عفت در قرآن به عنوان ویژگی مؤمنان شناخته شده و حفظ چشم از حرام و تقوا از طرق کلیدی آن است.
عفت و چشمپوشی از گناهان در قرآن کریم از موضوعات بسیار مهم و کلیدی در زندگی مسلمانان به شمار میآید. یکی از اصول اساسی تربیتی در اسلام که به فرد کمک میکند تا در مسیر زندگی خود به درستی و پاکی قدم بردارد، همین عفت است. قرآن کریم به وضوح در سورههای مختلف به این ویژگی مؤمنان اشاره کرده است، که تنها به حفظ فردی ختم نمیشود، بلکه به ارتقای جامعه و بهبود روابط اجتماعی نیز کمک میکند. سوره نور یکی از سورههایی است که به عفت و نگهداری از چشم تأکید ویژهای دارد. در آیه 30 این سوره میخوانیم: "بگو به مؤمنان که چشمان خود را (از نگاه به حرام) فرو بندند و عفت خود را حفظ کنند؛ این برای آنها پاکتر است." این آیه به صراحت به مؤمنان دستور میدهد که در برابر خواستهها و تمایلات نفسانی خود ایستادگی کنند و با چشمپوشی از گناهان، خود را از آلودگیها حفظ کنند. این مسئله نه تنها به سلامت روانی فرد کمک میکند، بلکه تأثیرات مثبتی بر روی جامعه نیز خواهد داشت. عفت به معنای کنترل و نگهداری از خود در مقابل وسوسهها و موارد حرام است. در زندگی روزمره، انسانها با چالشهای گوناگونی مواجه میشوند و در این میان، نگهداری از عفت و تقوا به معنای واقعی خود را نشان میدهد. با توجه به فرازهای بالا، میتوان گفت که عفت نه تنها ویژگی ظاهری بلکه بعدی عمیق و معنوی دارد که از انسان مؤمن میسازد. در سوره بقره آیه 187 نیز خداوند به مؤمنان میگوید که روزه در ماه رمضان موجب تقوا و عفت میشود. این عبادت، به عنوان یکی از ارکان دین اسلام، نه تنها برای پرهیز از خوردن و آشامیدن است بلکه برای پرهیز از گناه و فساد نیز تعریف شده است. روزهداری در واقع فرصتی است که در آن انسان میتواند اهداف خود را مرور کند و به تقویت روحیه عفت و تقوا بپردازد. به طور کلی، عفت در قرآن به عنوان یکی از ویژگیهای مؤمنان برجسته شده و این ویژگی نشاندهنده عمق ایمان و تقوای فرد است. زمانی که کسی در برابر گناهان عفت میورزد، تنها از خود حفاظت نمیکند بلکه به جامعه نیز کمکی بزرگ میکند. زیرا هر فردی که به عفت و پرهیز از گناه پایبند است، دیگران را نیز تحت تأثیر قرار داده و آنها را به سمت فضیلت و خوبی هدایت میکند. آیات قرآن در این زمینه به ما یادآوری میکنند که تقوا الزامی در زندگی مؤمنان است. طبق آیه 200 سوره آل عمران: "ای کسانی که ایمان آوردهاید، استقامت ورزید و ثابت قدم باشید و به خداوند امیدوار باشید تا رستگار شوید." این آیه به وضوح تاکید میکند که مؤمنان باید در برابر چالشها ایستادگی کنند و با تقویت عفت و تقوا، به سمت رشد و پیشرفت حرکت کنند. این استقامت و پایداری نه تنها در زندگی فردی، بلکه در روابط اجتماعی و خانوادگی نیز اثرگذار است. ماهیت عفت و تقوا به انسانی با تعالی روحی منجر میشود که در رویارویی با وسوسهها و چالشها، قوی و پایدار باقی میماند. چنین فردی به وضوح قادر است تا نه تنها خود را از گناهان دور کند، بلکه دیگران را نیز به سوی راه نیک و درست هدایت کند. لذا، این دو ویژگی به عنوان ابزارهای مؤثر در ساختن جامعهای سالم و پر از فضائل شناخته میشوند. در دنیای امروزی که تأثیرات منفی بسیاری بر روی جوانان و جامعه وجود دارد، توجه به عفت و تقوا به نوعی ضرورت تبدیل شده است. ما باید در برابر چالشهای مدرنیته، با ایمان و با پایبندی به اصول دینی خود، به عفت و تقوا پایبند بمانیم. این موضوع نه تنها بر روی روح و روان ما تأثیر میگذارد بلکه میتواند به عنوان الگویی برای دیگران نیز عملی گردد. در نتیجه، عفت و پرهیز از گناه یک مسئولیت اخلاقی و دینی برای مسلمانان به شمار میرود. نگهداری از چشمها و حفظ عفت نه تنها راهی برای ترقی فردی است، بلکه به سلامت جامعه و بهبود رفتارهای اجتماعی نیز کمک میکند. با تقویت این ویژگیها، میتوانیم فرهنگ حیا و عفت را در جامعه گسترش دهیم و در نهایت به سوی جامعهای سالم و متعالی پیش برویم.
بگو به مؤمنان که چشمان خود را (از نگاه به حرام) فرو بندند و عفت خود را حفظ کنند؛ این برای آنها پاکتر است.
برای شما در شبهای روزه، آمیزش با همسرانتان حلال شده است. آنان برای شما پوششی هستند و شما نیز برای آنها پوششی هستید. خداوند میدانست که شما به خود خیانت میکنید، پس بر شما توبه کرد و شما را بخشید. حالا با آنها آمیزش نمایید و آنچه خدا برای شما مقدر کرده، طلب کنید و بخورید و بنوشید تا روشن شود، دو رشته سفید از رشته سیاه (صبح). سپس روزه را تا شب کامل کنید و در مساجد با آنها جدل نکنید، در حالی که شما در اعتکاف هستید. این برای شما بهتر است، اگر بدانید.
ای کسانی که ایمان آوردهاید، از صبر و نماز یاری جویید؛ قطعاً خدا با صابران است.
در روزگاری نه چندان دور، مردی به نام حسن بود که در برابر وسوسههای گناه مبارزه میکرد. یک روز، او در بازار با صحنهای مواجه شد که او را به گناه دعوت میکرد. اما به یاد آیات قرآن افتاد که به او سفارش میکرد حفظ عفت کند و با دوستی خدا را جستجو کند. با توکل به خدا و یادآوری این آیات، حسن توانست از آن موقعیت گذر کند و احساس آرامش بیشتری پیدا کرد. او فهمید که چقدر عفت در زندگیاش اهمیت دارد.