تربیت فرزندان نیازمند توجه به دین، اخلاق و ایجاد ارتباط محبتآمیز است.
تربیت صحیح فرزندان یکی از بزرگترین مسئولیتهای والدین است و در این امر، توجه به اصول اخلاقی و دینی اهمیت بسیاری دارد. قرآن کریم بهعنوان منبعی بینظیر و جامع در ابعاد مختلف زندگی انسان، نکات مهمی را برای تربیت فرزندان ارائه کرده است. در سوره لقمان، در آیه 13، لقمان حکیم به پسرش توصیه میکند که به خدا شرک نیاور زیرا این عمل، بزرگترین ظلم است و از اهمیت توحید و رابطه صحیح با خدا خبر میدهد. این نکته نشان میدهد که تربیت صحیح فرزندان نه تنها به معنای آموزش اطلاعات و دانش به آنها بلکه به معنای شکلگیری اعتقادات و باورهای دینی آنها نیز هست. در تربیت فرزندان، والدین باید بخشی از زندگی خود را به تقویت ایمان و اخلاق اختصاص دهند. این بدین معناست که باید آنها را با مبانی دینی آشنا کرده و به حفظ ارتباطشان با خداوند اهمیت دهند. سوره تحریم، آیه 6 نیز بهوضوح بیان میکند که مومنان باید از خود و خانوادهشان در برابر آتش جهنم محافظت کنند، و این یکی از بزرگترین مسئولیتهای والدین به شمار میرود. بنابراین، تربیت فرزندان نیازمند توجه مستمر به مسائل اخلاقی، علم، محبت و ایمان است. تربیت فرزندان باید به گونهای باشد که آنها را در مسیر رشد فکری و اجتماعی هدایت کند. والدین باید فضایی را فراهم کنند که در آن، فرزندان آنها بتوانند آزادانه پرسش کنند، نظرات خود را بیان داشته و در بحثها شرکت کنند. ارتباطی که بر پایه محبت و احترام استوار است، به فرزندان این امکان را میدهد که احساس امنیت کنند و توانایی ابراز نظر و تجارب خود را بدست آورند. به علاوه، والدین باید از طریق گفتگو و مشاورههای موثر با فرزندان، اعتماد به نفس و استقلال آنها را تقویت کنند. این موضوع میتواند به آنها کمک کند تا در مواجهه با چالشهای زندگی، تصمیمهای صحیحی بگیرند. تحقق این اهداف نیازمند زمان و توجه مستمر والدین به مسائل فرزندان است. یکی از راههای موثر در تربیت فرزندان، الگو بودن برای آنهاست. والدین باید خود نمونهای از رفتار نیکو، صداقت، محبت و دیانت باشند. آنها باید به فرزندان خود نشان دهند که چگونه باید در زندگی با دیگران رفتار کرد و به شناخت خوبیهای انسانی پرداخته شود. والدینی که خود به اصول اخلاقی پایبندند، بدون شک فرزندان خود را نیز به سمت رفتارهای نیکو هدایت میکنند. علاوه بر این، والدین باید به نقش خود در شکلدهی به مهارتهای اجتماعی فرزندان نیز توجه ویژهای داشته باشند. یکی از بهترین روشها برای آموزش مهارتهای اجتماعی به فرزندان، فراهم کردن فرصتهایی برای تعامل با دیگران است. این تعاملات می توانند در قالب فعالیتهای اجتماعی، ورزشی یا هنری شکل بگیرند. در این موارد، فرزندان یاد میگیرند که چگونه با دیگران ارتباط برقرار کنند و به تبادل نظر بپردازند. خطوط کلی در تربیت فرزندان میتواند شامل برقراری نظم و انضباط و آموزش مرزهای مناسب باشد. والدین باید بهوضوح قوانین و انتظارات خود را به فرزندان اعلام کرده و در عین حال محبت و حمایت خود را نیز به آنها نشان دهند. این تنظیم بین اقتدار و محبت میتواند فضایی امن و سالم برای رشد فرزندان فراهم کند. از طرفی، فرزندان باید به اهمیت یادگیری و تحصیل توجه کنند. والدین باید بهطور مداوم آنها را به کسب دانش و علم تشویق کرده و به آنها بیاموزند که یادگیری یک فرایند مادامالعمر است. این فرآیند میتواند به آنها کمک کند تا با چالشهای زندگی بهتری روبرو شوند و در آینده بهعنوان اعضای مفیدی از جامعه فعالیت کنند. در نهایت، والدین با ایجاد فضایی سرشار از محبت و اعتماد، میتوانند به تربیت نسلی مؤمن، آگاه و مستقل بپردازند که بتوانند در زندگی خود با افتخار و سربلندی پیش بروند. تربیت فرزندان یک فرآیند طولانی و مستمر است که به تلاش، صبر و دانش نیاز دارد، اما اثرات مثبت آن بر زندگی فرزندان و جامعه بهقدری مهم است که هر والدینی باید تمامی توان خود را در این مسیر به کار گیرد. در پایان میتوان گفت: «تربیت صحیح فرزندان نه تنها ایجاد نسلی توانا و مؤمن است، بلکه ضامن سلامت و پیشرفت آینده جامعه نیز بهشمار میرود».
و زمانی که لقمان به پسرش گفت و او را موعظه میکرد: ای پسرم، به خدا شرک نیاور، که شرک به خدا خیانت بزرگی است.
ای کسانی که ایمان آوردهاید، خود و اهل خود را از آتش نگهداری کنید که fuel آن مردم و سنگهاست.
روزی یک پدر، در حال بازی با فرزندش بود و به او میآموخت که چگونه مهربانی و صداقت را در زندگیاش پیاده کند. او داستانی از زندگی خود تعریف کرد و به فرزندش گفت: "ببین، من همیشه تلاش کردهام تا بهترین الگو برای تو باشم. هر کجا که میروی، به یاد داشته باش که مهربانی و صداقت از ارزشهای والای انسانی است." کودک با طرز تفکر پدرش تحت تاثیر قرار گرفت و تصمیم گرفت از او الگو بگیرد.