برای مقابله با ریا، باید به نیت و هدف واقعی اعمال خود توجه کنیم و تنها برای رضایت خداوند عمل کنیم.
در قرآن کریم، موضوعاتی که به اصلاح رفتار انسانها و تقویت ایمان آنها کمک میکند، به طور گستردهای مورد بحث قرار گرفته است. یکی از این موضوعات مهم، ریا و تظاهر است که در بسیاری از آیات قرآن به آن اشاره شده و به عنوان یکی از آفات در ایمان شناخته میشود. ریا به معنای انجام اعمال نیک با نیت جلب توجه دیگران است، در حالی که ایمانی خالص تنها به خداوند متعال تعلق دارد. در سوره بقره آیه 264، خداوند به مؤمنان میفرماید: "یَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لَا تَبْطِلُوا صَدَقَاتِكُم بِالْمَنِّ وَالْأَذَىٰ..." این آیه به ما یادآوری میکند که عمل خیر هرگز نباید با تظاهر یا نیتهای ناپاک آلوده شود. در حقیقت، مؤمن حقیقی کسی است که نیکوکاری را از روی خلوص نیت و صرفاً برای رضایت خداوند انجام میدهد. از منظر دینی، ریا یکی از بزرگترین موانع در مسیر نزدیک شدن به خداوند و تقویت ایمان است. افرادی که نیتهای خالصانهای ندارند و تنها به منظور جلب توجه دیگران در حال انجام عمل خیر هستند، نتیجه عمل خود را از دست میدهند. علاوه بر این، در سوره مائده آیه 54، خداوند به مؤمنان هشدار میدهد که کسانی که ایمان خود را با کفر میآمیزند و به دنبال سودهای دنیوی هستند، در آخرت زیان عظیمی خواهند دید. این آیه نشاندهنده عواقب اعمال و نیتهای ما است و بر اهمیت توجه به نیت در انجام هر نوع عمل تأکید میکند. درواقع، نیت درست و خالص میتواند به عنوان شالودهای برای تمامی اعمال نیک به شمار آید. ایمان لحظهای ما باید از تفکر درست درباره خداوند و شناخت او نشأت بگیرد. همانطور که در سوره آل عمران آیه 30 اشاره شده است: "يَوْمَ تَجْمَعُ كُلُّ نَفْسٍ مَّا كَسَبَتْ..." این آیه به خوبی نمایانگر این حقیقت است که در روز قیامت، هر کسی پاداش اعمال خود را خواهد دید و بر اساس نیتهای خود محاسبه خواهد شد. در این راستا، توجه به نیت و هدف واقعی در انجام امور میتواند ما را از لغزش در ریا و تظاهر حفظ کند. برای مقابله با ریا، نیاز است که همواره به نیتهای خود دقت کنیم و عملهایی که انجام میدهیم را تنها برای رضای خداوند انجام دهیم. راهکارهای متعددی برای تقویت نیت خالص و جلوگیری از ریا وجود دارد. یکی از این راهکارها، توجه مداوم به یادآوری الفاظ و مضامین قرآن است که بر خلوص نیت تأکید میکند. همچنین، مشارکت در جمعهای مذهبی و پرهیز از موقعیتهای دینی که تنها به جلب توجه اختصاص دارد، میتواند موثر باشد. در این راستا، میتوان به یکی دیگر از نکات مهم اشاره کرد. انسانها به طور طبیعی و اجتماعی موجوداتی هستند که به دنبال تأیید و محبت دیگران میباشند. اما باید بدانیم که تأیید واقعی تنها از سوی خداوند به دست میآید. به همین دلیل، ایجاد ارتباط نزدیک و معنوی با خداوند باید در زندگی ما اولویت داشته باشد و هر گونه ارزیابی دیگران نباید بر روی کیفیت اعمال ما تأثیرگذار باشد. به این ترتیب، با ایجاد یک محیط و فضای معنوی، میتوان به تقویت ایمان و نیت خالص در اعمال خود کمک کرد. در نهایت، میتوان گفت که جلوگیری از ریا و تظاهر به ایمان، مستلزم توجه دائمی به نیت اعمال و انجام کارها تنها برای رضایت خداوند است. تقویت ایمان به خداوند و صداقت در عمل میتواند در پیشگیری از ریا و تظاهر نقش موثری ایفا کند. از این طریق، فرد میتواند به یک مؤمن واقعی تبدیل شود و از فیضهای الهی بهرهمند گردد. یعنی با خلوص نیت و هدف حقیقتی، میتوان در مسیر ایمان و نیکوکاری به جلو رفت و از تمام تواناییهای خود برای رسیدن به کمال الهی بهرهبرداری کرد.
ای کسانی که ایمان آوردهاید، صدقات خود را با یادآوری و آزار باطل نکنید...
ای کسانی که ایمان آوردهاید، هر کس از شما از دین خود منحرف شود، به زودی خداوند قومی آورده و دوستشان خواهد داشت و آنها نیز او را خواهند دوشت...
روزیکه هر کس آنچه را کسب کرده، جمعآوری میکند...
روزی روزگاری، مردی به نام علی بود که همیشه در تلاش بود تا به دیگران کمک کند. اما به دلیل پذیرش توجه دیگران، معنای واقعی کار خیر را فراموش کرده بود. روزی، پس از نماز، پیرمردی از او درخواست کمک کرد. علی به یاد خدا افتاد و تصمیم گرفت کار خیر را فقط برای رضای خدا انجام دهد. از آن روز به بعد، علی از هرگونه تظاهر و ریا دوری کرد و احساسش نسبت به دنیا و آخرت تغییر کرد.