برای تأثیر مثبت بر دیگران، باید نیکی و مهربانی را در رفتار خود تقویت کنیم و به برقراری ارتباطات صحیح بپردازیم.
قرآن کریم، به عنوان کتاب مقدس اسلام، به موضوعات متنوعی پرداخته و آموزههای عمیق اجتماعی و انسانی را در خود جای داده است. یکی از مسائلی که قرآن بر آن تأکید ویژهای دارد، تأثیرگذاری مثبت بر دیگران و اصلاح رفتارها و روابط انسانی است. این موضوع نه تنها در متنهای دینی، بلکه در زندگی روزمره و تعاملات اجتماعی ما نیز بسیار مهم و حیاتی است. از جمله آیات مرتبط با این موضوع، میتوان به سوره آل عمران آیه 104 اشاره کرد که میفرماید: "وَ كُونُوا مِنكُمْ أُمَّةٌ يَدْعُونَ إِلَى الْخَيْرِ وَيَأْمُرُونَ بِالْمَعْرُوفِ وَيَنَهَوْنَ عَنِ الْمُنْكَرِ وَأُو۟لَـٰئِكَ هُمُ الْمُفْلِحُونَ". در این آیه، خداوند از مؤمنان میخواهد که گروهی تشکیل دهند که به نیکی دعوت کنند، از کارهای زشت نهی نمایند و در واقع در پی اصلاح جامعه و روابط میان افراد باشند. این دستورالعمل به وضوح نشان دهنده اهمیت امر به معروف و نهی از منکر به عنوان یکی از پایههای تأثیرگذاری مثبت بر دیگران است. تأثیر مثبت بر دیگران به معنی ایجاد فضایی است که در آن افراد بتوانند به رشد و بهبود خود ادامه دهند. قرآن کریم با بیان اصولی برای رفتار با دیگران به ما آموزش میدهد که چگونه میتوانیم در این مسیر موفق باشیم. یکی از نکات مهم، تأکید بر نرمی و مهربانی در رفتارهاست. در سوره آل عمران آیه 159 آمده است: "فَبِمَا رَحْمَةٍ مِّنَ اللَّهِ لِنتَ لَهُمْ ۖ وَلَوْ كُنتَ فَظًّا غَلِيظَ الْقَلْبِ لَانفَضُّوا مِنْ حَوْلِكَ". این آیه به ما میآموزد که نرمی و مهربانی در برخورد با دیگران میتواند به درک و تعامل بهتری منجر شود. وقتی که با دیگران با مهربانی و احترام رفتار میکنیم، احتمال بیشتری وجود دارد که آنها به ما گوش دهند و تحت تأثیر قرار گیرند. در این راستا، زندگی پیامبر اسلام (ص) به عنوان الگوی عملی برای ما قابل بررسی است. ایشان با رفتار نیکو و اخلاق حسنه، بسیاری را به اسلام دعوت کرد و دلها را به خود جلب نمود. پیامبر (ص) همواره بر حسن نیت و محبت تأکید داشتند و به دیگران نزدیک میشدند به گونهای که مردم با رغبت و محبت به سوی ایشان میآمدند. این ابراز محبت و رفتار نیکو، نمادی از تأثیرگذاری مثبت بر دیگران است. در قرآن همچنین بر پایههای دوستی و محبت تأکید شده است. محبت بین افراد، موجب تقویت روابط اجتماعی و ایجاد فضایی سالم برای رشد و ترقی میشود. بنابراین، اگر میخواهیم بر دیگران تأثیر مثبت بگذاریم، باید در ابتدا خصلتهای نیک را در خود تقویت کنیم و به دیگران محبت کنیم. این محبتی که از دل برمیخیزد، میتواند آثار عمیقی در روابط ما با دیگران به جا بگذارد. علاوه بر این، قرآن همواره ما را به اصول اخلاقی دعوت کرده و بر این اصول تأکید میکند. در نهایت، در سوره مومنون آیه 96 میفرماید: "فَلَا تَسْتَوي الْحَسَنَةُ وَلَا السَّيِّئةُ ۚ ادْفَعْ بِالَّتِي هِيَ أَحْسَنُ". این آیه به ما میآموزد که در مواجهه با دیگران، همواره باید با نیکی و مهربانی پاسخ دهیم. این برخورد که بر مبنای محبت و حسن نیت بنا شده است، میتواند به بهبود روابط و ایجاد فهم عمیقتر بین افراد منجر شود. بهطور کلی، تأثیر مثبت بر دیگران نه تنها یک وظیفه دینی بلکه یک مسئولیت اجتماعی نیز محسوب میشود. هر یک از ما به عنوان اعضای یک جامعه، موظف به اصلاح رفتارها و ایجاد فضایی مثبت هستیم که در آن همگان بتوانند به رشد و پیشرفت دست یابند. این فضیلت نه تنها بر اثرگذاری ما بر دیگران تأثیر میگذارد، بلکه خود ما را نیز به فرد بهتری تبدیل میکند. در نهایت، میتوان گفت که قرآن با ارائه دستورالعملها و آیات مختلف ما را به تأثیرگذاری مثبت بر دیگران دعوت میکند. از ما انتظار دارد که با زبانی نیکو و رفتاری محبتآمیز با دیگران برخورد کنیم. این تأثیرات مثبت به ما کمک میکند تا دنیایی بهتر و جامعهای سالمتر بسازیم و در نهایت با تقویت خصلتهای نیک، خود نیز به فردی بهتر تبدیل شویم.
و از شما باید گروهی باشد که به خیر و نیکی دعوت کنند و به کارهای نیک فرمان دهند و از کارهای زشت نهی کنند و آنانند رستگاران.
پس به رحمت خدا، تو با آنها نرم برخورد کردی و اگر تندخو و سختدل بودی، از گرد تو پراکنده میشدند.
و (بدانید که) نیکی و بدی برابر نیستند، نیکی را به نیکی بهتر دفع کنید.
روزی، جوانی به نام امیر تصمیم داشت تا زندگی خود را تغییر دهد و بر دیگران تأثیر مثبت بگذارد. او با گوش دادن به سخنان حکیمانه پدرش و تأمل در آیات قرآن، متوجه شد که رفتار نیکو و مهربانی میتواند زندگی دیگران را تغییر دهد. او شروع به کمک به همسایهها کرد و به آنها محبت نشان داد. به زودی، دوستان و اطرافیانش نیز تحت تأثیر این رفتار قرار گرفتند و او توانست به آنها الهام بخشیده و تأثیر مثبتی بر زندگیشان بگذارد.