چرا باید به عهد و پیمان وفادار باشیم؟

وفاداری به عهد و پیمان در قرآن کریم از اهمیت والایی برخوردار است و موضوعی است که در آیات مختلف این کتاب مقدس به طور مستقیم و غیرمستقیم به آن اشاره شده است. خداوند در سوره بقره آیه 177 می‌فرماید: "اَلّذینَ يُوفُونَ بِعَهْدِهِمْ إِذا عاهَدوا". این آیه به وضوح نشان می‌دهد که وفاداری به وعده‌ها یکی از ویژگی‌های برجسته انسان‌های مؤمن است. در واقع، هر انسان مؤمنی موظف است که به وعده‌هایی که می‌دهد، پایبند باشد و از آنها تخطی نکند. این اصل نه‌تنها در سطح فردی بلکه در سطح اجتماعی نیز تأثیرات عمیقی دارد. از سوی دیگر، در سوره اسراء آیه 34، خداوند به وفای به عهد تأکید می‌کند: "وَأَوْفُوا بِالْعَهْدِ إِنَّ الْعَهْدَ كَانَ مَسْئُولًا". این آیه خاطرنشان می‌سازد که وفای به عهد و پیمان تنها یک موضوع اخلاقی نیست بلکه مسئولیتی است که در روز قیامت از انسان‌ها سؤال خواهد شد. این نکته اهمیت وفای به عهد را دو چندان می‌کند و نشان می‌دهد که تأمل در وعده‌ها و پیمان‌ها از دیدگاه اخلاقی و روحانی چقدر اهمیت دارد. خداوند در سوره مائده آیه 1 نیز بر وفای مؤمنان به پیمان‌هایشان تأکید کرده و آن را نشانی از صداقت و اعتبار فرد در جامعه می‌داند. "يا أَيُّهَا الَّذينَ آمَنوا أَوْفُوا بِالْعُقُودِ" از این جمله به‌خوبی نمایان است که وفای به پیمان نه تنها یک عمل فردی، بلکه یک عمل اجتماعی است که تأثیرات بزرگی را در عرصه‌های اجتماعی، اقتصادی و حتی سیاسی به دنبال دارد. در دنیای امروز، وفاداری به عهد و پیمان می‌تواند موجب تقویت روابط تجاری و اجتماعی شود. با توجه به این که در عصر حاضر بسیاری از معاملات و توافقات در سطح جهانی انجام می‌شود، یک نهاد یا فردی که به وعده‌های خود وفادار می‌ماند، به راحتی می‌تواند اعتماد دیگران را جلب کند. این اعتماد زمینه‌ساز همکاری‌های بیشتر و کاهش مشکلات احتمالی در روابط اجتماعی و اقتصادی مردم می‌شود. بدون شک، وفای به عهد و پیمان می‌تواند به شکل‌گیری جوامع پایدار و آرام کمک کند. به عبارتی دیگر، هنگامی که مردم با یکدیگر نسبت به وعده‌ها و تعهدات خود پایبند باشند، به مرور زمان یک احساس امنیت و اطمینان در میانشان ایجاد می‌شود. این احساس نه‌تنها باعث تقویت پیوندهای اجتماعی می‌شود بلکه به کاهش نزاع‌ها و اختلافات نیز کمک خواهد کرد. از آنجا که اکثر مسائل اجتماعی و اقتصادی ناشی از عدم وفای به عهد و پیمان هستند، بنابراین توجه به این امر می‌تواند به حل مشکلات اساسی در جوامع کمک کند. به عنوان مثال، فساد، تقلب و عدم صداقت در بسیاری از موارد ناشی از بی‌نظمی در رعایت وعده‌ها و تعهدات است. اگر مردم به این مسأله توجه بیشتری داشته باشند، می‌توانند محیطی سالم‌تر و دلپذیرتر برای زندگی خود ایجاد کنند. به علاوه، یکی از جنبه‌های مهم وفای به عهد و پیمان، ایجاد اعتماد در میان نسل‌های آینده است. جوانان و نسل‌های آینده از بزرگ‌ترها یاد می‌گیرند و اگر آنها شاهد وفای به عهد در بزرگ‌ترهای خود باشند، به احتمال زیاد این ویژگی را در زندگی خود نیز جاری خواهند کرد. به عبارت دیگر، وفای به عهد باید به یک فرهنگ در جوامع تبدیل شود، به‌طوری که در تمامی تعاملات فردی، اجتماعی و اقتصادی رعایت شود. در نهایت، می‌توان گفت که وفاداری به عهد و پیمان، نه تنها عامل مهمی در بهبود کیفیت زندگی فردی است، بلکه می‌تواند به تقویت و بهبود جامعه به طور کلی منجر شود. شاید بتوان بیان کرد که یک زندگی سالم و با کیفیت، در گرو پایبندی به وعده‌ها و پیمان‌ها است. بنابراین، هر انسان مؤمنی باید این اصل را در زندگی روزمره خود جاری کند و با عمل به آن نه تنها به خود بلکه به جامعه نیز خدمت کند. این عمل می‌تواند موجب نجات از مشکلات و برقراری صلح و آرامش در میان مردم شود. در نتیجه، وفاداری به عهد و پیمان در قرآن کریم نه تنها یک دستور دینی و اخلاقی است، بلکه یک اصل بنیادین در زندگی اجتماعی و اقتصادی انسان‌ها به شمار می‌رود. با توجه به آیات و آموزه‌های قرآنی، لازم است که مسلمانان و مؤمنان در زندگی‌های خود به این اصل توجه کنند و برای ایجاد یک جامعه سالم و به دور از تنش و مشکلات، به وفای به عهد و پیمان پایبند باشند.