قضاوت کردن درباره دیگران نه تنها نادرست است، بلکه میتواند آسیبهای اجتماعی و روحی ایجاد کند.
در قرآن کریم، قضاوت کردن درباره دیگران یکی از موضوعات حساسی است که به وضوح در آیات مختلف اشاره شده است. این مفهوم نه تنها از منظر اخلاقی، بلکه از جنبههای اجتماعی و انسانی نیز حائز اهمیت است. در دنیای امروز، قضاوت کردن در مورد دیگران، با توجه به رشد رسانهها و شبکههای اجتماعی، به یکی از مسائل پرتکرار و مشکلزا تبدیل شده است. افرادی که بدون اطلاعات کافی درباره دیگران قضاوت میکنند، ممکن است روابط انسانی را تحتالشعاع قرار داده و موجب بروز سوءتفاهمات و تنشها شوند. از این رو، توجه به آیات قرآن میتواند راهگشای ما در این زمینه باشد. یکی از آیات کلیدی که به این موضوع پرداخته، آیه 12 سوره حجرات است. خداوند در این آیه به مؤمنان میفرماید: "یا ایها الذین آمنوا اجتنبوا کثیرا من الظن ان بعض الظن اثم." به عبارت دیگر، این آیه ما را به دوری از گمانهای نادرست دعوت میکند و تأکید میکند که برخی از این گمانها میتوانند گناه و به ویژه منجر به قضاوت نادرست شوند. قضاوت غیرمنصفانه باعث میشود که فرد از واقعیتها دور شود و به سوء تفاهمات دامن بزند. در این شرایط، انسانها نمیتوانند درون یکدیگر را ببینند و تنها بر اساس اعمال و رفتار دیگران میتوانند قضاوت کنند. این نکته بسیار مهم است که قضاوت در شرایطی که اطلاعات کافی و دقیقی نداریم، میتواند نتایج بسیار منفیای به همراه داشته باشد. در قرآن هر کجا که به قضاوت کردن امر میشود، به صورت مستقیم و غیرمستقیم ما را به دقت در شناخت و در نظر گرفتن شرایط دیگران میخواند. همچنین در سوره آل عمران آیه 135 آمده است: "وَالَّذِينَ إِذَا فَعَلُوا فَاحِشَةً أَوْ ظَلَمُوا أَنفُسَهُمْ ذَكَرُوا اللَّهَ فَاسْتَغْفَرُوا لِذُنُوبِهِمْ." این آیه به ما یادآوری میکند که به جای قضاوت کردن در مورد دیگران، باید به یاد خدا باشیم و از او طلب بخشش کنیم. این دیدگاه، ما را به سمت درک بهتر شرایط دیگران و همدلی با آنان سوق میدهد. در حقیقت، اگر هر یک از ما به درون خود نگاهی عمیقتر بیفکنیم و سعی کنیم خود را اصلاح کنیم، میتوانیم بهترین تأثیر را بر دیگران بگذاریم. این امر به معنای آن نیست که ما نباید نظرات یا انتقاداتی داشته باشیم، بلکه به این معناست که قبل از قضاوت درباره دیگران، باید خود را بسنجیم. این پروسه خودشناسی میتواند ما را به سمتی سوق دهد که حس همدلی و محبت را نسبت به دیگران بیشتر کنیم. قضاوت کردن به طور طبیعی میتواند منجر به آسیبهای روحی، اجتماعی و اخلاقی شود. زمانی که ما درباره دیگران قضاوت میکنیم بدون آنکه اطلاعات دقیقی از شرایط آنها داشته باشیم، نه تنها با این کار باعث رنجش آنان میشویم بلکه تصویر منفی از خودمان نیز خلق میکنیم. در واقع، بیشتر از آنچه که فکر میکنیم، این قضاوتها بر روی شخصیت و ویژگیهای اخلاقی خود ما تأثیر میگذارد. اگر بخواهیم به عنوان یک جامعهای سالم و انسانی زندگی کنیم، باید تلاش کنیم تا به جای قضاوت دیگران، به محبت و همدلی پرداخته و دیگران را با نگاهی مثبت ببینیم. باید به یاد داشته باشیم که خداوند در قرآن ما را به محبت، همدلی و ترویج حسن ظن به یکدیگر آموزش داده است. این آموزهها به معنای آن نیست که ما باید نسبت به همه بیتوجه باشیم، بلکه به ما یادآوری میکند که دقت و انصاف در قضاوت، از اهمیت ویژهای برخوردار است. بنابراین، قضاوت کردن دیگران نه تنها جایز نیست، بلکه میتواند به روابط بین فردی و اجتماعی آسیب جدی وارد کند. در نهایت میتوان گفت که قضاوت در جامعه امروز نه تنها مشکلات و تنشهای جدی را ایجاد میکند، بلکه میتواند باعث دور شدن افراد از یکدیگر شود. در فضای اجتماعی و فرهنگی امروز، مهم است که ما نگاهی عمیقتر به رفتارها و قضاوتهای خود بیندازیم و تلاش کنیم تا در دنیایی سرشار از محبت و عشق به یکدیگر زندگی کنیم. بنابراین، آیات قرآن کریم که ما را به دوری از قضاوت نادرست و ترویج حس همدلی دعوت میکند، باید به عنوان راهنمایی برای زندگی روزمره ما مورد توجه قرار گیرد.
ای کسانی که ایمان آوردهاید، از گمانهای بسیار بپرهیزید؛ زیرا برخی از گمانها گناه هستند.
و کسانی که چون فاحشهای انجام دهند یا بر خود ظلم کنند، یاد خدا میکنند و برای گناهان خود آمرزش میطلبند.
روزی روزگاری، مردی به نام حسن در حال گشت و گذار در بازار بود. او با دیدن رفتار برخی از مردم به راحتی آنها را قضاوت میکرد. اما یک روز با یک عالم بزرگ ملاقات کرد و از او پرسید: 'آیا قضاوت کردن دیگران درست است؟' عالم در پاسخ گفت: 'حسن جان، تو تنها نمیتوانی قضاوتی منصفانه کنی و علم به باطن افراد نداری. بهتر است به خودت بپردازی و در تلاش اصلاح خود باشی.' حسن از آن روز به خود آمد و سعی کرد تا از قضاوت دیگران دست بردارد.