قرآن به دلسوزی به حیوانات اشاره دارد و بر رعایت مهربانی و احترام تأکید می‌کند.
قرآن کریم به توجه و دلسوزی به مخلوقات خداوند، از جمله حیوانات، اشاره‌هایی دارد. در واقع، این کتاب آسمانی بر اهمیت مهربانی و دلسوزی به تمامی موجودات تأکید دارد. یکی از آیات قرآن که به این موضوع اشاره می‌کند، آیه 38 سوره انعام است، که در آن خداوند می‌فرماید که هر بسیج و خدمتی به غیر از انسان، نیز مورد توجه است. این نشان‌دهنده آن است که خدواند دیدگاه جامع و گسترده‌ای به تمام مخلوقات خود دارد. همچنین در سوره نحل آیه 8 به چگونگی خلق و آفرینش حیوانات اشاره شده که این امر به ما یادآوری می‌کند که هر موجودی در زندگی نقش خاصی دارد و باید نسبت به آن با دلسوزی رفتار کرد. در سنت نبوی نیز، پیامبر اکرم (ص) بارها به دلسوزی نسبت به حیوانات و سایر مخلوقات تاکید فرمودند و حتی در روایات داریم که یک زن به خاطر بی‌مهری به یک گربه، مورد عتاب خداوند قرار گرفت. بنابراین، می‌توان گفت که قرآن و سنت پیامبر (ص) بر دلسوزی به حیوانات و احترام به رفتار صحیح با آنها تأکید می‌کنند. این دلسوزی نه تنها نشانه انسانیت ماست، بلکه باعث رضایت خداوند نیز خواهد شد.
و به یقین برخی از دام‌ها نیز از نشانه‌های نعمت‌های خداوند هستند. و آنچه که شما نمی‌دانید نیز با پروردگار شما آشناست.
و اما چهار پایان، آنها را برای شما آفرید که در آنها حرارت و منافع است و از آن می‌خورید.
در روزگاری نه چندان دور، مردی به نام حسن بود که در دهکده‌ای کوچک زندگی می‌کرد. حسن عاشق حیوانات بود و هر روز به جنگل می‌رفت تا با پرنده‌ها و خرگوش‌ها بازی کند. او همیشه آنها را با دلسوزی و محبت می‌نگریست و می‌دانست که همه موجودات حق دارند که مورد محبت قرار بگیرند. روزی در مسیر بازگشت، حسن یک پرنده را دید که به شدت زخمی شده بود. او با دلسوزی پرنده را به خانه برد و از او مراقبت کرد تا بهبود یابد. حسن می‌دانست که در قرآن به دلسوزی نسبت به حیوانات تأکید شده است و این رفتار او نه تنها دلیلی برای شادی روحش بود، بلکه عنایت خداوند را نیز به همراه داشت.