کمک به خانواده در قرآن مورد تأکید است و دارای پاداش بزرگ است.
نیکی به خانواده و نزدیکان یکی از اصول و فروع بنیادین در آموزههای دینی ماست. در قرآن کریم، بارها بر اهمیت نیکی به خانواده و نزدیکان تأکید شده و خداوند در آیات مختلفی به ما یادآوری میکند که نسبت به خانواده خود، چه والدین و چه نزدیکان، مسئولیت داریم. این مسئولیت به گونهای است که نه تنها از جبهه دینی بلکه از نظر انسانی و اخلاقی نیز مورد توجه قرار میگیرد. خداوند در سوره اسراء آیه 23 میفرماید: "و پروردگارت فرمان داده است که جز او را نپرستید و به والدین نیکی کنید..." این آیه به روشنی بر اهمیت رفتار نیک با والدین تأکید دارد و نشان میدهد که نیکی به خانواده نه تنها واجب است بلکه یک عمل پسندیده و پاداشآور نیز میباشد. در واقع، نیکی به والدین یکی از مهمترین واجبات در دین اسلام به شمار میرود و اعتقاد به این اصل، بخش مهمی از ایستگاههای ایمان مسلمانان را تشکیل میدهد. نیکی به خانواده تنها به والدین محدود نمیشود و شامل دیگر نزدیکان نیز میگردد. در سوره آل بقره آیه 177، نیکی به دیگران به عنوان یکی از شاخصهای ایمان معرفی شده است: "خیرات و نیکیهای شما، شامل یتیمان، مسکینان و نیز خویشاوندان است." این آیه به ما یادآوری میکند که نیکی به خویشاوندان نه تنها از منظر انسانی مهم است بلکه در نزد خداوند نیز اهمیت ویژهای دارد. در واقع، این آیات ما را به یادآوری میکند که عشق و محبت به خویشان، یک ارزش بنیادین در جامعه اسلامی است. نیکی به خانواده از جنبههای اجتماعی و فرهنگی نیز حائز اهمیت میباشد. در جوامع سنتی، خانواده به عنوان بنیادیترین واحد اجتماعی محسوب میشود و نیکی به آن به حفظ انسجام و همکاری میان اعضا کمک میکند. این رفتار موجب تقویت روابط خانوادگی و اجتماعی میشود و از این حیث نیز میتواند به امنیت و آرامش جامعه کمک کند. به علاوه، نیکی به خانواده و نزدیکان موجب ایجاد حس محبت، آرامش و وابستگی عاطفی در بین افراد میشود. هرگاه افراد بتوانند به نیازهای یکدیگر پاسخ دهند و در مواقع سختی یکدیگر را حمایت کنند، احساس تعلق و نزدیکی بیشتری را تجربه خواهند کرد. این نزدیکی عاطفی میتواند به ایجاد یک محیط سالم و پایدار برای زندگی افراد کمک کند. از منظر اخلاقی، نیکی به خانواده و نزدیکان نشانهای از شخصیتی با اخلاق و انسان دوستانه است. فردی که به خانواده و نزدیکان خود نیکی میکند، به ارزشهای انسانی و اخلاقی اعتقاد دارد و به دیگران کمک میکند. این ارزشها به ما میآموزد که در برابر دیگران مسئولیت داریم و باید به نیازهای آنان توجه داشته باشیم. همچنین در قرآن کریم اصطلاح "الرحم" به روابط خانوادگی اشاره دارد و خداوند در جایجای قرآن بر اهمیت حفظ و نگهداری این روابط تأکید کرده است. نیکی به خانواده میتواند به کمرنگ شدن اختلافات میان افراد خانواده و ایجاد یک جو محبتآمیز کمک کند. در واقع، خانواده باید به عنوان یک پناهگاه امن و آرامشبخش برای اعضا عمل کند و نیکی به یکدیگر نه تنها موجب ایجاد آرامش در خانواده میشود بلکه به تقویت روابط انسانی نیز کمک میکند. نیکی به خانواده و نزدیکان همچنین در ایجاد اعتماد و احترام متقابل نیز نقش بسزایی دارد. هنگامی که افراد به یکدیگر و به خصوص به والدین و نزدیکان خود نیکی میکنند، این رفتار اعتماد و احترام را در این روابط تقویت میکند. این اعتماد متقابل میتواند پس از مدتی به ایجاد یک بنیاد قوی در خانواده کمک کرده و به حفظ خانواده و نهادهای اجتماعی دیگر یاری رساند. در نهایت، پاداش و ثواب نیکی به خانواده و نزدیکان بازتابی از دینداری و ایمان فرد است. در دین اسلام، نیکی به خانواده نه تنها موجب آرامش و محبت در زندگی میشود بلکه در دنیا و آخرت موجب پاداشهای بزرگ الهی نیز خواهد شد. از این رو، مسلمانان باید به این نکته توجه کنند که نیکی به خانواده و نزدیکان یکی از ارکان ایمان آنهاست و باید همواره در تلاش باشند این ارزش را در زندگی خود به کار گیرند. در نتیجه، میتوان گفت که نیکی به خانواده و نزدیکان از جمله اصول اساسی دین اسلام و آموزههای دینی ماست. این رفتار نه تنها از منظر دین بلکه از نظر انسانی و اخلاقی نیز یک فریضه و واجب است. به طور خلاصه، نیکی به خانواده موجب تقویت روابط اجتماعی، ایجاد حس آرامش و اعتماد، و در نهایت به پاداشهای بزرگ الهی منجر میشود. پس بیایید نیکی به خانواده و نزدیکان را همواره در زندگی خود سرلوحه قرار دهیم و به این سنت حسنه پایبند باشیم.
و پروردگارت فرمان داده است که جز او را نپرستید و به والدین نیکی کنید؛...
بر نیکو بودن این نیست که روی خود را به سمت شرق و غرب بگردانید...
روزگاری در یکی از روستاها، جوانی به نام علی وجود داشت که همواره در پی کسب روزی حلال و کمک به خانوادهاش بود. علی با تمام قدرت و عشق خود تلاش میکرد تا به والدینش کمک کند و بار زندگی را بر دوش آنها سبکتر کند. او هر روز با شکرگزاری به کارهای خود ادامه میداد و در دلش میدانست که خداوند پاداش این نیکیها را خواهد داد. بعد از مدتی، زندگی علی دستخوش تغییرات مثبتی شد و او توانست علاوه بر کمک به خانوادهاش، در کارهای دیگر نیز موفق شود.