مهربانی با طبیعت نشانهای از ایمان و مسئولیت ما نسبت به نعمتهای خداست.
قرآن کریم به عنوان کتاب آسمانی اسلام، همواره به انسانها یادآوری میکند که زمین و هر چیزی که در آن است، نشانههای قدرت و حکمت خداوند است. این آیات نه تنها به جنبههای معنوی و اعتقادی انسانها میپردازند، بلکه دارای پیامهای عمیق اجتماعی و زیستمحیطی نیز هستند. یکی از مهمترین مسئولیتهای انسانی در برابر طبیعت، حفظ و نگهداری از آن است. به همین خاطر، باید به این نکته توجه کنیم که هرچه در این زمین وجود دارد، از جمله درختان، آبها و دیگر منابع طبیعی، به طرز شگفتانگیزی به هم وابستهاند و تأثیرات آنها بر زندگی انسانها غیرقابل انکار است. آیات قرآن در این زمینه ما را به تفکر درباره مسئولیتهای خود در قبال طبیعت دعوت میکنند. در سوره تغابن، آیه 15، خداوند میفرماید: "وَأَعْلَمُوا أَنَّمَا أَمْوَٰلُكُمْ وَأَوْلَادُكُمْ فِتْنَةٌ ۖ وَأَنَّ اللَّهَ عِندَهُ أَجْرٌ عَظِيمٌ." این آیه تأکید میکند که ثروت و داراییهای ما تنها آزمونی از سوی خداوند است. این بدان معناست که ما باید از این منابع به درستی استفاده کرده و در برابر طبیعت مسئولیتپذیر باشیم. این آیه به ما میگوید که احترام به زمین و استفاده درست از منابع طبیعی، جزء مهمی از پاسخ به آزمون الهی است. همچنین، در سوره آعراف، آیه 31، خداوند ما را به تعادل در مصرف و عدم اسراف در منابع طبیعی دعوت میکند: "وَكُلُوا وَاشْرَبُوا وَلَا تُسْرِفُوا إِنَّهُ لَا يُحِبُّ الْمُسْرِفِينَ". این آیه به وضوح نشان میدهد که اسراف و زیادهروی نه تنها از نظر اخلاقی غیرقابل قبول است، بلکه در دیدگاه اسلامی نیز ناپسندیده شمرده میشود. انسانها باید بدانند که استفاده بیملاحظه از طبیعت پیامدهای سنگینی برای محیطزیست و نسلهای آینده خواهد داشت. توجه به این موضوعات نیاز به آگاهی و آموزش دارد. ما باید خود را با مفاهیم حفاظت از محیطزیست و اهمیت طبیعت آشنا کنیم و این آگاهیها را در جامعه گسترش دهیم. برای مثال، میتوانیم با برگزاری کلاسها و کارگاههای آموزشی در رابطه با حفاظت از محیطزیست، جوانان را به قدرت طبیعت و اهمیت نگرانی درباره آن آشنا کنیم. این امر نه تنها به افزایش آگاهی عمومی کمک خواهد کرد، بلکه باعث تشویق افراد به محافظت از طبیعت خواهد شد. محافظت از منابع طبیعی از جمله جنگلها، آبها و هوا برای نسلهای آینده ضروری است. جنگلها به عنوان ریههای زمین شناخته میشوند و نقش vital و غیرقابل انکاری در تأمین اکسیژن و تعدیل دما دارند. با از بین رفتن جنگلها، ما نه تنها تنوع زیستی را تهدید میکنیم، بلکه به خود نیز آسیب میزنیم. آبها نیز از دیگر منابع ارزشمند هستند که باید از آنها به خوبی محافظت کنیم. آلودگی آبها نه تنها بر زندگی موجودات زنده تأثیر میگذارد، بلکه بر سلامتی انسانها نیز اثر میگذارد. در واقع، مهربانی با طبیعت نهتنها برای حفظ محیطزیست ضروری است، بلکه بخشی از ایمان ما نسبت به خداوند و ارزشهای اسلامی است. در مطالعه قرآن و سیره نبوی، میتوانیم با نمونههایی از تعالیم اسلامی انتظارات نسبت به حفاظت از طبیعت را مشاهده کنیم. در روایات اسلامی، تأکید شده است که انسانها در مسئولیتهای خود نسبت به زمین و طبیعت جدی باشند و به آنها آسیب نرسانند. در نهایت، باید یادآور شد که حفاظت از محیطزیست یکی از ابعاد مهم زندگی اجتماعی و فرهنگی ماست. ما به عنوان مسلمانان و پیروان قرآن، باید به آنچه که خداوند به ما داده است احترام بگذاریم و بدانیم که این معادلات بزرگ محیطزیستی که در دستان ما قرار دارد، نتیجه اقدامات ما خواهد بود. از این رو، باید به یکدیگر یادآوری کنیم که مسئولیت حفاظت از زمین و منابع طبیعی بر عهده هر یک از ماست و این حفاظت نه تنها موجب سلامتی زمین و منابع آن میشود، بلکه ارتباط ما را با خداوند و تعالیم دینیامان قویتر خواهد کرد. پس بیایید با هم برای حفظ طبیعت و محیطزیست خود تلاش کنیم و با استفاده صحیح از منابع، نشاندهنده شکرگزاری و احترام به خداوند باشیم.
و بدانید که اموال و فرزندان شما تنها آزمونی هستند و خداوند نزد او پاداشی بزرگ است.
و بخورید و بیاشامید و اسراف نکنید، که او اسرافکاران را دوست ندارد.
روزی در دل جنگل، یک مرد با درختان و جانوران صحبت میکرد. او میگفت: «من شما را دوست دارم و همیشه از شما محافظت میکنم.» درختان و پرندهها با شادی جواب میدادند و طبیعت به او پاسخ میداد. مرد فهمید که محافظت از طبیعت، در واقع محبت به خالق آن است.