غرور مذهبی قابل مقابله با تواضع و نیت صحیح در کارهاست.
غرور مذهبی یکی از مسائل پیچیده و چالشبرانگیز در جامعه انسانی به شمار میرود. این پدیده نه تنها بر روابط فردی و اجتماعی تاثیر میگذارد، بلکه میتواند به شکلگیری نگرشهای نادرست نسبت به دین و دینداران منجر شود. در واقع، غرور مذهبی میتواند به عنوان یک نوع خودبرتربینی شناخته شود که در آن فرد به خاطر عقاید مذهبی خود احساس superiority دارد و در نتیجه، سایرین را با نگاهی تحقیرآمیز و غیرمنصفانه نگریسته و از خود دور میکند. این مقاله تلاش دارد تا به بررسی جنبههای مختلف غرور مذهبی و تأثیرات آن بر روابط انسانی و درک درست از دین بپردازد. قرآن کریم به عنوان منبع اصلی دستورالعملهای زندگی مسلمانان، بارها به ضرورت تواضع و دوری از غرور اشاره کرده است. در آیه 18 سوره لقمان، خداوند میفرماید: 'وَلا تُصَعِّرْ خَدَّكَ لِلنَّاسِ وَلَا تَمْشِ فِي الْأَرْضِ مَرَحًا؛ إنَّ اللَّهَ لَا يُحِبُّ كُلَّ مُتَكَبِّرٍ فَخُورٍ.' این آیه به اهمیت تواضع در برابر دیگران اشاره دارد و به ما یادآوری میکند که غرور و کبر در نظر خداوند پسندیده نیست. چرا که خداوند به انسانها به یک چشم نگاه میکند و در پیشگاه او همه در برابر هم برابرند. از این رو، غرور مذهبی نه تنها مانع از رشد معنوی فرد میشود بلکه بر روی روابط انسانی نیز تأثیر منفی میگذارد. غرور مذهبی میتواند تا حدی شکلگیری دین و دیانت را مختل کند. افراد مغرور معمولاً تصور میکنند که با اعتقاد به یک دین خاص یا اعمال مذهبی مشخص، از دیگران برترند و این موجب ایجاد فاصلهای عمیق میان آنها و دیگران میشود. این موضوع میتواند باعث تنشها و درگیریهای اجتماعی شود و سرانجام منجر به ناامیدی از دین و دینداری گردد. برای مقابله با غرور مذهبی، نخستین گام خودشناسی است. باید از خود بپرسیم آیا اعمال ما بر اساس نیت خالصانه برای خداوند است یا به قصد جلب توجه دیگران؟ در سوره حشر آیه 18، خداوند میفرماید: 'يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا اتَّقُوا اللَّهَ وَلْتَنظُرْ نَفْسٌ مَّا قَدَّمَتْ لِغَدٍ...' این آیه ما را ترغیب میکند به اینکه در مورد اعمال و نیتهایمان تأمل کنیم. آیا ما در تلاش برای نزدیک شدن به خداوند هستیم یا به دنبال فخر فروشی و خودنمایی؟ با شفافسازی نیت خود، میتوانیم به مرحلهای از تواضع و خدمت به دیگران برسیم. در واقع، در سطوح بالای خودشناسی و معنویت، تواضع و پذیرش ضعفهای انسانی درک میشود. فرد باید قادر باشد که نقاط ضعف خود را بشناسد و نه تنها آنها را بپذیرد بلکه از آنها به عنوان فرصتی برای رشد شخصی و معنوی بهرهبرداری کند. این درک به ما یادآوری میکند که هیچ کس از ابتدا کامل نیست و داشتن ضعفهای انسانی جزئی از تجربههای زندگی است. شاید بپرسید که چگونه میتوان بر غرور مذهبی غلبه کرد؟ یکی از راهکارها تمرکز بر خدمت به دیگران و حضور فعال در جامعه است. یک فرد مذهبی باید با عمل به آموزههای دینی خود در راستای خدمت به جامعه و کمک به دیگران اقدام کند. این عمل نه تنها موجب تقویت روابط اجتماعی میشود بلکه به فرد کمک میکند تا از خود دور شده و به جای آن، بر روی دیگران متمرکز شود. در دین اسلام، رسول اکرم (ص) نیز به اهمیت تواضع اشاره کردهاند و فرمودهاند: 'کسی که تواضع کند برای رضای خداوند، خدا او را بلند میکند.' این به معنای آن است که تواضع و خدمت به دیگران باعث ارتقاء فرد در محضر خداوند و همچنین در جامعه میشود. تواضع همچنین ایجاد حس همدلی و نزدیکی میان افراد را تقویت میکند و این خود به کاهش تنشها و اختلافات میان انسانها کمک میکند. به طور کلی، در مواجهه با غرور مذهبی و یا هر نوع خودبرتربینی دیگری، لازم است که به این نکته توجه داشته باشیم که ما از یک خالق واحد آفریده شدهایم و هیچ کس بر دیگری برتری ندارد. خودخواهی و کبر نه تنها روابط ما را تحت تأثیر قرار میدهد بلکه میتواند مانع از درک صحیح و عمیق از آموزههای دینی ما شود. و در نهایت، برای رسیدن به حقیقت و درک عمیقتر از دین، باید به جستجو در دل آموزههای آن بپردازیم و با قلبی پاک و نیت خالص، در مسیر تواضع، فروتنی و خدمت به دیگران گام برداریم. این گامها نه تنها به منفعت شخصی منجر میشود، بلکه در نهایت موجب بهبود وضعیت اجتماعی و روابط انسانی نیز خواهد شد. به یاد داشته باشیم که دین و ایمان واقعی در تعهد ما به خدمت به دیگران و تواضع در برابر خداوند نهفته است.
و به مردم روی مگردان و در زمین با تکبر راه نروید؛ یقیناً خداوند هر متکبر و مغروری را دوست ندارد.
ای کسانی که ایمان آوردهاید، از خدا بترسید و هر کس نفسش را برای فردا آماده کند، نگاه کند...
روزی، کسی به یک عالم دینی مراجعه کرد و گفت که احساس میکند در دینش برتر از دیگران است. عالم دینی به او گفت: "یاد داشته باش که هر کسی در راه خود ممکن است دچار اشتباه شود و ما هیچکس را در جایی برتر از دیگری نمیبینیم. تنها راه نجات، ایمان و نیت خالص است." این سخنان به او امید داد و او به سمت تواضع برگردانده شد.