نیکی باید برای رضای خدا و بدون انتظار پاداش انجام شود. قرآن بر اهمیت نیکی کردن به دیگران تأکید دارد.
انجام نیکی و احسان بدون انتظار پاداش یا شکر، یکی از اصول بنیادین آموزههای قرآن کریم است که بر پایه آن، عمل نیک باید به نیت رضای خداوند و به عنوان یک عمل صالح صورت گیرد. در فرهنگ اسلامی، نیکی به عنوان یکی از ارکان اصلی زندگی مؤمنان تلقی میشود و آثار و برکات بیشماری در دنیا و آخرت به همراه دارد. قرآن کریم با توجه به اهمیت این امر، به مؤمنان دستور میدهد تا نیکی کنند و در این راستا ملاحظات خاصی را یادآور میشود. در آیه 273 سوره بقره، خداوند به مؤمنان میفرماید: «لَا يُؤْثِرُونَ عَلَى أَنفُسِهِم وَ لَوْ كَانَ بِهِمْ خَصَاصَةٌ»؛ این جمله مفهوم عمیقی دارد که نشان میدهد مؤمنان در شرایط دشوار نیز به فکر دیگران هستند و حتی اگر خود در مضیغه قرار داشته باشند، باز هم به نیازمندان کمک میکنند. این آیه بیانگر آن است که نیکی باید بدون قید و شرط انجام شود و انتظار پاداش یا تشکر از دیگری نداشته باشد. این نوع نگرش موجب رشد شخصیت و تقویت ایمان فرد خواهد شد. سوره انسان، آیه 8 و 9 نیز به همین مسئله پرداخته و به خوبی نشان میدهد که مؤمنان اهل احسان و نیکیاند: «و یُطْعِمُونَ الطَّعَامَ عَلَى حُبِّهِ مِسکِیناً وَ یَتیمًا وَ أَسِیرًا * إِنَّمَا نُطْعِمُكُمْ لِوَجْهِ اللّٰهِ لَا نُرِيدُ مِنكُمْ جَزَاءً وَلَا شُكُورًا». در این آیات، توجه به نیازمندان و احسان به آنان بدون هیچ گونه چشمداشتی از طرف دیگران به تأکید آمده است. این روحیه ایثار و فداکاری، نه تنها به دیگران کمک میکند بلکه باعث آرامش روحی و رضایت درونی فرد نیز میشود. انجام نیکی و احسان به دیگران در زندگی روزمره، ابعاد متنوعی دارد. این کار ممکن است به شکلهای مختلفی از جمله کمک مالی، مشاوره، حمایت عاطفی، یا حتی انجام کارهای کوچکی مانند گفتن یک کلمه خوب یا لبخند به یک فرد نیازمند متجلی شود. در حقیقت، نیکی کردن یک عمل صرفاً مادی نیست، بلکه شامل تمام رفتارها و اقداماتی است که میتواند دیگران را خوشحال کند و به بهبود کیفیت زندگی آنان کمک کند. از طرفی، قرآن کریم نه تنها مؤمنان را به انجام احسان و نیکی تشویق میکند بلکه پیامدهای مثبت این کار را نیز برای آنها یادآور میشود. انجام اینگونه اعمال نه تنها موجب نزدیکی به خداوند میگردد بلکه باعث تقویت صفات انسانی نظیر رحمت، محبت و همدلی میان افراد جامعه میشود. هنگامی که انسانها برای یکدیگر نیکی میکنند، در واقع درخت دوستی و محبت را در جامعه ریشهدار میسازند. همچنین احسان به دیگران به نوعی امتحان ایمان هر فرد نیز به حساب میآید. خداوند در قرآن میفرماید که هر کس که قصد انجام نیکی دارد باید آن را با نیت پاک و خالص انجام دهد. در واقع یکی از بزرگترین ارکان ایمان این است که انسان بتواند از خود گذشتگی نشان دهد و دیگران را در اولویت قرار دهد. در نهایت، جوامع اسلامی باید به این نکته توجه داشته باشند که نیکی و احسان بدون انتظار پاداش، نه تنها موجب رضای خداوند میشود بلکه به تقویت پیوندهای اجتماعی و افزایش همبستگی بین افراد جامعه کمک میکند. وقتی مردم نسبت به یکدیگر بیشتر احسان کنند و در مواقع نیاز در کنار هم باشند، جامعهای با ثباتتر و سالمتر تشکیل میشود. نیکی در واقع چراغی است که در تاریکیهای زندگی روشنی میبخشد و دلها را به یکدیگر نزدیکتر میکند. در مقالهای که به اختصار به تحلیل نیکی و احسان بدون انتظار پاداش پرداختهایم، به خوبی مشخص میشود که قرآن کریم با تأکید بر این اصل در آیات متعدد، تأثیرات مثبت آن را بر روی فرد و جامعه یادآور شده است. در نهایت ما باید بهخود بقبولانیم که انجام نیکی، نه تنها یک وظیفه دینی بلکه یک انتخاب شخصی است که میتواند زندگی ما را به سمت معنویت و خوشبختی هدایت کند و در واقع با انجام کارهای خیر و نیک میتوانیم به سعادت دنیوی و اخروی دست یابیم.
آنها بر خود ترجیح نمیدهند، هرچند خودشان نیازمند باشند.
و غذا را به خاطر محبتش به مسکین و یتیم و اسیر میدهند.
روزی مردی به نام حسن در حال عبور از کوچهای بود که دید یک پسر بچه در تلاش است تا دوچرخهاش را درست کند. حسن به یاد آیات قرآن افتاد و تصمیم گرفت به این پسر کمک کند، بدون اینکه انتظار شکر و یا پاداشی داشته باشد. او دوچرخه را با محبت درست کرد و با لبخند از پسر جدا شد. حسن بعداً متوجه شد که این کار کوچک باعث آرامش و شادی دلی در زندگیاش شده است.