با عبادت خدا، محبت به دیگران و خدمت به جامعه، می‌توانیم انسانی مفید باشیم.
در قرآن کریم، مفهوم بهره‌وری و فایده‌مند بودن انسان‌ها به وضوح بیان شده است. برای اینکه انسانی مفید باشیم، ابتدا باید به شناخت و عبودیت خداوند بپردازیم. در سوره البقره آیه 21، خداوند به مردم دستور می‌دهد که پروردگار خود را عبادت کنند و این خود آغاز مسیر مفید بودن است. از سوی دیگر، در سوره مومنون آیه‌های 1 تا 11، به مؤمنان صفاتی بیان شده که به واسطه آنها می‌توانند در زندگی خود و دیگران مفید باشند. مثلاً در آیه 9 آمده است: "و الَّذِينَ أَبْرَزُوا صَلَاتَهُمْ وَقَتُوهَا[™]“ که اهمیت نماز و ارتباط با خدا را نشان می‌دهد. همچنین، باید به دیگران محبت کنیم و رفتار نیکی داشته باشیم، همانطور که در سوره النساء آیه 36، به نیکی به والدین، خویشاوندان، یتیمان و مسکینان تأکید شده است. کمک به دیگران، خدمت به جامعه و تعهد به مسئولیت‌های اجتماعی از دیگر شیوه‌های مفید بودن هستند. انسان‌ها در کنار یکدیگر برای ساختن جامعه‌ای بهتر وجود دارند و می‌توانند در این راه با یکدیگر همکاری کنند. در نهایت، قرآن به ما یادآوری می‌کند که انجام کارهای خوب و مفید، نه تنها به خود بلکه به کل جامعه سود می‌رساند. بنابراین، با عبادت خدا، برقراری ارتباط خوب با دیگران، و خدمت به جامعه، می‌توانیم انسانی مفید باشیم.
ای مردم، پروردگارتان را پرستش کنید، همان‌کسی که شما و کسانی را که پیش از شما بودند آفرید تا تقوا پیشه کنید.
و آنان که بر نمازهای خویش محافظت می‌کنند.
آنان حقیقتاً مؤمنان‌اند و برای ایشان درجاتی نزد پروردگارشان است و آمرزش و روزی نیکو.
روزی مردی به نام حسن به بازار رفته بود و در بین خریدهایش با پیرمردی مجذوب کننده برخورد کرد. آن پیرمرد با زبان نرم و کلام زیبا، از حسن خواست تا به جوانان جامعه‌اش کمک کند و راه‌های مفید بودن را به آنها بیاموزد. حسن با شنیدن این کلمات متاثر شد و تصمیم گرفت در هر فرصت ممکن به دیگران کمک کند، حتی اگر شده با یک کلام محبت‌آمیز. با گذشت زمان، حسن نه تنها خود را تغییر داد بلکه دیگران را نیز تحت تأثیر قرار داد و به انسانی مفید تبدیل شد.