قرآن به طور غیرمستقیم به حفاظت از محیط زیست اشاره دارد و بر اهمیت نگهداری از نعمتهای خدا تأکید کرده است.
مقدمه قرآن کریم به عنوان کتاب هدایت بشر، حاوی آموزهها و اصولی است که میتواند در زمینههای مختلف زندگی بشری راهگشا باشد. یکی از انواع و ابعاد زندگی که در قرآن به شکل غیرمستقیم مورد اشاره قرار گرفته است، حفاظت از محیط زیست است. با اینکه در این کتاب آسمانی درباره حفاظت مستقیم از محیط زیست صحبت نشده است، اما آیات قرآنی به مفاهیم و اصولی اشاره دارند که میتواند به عنوان مبنایی برای تفکر و اقدام در این زمینه مورد استفاده قرار گیرد. در این مقاله، بررسی میشود که چگونه قرآن میتواند ما را به حفاظت از محیط زیست ترغیب کند و به چه اصولی در این راستا توجه دارد. آیات مرتبط با محیط زیست آیه 38 سوره انعام خداوند در سوره انعام آیه 38 میفرماید: "و هیچ موجودی در زمین و آسمان نیست، مگر اینکه به خداوند سجده میکند." این آیه نشاندهنده این است که تمامی موجودات جهان به نوعی تحت فرمان الهی هستند. در واقع، این یک فراخوان به توجه به عالم طبیعت و اهمیت آن در جهان هستی است. از دیدگاه قرآن، تمامی موجودات دارای ارزش و اهمیت هستند و این امر بر لزوم احترام به آنها تأکید دارد. هر موجودی نقش و کارکرد خاص خود را در نظام طبیعی دارد و این الگو نشاندهنده همبستگی و هماهنگی در طبیعت است. آیه 30 سوره البقره در آیه 30 سوره البقره، خداوند به انسانها میگوید: "من بر زمین جانشینی قرار دادم." این بیان به وضوح نشاندهنده مسئولیت انسانی در نگهداری و حفاظت از زمین و موجودات آن است. عنوان «جانشین» به انسانها به معنای این است که ما نمیتوانیم صرفاً مصرفکننده منابع طبیعی باشیم، بلکه باید نسبت به نگهداری و حفاظت از آنها نیز اقدام کنیم. در واقع، این آیه یادآور میشود که انسانها باید به عنوان نگهبانان زمین عمل کرده و از آن به بهترین شکل ممکن بهرهبرداری کنند. اهمیت حفاظت از نعمتهای الهی حفاظت از محیط زیست در واقع یکی از جلوههای بندگی و پاسداری از نعمتهای الهی است. قرآن کریم بارها بر اهمیت و ارزش نعمتهایی مانند آب، درختان و هوا تأکید کرده و به ما یادآوری میکند که این نعمتها را نباید نادیده گرفت. اگر ما متوجه اهمیت این نعمتها باشیم و به آنها آسیب نرسانیم، در واقع به خواست الهی عمل کردهایم. این نوع نگرش نه تنها میتواند ما را به درک عمیقتری از مسئولیتمان در قبال کره زمین برساند، بلکه میتواند ما را به تفکر درباره چگونگی بهبود و حفاظت از آن نیز ترغیب کند. آیه 7 سوره الرحمن در آیه 7 سوره الرحمن، خداوند میفرماید: "و درختان را میشناسید، آنها با میوههایشان به شما کمک میکنند." این آیه به نوعی به ارتباط انسان با طبیعت و اهمیت آن اشاره دارد. درختان به عنوان یک منبع حیات و اکوسیستم، نقش اساسی در زندگی بشر و حیات وحش دارند. آنها نه تنها به تأمین غذا کمک میکنند، بلکه به حفظ تعادل اکوسیستم نیز بسیار حیاتی هستند. این آیه همچنین نشاندهنده این است که ما باید به درختان و گیاهان به عنوان منابع حیاتی نگاه کنیم و از آنها حفاظت کنیم. اصل درستی و عدالت در امر حفاظت قرآن کریم به اصول عدالت و درستی در ارتباط با محیط زیست نیز تأکید میکند. در قرآن، خداوند به انسانها یادآوری میکند که باید در مصرف منابع طبیعی اعتدال را رعایت کنند و از ظلم به خود و دیگران پرهیز کنند. این اصول با مفاهیمی چون اسراف و تبذیر نیز مرتبط است که در قرآن به شدت مورد نکوهش قرار گرفته است. به عنوان مثال، در سوره اعراف آیه 31، خداوند میفرماید: "و بخورید و بنوشید ولی اسراف نکنید، زیرا او متکبران را دوست نمیدارد." این آیه به وضوح به ما یادآوری میکند که باید در استفاده از منابع طبیعی اعتدال را رعایت کنیم و به خوبی از آنها بهرهبرداری کنیم. چالشهای زیستمحیطی در دنیای امروز، با چالشهای بزرگ زیستمحیطی مانند تغییرات اقلیمی، آلودگی هوا و آب، و تخریب جنگلها و تنوع زیستی مواجه هستیم. این مسائل نه تنها به سلامت انسانها آسیب میزند، بلکه به تعادل طبیعی جهان نیز خدشه وارد میکند. بنابراین، نیاز به آگاهی و توجه بیشتری به محیط زیست داریم و باید تلاش کنیم تا به مسؤولیتهای خود در قبال آن عمل کنیم. این موضوع نه تنها به نفع نسل حاضر، بلکه به نفع نسلهای آینده نیز خواهد بود. اقدامات لازم برای حفاظت از محیط زیست در راستای حفاظت از محیط زیست، لازم است که همه ما مسئولیتپذیری را در زندگی روزمره خود مد نظر قرار دهیم. میتوانیم با استفاده بهینه از منابع، کاهش تولید زباله، بالا بردن آگاهی درباره حفاظت از طبیعت و ترویج فرهنگ حفظ محیط زیست در جامعه، یک قدم مثبت برداریم. همچنین، جامعه اسلامی و متولیان مذهبی میتوانند با پیوند دادن آموزههای قرآنی به مساله حفاظت از محیط زیست، افراد را به عمل فرا بخوانند و یک تغییر مثبت در سطح جامعه ایجاد کنند. نتیجهگیری در نهایت، میتوان گفت که قرآن کریم به طور غیرمستقیم و با توجه به آیات متعدد، اصول حفاظت از محیط زیست را مورد تأکید قرار داده است. این اصول نه تنها بار ارزشمند خود را بر دوش هر فرد مسلمان میگذارند، بلکه برای تمامی انسانها نیز قابل استفاده هستند. احترام به محیط زیست، حفاظت از نعمتهای الهی و عمل به خواست خداوند در این حوزه میتواند بخشی از هویت انسانها تلقی شود و راهی باشد برای برقراری صلح و آرامش در جهان. به همین دلیل، ما باید با درک این اصول و معانی، به محیط زیست احترام بگذاریم و به عنوان نگهبانان آن عمل کنیم.
و هیچ موجودی در زمین و آسمان نیست، مگر اینکه به خداوند سجده میکند.
و آنگاه که پروردگارت به فرشتگان گفت: همانا من در زمین جانشینی قرار میدهم.
و درختان را میشناسید، آنها با میوههایشان به شما کمک میکنند.
روزی مردی به نام حسین تصمیم گرفت باغی برای خود بکارید. او با دقت درختان میوه کاشت و به آنها رسیدگی کرد. هر روز صبح با عشق به باغش میرفت و به گیاهان آب میداد. حسین متوجه شد که چقدر نگهداری از محیط زیست و نحوه رابطه با آن میتواند زندگیاش را تغییر دهد. باغ او به زودی شکوفا شد و میوههایش طعم دلپذیری داشتند. او فهمید که حفظ و نگاهداری از طبیعت نه تنها یک وظیفه، بلکه یک نعمت بزرگ است.