِنَّهُ لَا يُحِبُّ الْمُسْرِفِينَ". این آیه به ما یادآوری میکند که باید در خوردن و نوشیدن احتیاط کنیم و از زیادهروی پرهیز نماییم. برای بسیاری از ما، زندگی در دنیای مادی پر از مشغله هویداست. اما گاهی فراموش میکنیم که زندگی باید سرشار از شکرگزاری باشد. در سوره مائده آیه 88، خداوند میفرماید: "وَ کُلُوا مِمَّا رَزَقَكُمُ اللَّهُ حَلَالًا طَيِّبًا وَاتَّقُوا اللَّهَ الَّذِي أَنتُم بِهِ مُؤْمِنُونَ". این آیه به ما اعلام میکند که تنها باید از نعمتهای حلال و طیب الهی بهرهمند شویم و در این راستا تقوای الهی را حفظ کنیم. با توجه به آیات قرآن، شکرگزاری و تقوی دو رکن اساسی در زندگی هستند. شکرگزاری باعث میشود که انسان نه تنها از نعمتها بهرهمند شود، بلکه دیدگاه مثبتی به زندگی پیدا کند. از طرف دیگر، تقوا و پرهیز از گناه و تخطی از اصول الهی، انسان را به سمت آرامش و رضایت در زندگی هدایت میکند. در حقیقت، برای لذت بردن از زندگی حلال، لازم است که نه تنها به جنبههای مادی توجه کنیم بلکه به جنبههای روحانی و اجتماعی نیز اهمیت دهیم. احترام به والدین، حفظ رابطه با دوستان و همسایگان، و حساسیت نسبت به نیازهای دیگران ارکان مهم روابط انسانی و اخلاقی هستند. در آموزههای اسلامی، مورد تأکید است که انسانها باید نسبت به همدیگر محبت و احترام داشته باشند. در کنار این ها، جامعه میتواند نقش بسزایی در شکلگیری لذتهای زندگی ایفا کند. حضور در فضاهایی مثل نماز جماعت و فعالیتهای اجتماعی به انسان احساس تعلق و شادی بیشتری میدهد. تشریک مساعی با دیگران و جمع بودن در برابر خداوند، روح فرد را تقویت کرده و به او کمک میکند که در مواجهه با چالشها و مشکلات زندگی قویتر بایستد. بهعلاوه، قرآن کریم میخواهد ما را به یادآوری اینکه زندگی تنها منحصر به خودمان نیست و باید به همدیگر نیکی کنیم و در زمینههای اجتماعی مسئولیتپذیر باشیم. این نکته به ما یادآوری میکند که لذتها نباید در انزوا و دور از دیگران تجربه شوند. با مشارکت در خوشایندیهای اجتماعی و دینی، فرد میتواند احساس شادابی و لذت بیشتری را در زندگی تجربه کند. از سوی دیگر، رعایت اصول اخلاقی و معنوی در تعاملات اجتماعی موجب میشود که ارتباطات انسانی بهبود یابد و عرصههای بیشتری از لذتهای حلال در زندگی شکل بگیرد. همچنین، برای تقویت احساس رضایت از زندگی، باید به هدفهایی فراتر از خودمان فکر کنیم. این امر میتواند شامل خدمت به جامعه و جلب رضای خدا باشد. در نهایت، میتوان گفت که لذت بردن از زندگی در چارچوب حلال، دستیافتنی است. این زندگی زمانی به اوج خود میرسد که فرد به شکرگزاری، تقوا و انجام امور به شکل صحیح و درستی توجه داشته باشد. در کنار لذت بردن از نعمتهای خداوند، به یاد داشته باشیم که رضایت نهایی در پی انجام مسئولیتها و توجه به دیگران نهفته است. از آنجایی که قرآن کریم کتابی است که روی تکامل انسانها در تمامی ابعاد زندگی تأکید دارد، به ما آگاهی میدهد که لذت های واقعی از تفکر و عمل در چارچوب حلال و با توجه به اصول اخلاقی و معنوی شکل میگیرد.
و بخورید و بنوشید و انحراف نکنید؛ قطعاً خدا اسرافکنندگان را دوست ندارد.
و از آنچه که خداوند برای شما حلال و پاکیزه قرار داده، بخورید و از خدا بترسید که به او ایمان دارید.
روزی روزگاری، جوانی به نام امیر، در بازار قدم میزد و به فکر این بود که چطور میتواند از زندگیاش لذت ببرد. او موارد نامناسبی را در اطراف خود میدید که او را به این فکر وادار میکرد که آیا لذتهای حقیقی در زندگی دنیوی وجود دارد؟ بعد از مدتی با یک عارف برخورد کرد که به او گفت: 'لذتهای واقعی در شکرگزاری و تقوا نهفته است.' امیر به این سخن عمیق توجه کرد و تصمیم گرفت زندگیاش را بر مبنای خرد و دستورهای الهی ببیند. او پس از چندی متوجه شد که با شکرگزاری و رعایت حلال، احساس شادابی و لذتی بینظیر در زندگیاش پیدا کرده است.