با صبر و ایمان به خداوند میتوان از سختیهای مرگ نزدیکان گذر کرد و یاد آنها را با نیکی زنده نگه داشت.
مرگ یکی از واقعیتهای حتمی زندگی است که بر زندگی همه انسانها سایه میافکند و تأثیر عمیقی بر روح و روان افراد دارد. در طول تاریخ بشری، مرگ همواره موضوعی جدی بوده که تلاشهای بسیاری برای فهم آن صورت گرفته است. چگونه باید با مرگ عزیزان کنار آمد؟ چه احساسی به ما دست میدهد هنگامی که با فقدان کسی که دوستش داریم مواجه میشویم؟ این پرسشها در زندگی خصوصاً در زمان فقدان، برای ما بسیار چالشبرانگیز است. قرآن کریم با آیات متنوع خود، به ما راهی را نشان میدهد که میتوانیم از طریق آن، با این حقیقت تلخ زندگی، صبورانه روبهرو شویم و آن را درک کنیم. به طور خاص، آیه 155 سوره بقره یکی از آیات مهم درباره مرگ و آزمایشهای الهی است. در این آیه آمده است: "وَلَنَبْلُوَنَّكُم بِشَيْءٍ مِّنَ الْخَوْفِ وَالْجُوعِ وَنَاقَصٍ مِّنَ الْأَمْوَالِ وَالْأَنفُسِ وَالثَّمَراتِ ۗ وَبَشِّرِ الصَّابِرِينَ". این آیه به روشنی به انسانها یادآوری میکند که زندگی پر از آزمایشهای مختلف است که ممکن است شامل ترس، گرسنگی و از دست دادن عزیزان و اموال باشد. در اینجا خداوند ما را به صبر و استقامت دعوت میکند. این نشان میدهد که وقتی با فقدان مواجه میشویم، باید در برابر آن ایستادگی کنیم و از صبر به عنوان ابزاری برای گذر از این مشکلات استفاده کنیم. توجه به این نکته که خداوند بر همه جوانب زندگی نظارت دارد و ما را آزمایش میکند، به ما کمک میکند تا با مرگ عزیزان خود کنار بیاییم. این آیه به طور خاص به افرادی که در چنین مواقعی با مصیبت مواجه میشوند، این نوید را میدهد که صبر و ایمان به خداوند، میتواند عامل تسلیبخش و راهگشا باشد. سوره مؤمنون نیز در آیه 99 به مرگ اشاره میکند و میفرماید: "حَتَّى إِذَا جَآءَ أَحَدَهُمُ الْمَوْتُ قَالَ رَبِّ ارْجِعُونِ". این آیه نشاندهنده حالتی است که انسانها در لحظات پایانی زندگی خود به یاد بازگشت به دنیا و فرصت دوباره برای زندگی میافتند. این آیه ما را وادار میکند که به این واقعیت فکر کنیم که مرگ شاید به یک بُعد جدید زندگی اشاره داشته باشد، بُعدی که در آن دیگر مشکلات و سختیهای این دنیا وجود ندارد. از مجموع این آیات میتوان نتیجه گرفت که مرگ یک بخش طبیعی از زندگی است و باید با آن به عنوان یک واقعیت اجتنابناپذیر مواجه شویم. در مواجهه با مرگ، صبر و ایمان به خداوند، دو ابزار اصلی هستند که میتوانند ما را در این مسیر یاری کنند. برای این که هر چه بیشتر با این حقیقت کنار بیاییم، لازم است که ارتباط خود را با خداوند تقویت کنیم. دعا و یادآوری ابدیت میتواند به ما آرامش دهد و ناامیدی را از دلمان دور کند. علاوه بر این، مراسم تدفین و یادآوری خاطرات عزیزان، میتواند به ما کمک کند تا از درد و ناراحتی خود بکاهیم. شرکت در این مراسم و ابراز محبت با دیگر اعضای خانواده و دوستان میتواند روحیه ما را تقویت کند. دور هم جمع شدن و گفتوگو در مورد یادها و خاطرات خوب با عزیزان از دست رفته، میتواند احساس تنهایی و غم ما را کاهش دهد. موضوع دیگری که نباید فراموش کرد، اهمیت نیکی به یاد عزیزان از دست رفته است. اعمال نیک و خیر که به یاد آنها صورت میگیرد، نه تنها به خود یادآوری میکند که زندگی ما چه ارزشمند است بلکه روح آن عزیزان را نیز شاد میکند. هدیه دادن صدقه به نام آنها یا انجام کارهای خیر میتواند راهی باشد برای تجلیل و یادآوری از آنها. در نهایت، باید بپذیریم که مرگ جزء جدایی ناپذیری از چرخه زندگی است و با آن باید کنار بیاییم. به یاد داشته باشیم که زندگی بعدی پس از مرگ وجود دارد و این امید میتواند به ما دلگرمی بدهد. صبر در مقابل مرگ و مصیبتها، ما را به انسانهای قویتری تبدیل میکند و موجب رشد روحی ما میشود. از این رو، ما باید با یاد خدا و تقویت ایمانمان، از این آزمونهای سخت بهسلامت عبور کنیم. زندگی پُر از آزمون و چالش است و باید با توکل به خدا و امید به آینده، با این واقعیتهای تلخ کنار بیاییم. در پایان، مرگ تنها یک مرحله از سفر زندگی است و چه بسا در این سفر، یاد عزیزان و نیکیهایشان همیشه با ما خواهد بود.
و قطعاً شما را به چیزی از خوف و گرسنگی و نقصان در اموال و جانها و میوهها امتحان میکنیم و مژده بده به صابران.
تا اینکه وقتی مرگ یکی از آنان برسد، میگوید: پروردگارا، مرا به دنیا برگردانید.
روزی، جوانی به نام علی با مرگ پدرش روبرو شد. او بسیار ناراحت و غمگین بود و نمیدانست چگونه با این درد کنار بیاید. یکی از دوستانش به او گفت که باید به آیات قرآن و دعا پناه ببرد و در یاد پدرش نیکی کند. بعد از مدتی، علی تصمیم گرفت تا با نیکی به نیازمندان و برگزاری مراسم یادبود، یاد پدرش را زنده نگه دارد. از آن روز به بعد، احساس آرامش بیشتری داشت و میدانست که پدرش در قلبش همیشه زنده است.