برای جلوگیری از لغزشهای اجتماعی، باید به تقوا و همکاری در نیکی توجه کنیم و از انزوا و اختلاف پرهیز کنیم.
مقدمه در قرآن کریم، فصول مختلفی به موضوعات اجتماعی، اخلاقی و انسانی اختصاص داده شده است. این کتاب آسمانی نه تنها جنبههای دینی را در نظر گرفته، بلکه بهطور خاص بر رفتارهای اجتماعی تأکید نموده و به انسانها میآموزد که چگونه در روابط بینفردی خود، از اصول اخلاقی پیروی کنند. یکی از محوریترین موضوعات در قرآن، ضرورت اجتناب از لغزشهای اجتماعی و معرفی راهکارهایی برای تقویت نیکی و تقوا در میان جامعه است. در این مقاله به بررسی آیات مرتبط با رفتارهای اجتماعی خواهیم پرداخت و نشان خواهیم داد که چگونه میتوان با عمل به آموزههای قرآن، از عدم تعادلهای اجتماعی جلوگیری کرد. تأکید بر همکاری در نیکی آیه ۲ سوره مائده، بهعنوان یکی از کلیدیترین آیات در این زمینه، میگوید: "وَتَعَاوَنُوا عَلَى الْبِرِّ وَالتَّقْوَى" که به معنای "در نیکی و تقوی با یکدیگر همکاری کنید" میباشد. این آیه به وضوح نشان میدهد که برای ارتقای فرهنگ اجتماعی مثبت و جلوگیری از لغزشهای اجتماعی، لازم است که افراد جامعه به یکدیگر کمک کنند. توجه به این نکته ضروری است که همکاری در نیکی نه تنها خود سبب تقویت روحیه اجتماعی و همبستگی میشود، بلکه باعث ایجاد عواطف مثبت در جامعه نیز میگردد. کافی است که هر یک از ما در زندگی روزمره خود، به تعهدات اجتماعی، از جمله کمک به نیازمندان و حمایت از یکدیگر، توجه کنیم. تأثیر ایمان و تقوا بر زندگی اجتماعی در آیه ۵۱ سوره حشر آمده است: "فَلَوْلَا كَانُوا مُؤْمِنِينَ لَمَا كَانُوا ذَاقُوا عَذَابَ اللَّهِ". این آیه نشاندهنده این حقیقت است که اعتقاد به خدا و تأکید بر تقوا و پرهیزگاری، نه تنها یک نوع رابطه فردی با خداوند است، بلکه تأثیر مستقیم بر زندگی اجتماعی افراد میگذارد. اعتقاد به اصول مذهبی و اخلاقی، انسان را در برابر وسوسههای اجتماعی محافظت میکند و او را از لغزشها و انحرافات نجات میدهد. درواقع، تقوا یک نوع سپر اجتماعی است که میتواند در برابر چالشهای زندگی به ما کمک کند. ضرورت وحدت و همبستگی در جامعه آیه ۴۰ سوره آل عمران بیان میکند: "وَلَا تَكُونُوا كَالَّذِينَ تَفَرَّقُوا وَاخْتَلَفُوا". این آیه به ما یادآوری میکند که در جامعه باید به وحدت و همبستگی توجه کرد و از تفرقه و اختلاف عملکرد حذر کرد. وحدت در جامعه نه تنها موجب تقویت روابط اجتماعی بین افراد میشود بلکه، باعث ایجاد یک فضای مثبت و سازنده برای رشد و پیشرفت نیز میگردد. هنگامی که اعضای یک جامعه با هم همدل و همراستا باشند، میتوانند در برابر چالشهای اجتماعی و اقتصادی با قدرت و توان بیشتری عمل کنند. تقویت ارتباطات عاطفی مثبت یکی دیگر از راهکارهای مؤثر برای جلوگیری از لغزشهای اجتماعی، تقویت ارتباطات عاطفی مثبت با دیگران است. در روابط انسانی، عواطف و احساسات نقش حیاتی دارند. انسانها بهطور طبیعی به محبت، احترام و حمایت دیگران نیاز دارند. بنابراین، باید تلاش کنیم که ارتباطات خود را با افراد مثبت و سازنده کنیم و از ارتباطات منفی پرهیز کنیم. در نتیجه، ایجاد یک فرهنگ مثبت و محبتآمیز در میان اعضای جامعه، به کاهش لغزشهای اجتماعی و ارتقاء کیفیت زندگی اجتماعی کمک میکند. نقش خانواده در ایجاد رفتارهای اجتماعی مثبت خانواده بهعنوان نهاد بنیادین اجتماعی، نقش کلیدی در شکلدهی رفتارهای اجتماعی ایفا میکند. آموزش ابتداییترین اصول اخلاقی و اجتماعی از خانواده آغاز میشود. اگر والدین رفتارهای نیکو، احترام به دیگران، صداقت و همکاری را در خانواده ترویج دهند، فرزندان در بزرگسالی بهاحتمال زیاد این رفتارها را در جامعه انجام خواهند داد. بنابراین، خانوادهها با ایجاد یک فضای مثبت و اخلاقی میتوانند زمینهساز رفتارهای اجتماعی مطلوب در جامعه شوند. اهتمام به تفکر جمعی و حل مسائل اجتماعی یکی از مهمترین عوامل برای جلوگیری از لغزشهای اجتماعی، اهتمام به تفکر جمعی و تلاش برای حل مسائل اجتماعی بهصورت گروهی است. مشکلات اجتماعی از جمله فقر، بیکاری و بیعدالتی نیازمند همکاری و همفکری بین افراد مختلف جامعه است. با ایجاد انجمنها، گروههای حمایت اجتماعی و برنامههای مدنی، میتوان به مشکلات اجتماعی شتاب بخشید و راهحلهایی را جستجو کرد. نتیجهگیری در نهایت، میتوان گفت که قرآن کریم بهعنوان یک سند الهی، به اهمیت رفتارهای اجتماعی و پرهیز از لغزشهای اجتماعی تأکید کرده است. آیات مختلفی به ما یادآوری میکند که همکاری در نیکی، تقوا و اعتقاد به خدا، وحدت و همبستگی و تقویت ارتباطات عاطفی مثبت کلیدهایی برای جلوگیری از وقوع لغزشهای اجتماعی هستند. با عمل به آموزههای قرآن و ترویج فرهنگ نیکی و تعاون، میتوان جامعهای سالمتر و پر از محبت و همدلی ساخت.
و در کارهای نیک و تقوا یکدیگر را یاری کنید.
پس اگر آنان مؤمن بودند، عذاب خدا را نمیچشیدند.
و همچون کسانی نباشید که پراکنده شدند و اختلاف کردند.
روزی، فاطمه در جمع دوستانش نشسته بود و درباره شیوههای زندگی اجتماعی گفتگو میکردند. او به یاد آیات قرآن افتاد و بیان کرد که دوستانش باید همدیگر را در رعایت اصول اخلاقی یاری کنند. یکی از دوستانش گفت: 'اما گاهی افراد پیرامون ما رفتارهای نادرستی دارند.' فاطمه پاسخ داد: 'باید با محبت و دلسوزی به آنها نزدیک شویم و تلاش کنیم تا در مسیر نیکی قرار گیرند. قرآن ما را به چنین نیکی و همکاری دعوت کرده است.'