بله، بخشیدن دیگران در قرآن عملی پسندیده و مورد ثواب خداوند است.
بخشندگی و عفو در قرآن کریم مفهوم عمیقی دارد که در آیات مختلف، مؤمنان را به این امر مقدس دعوت میکند. در دنیای امروز که پر از چالشها و مشکلاتی است که به روابط انسانی لطمه میزند، نیاز به فهم عمیقتری از بخشش و عفو احساس میشود. قرآن کریم بهعنوان مهمترین منبع الهی برای مسلمانان، بارها به مسأله بخشش و عفو اشاره کرده است و میخواهد به ما بفهماند که این ویژگی نهتنها در زندگی فردی بلکه در زندگی اجتماعی نیز اهمیت دارد. در سوره نور آیه 22، خداوند میفرماید: «وَ لَوْلَا أَنْ فَضَلَ اللَّهُ عَلَيْكُمْ وَ رَحْمَتُهُ فِي الْأَخِرَةِ لَمَسَّكُمْ فِي مَا أَخَذْتُمْ عَذَابٌ عَظِيمٌ». این آیه به ما یادآوری میکند که هیچ انسانی نمیتواند از اشتباهات خود مصون باشد و همه ما ممکن است در موقعیتهایی قرار بگیریم که مرتکب خطا و اشتباه شویم. بنابراین، اگر یکی از برادران یا خواهران ما اشتباهی مرتکب شود، باید با چشمی سعهصدر و روحی بخشنده به آن نگاه کنیم. همچنین، در سوره آلعمران آیه 134 آمده است: «وَ الَّذِينَ يُنفِقُونَ فِي السَّرَّاء وَ الضَّرَّاء وَ الْكَاظِمِينَ الْغَيْظَ وَ الْعَافِينَ عَنِ النَّاسِ ۗ وَ اللَّهُ يُحِبُّ الْمُحْسِنِينَ». این آیه بهوضوح بیان میکند که خداوند عشق و محبت خود را به کسانی که در برابر خشم و عداوت، خود را کنترل میکنند و دیگران را میبخشند، نثار میکند. ویژگیهای افراد بافضیلت در این آیه، همچون انفاق در شرایط دشوار، از خودگذشتگی و توانایی در کنترل خشم، نمونههایی از روحیه مهربانی و بخشش هستند که خداوند به آنها علاقهمند است. بخشش و عفو نهتنها به نفع دیگران است، بلکه در واقع باعث پیشرفت فردی خود ما نیز میشود. در زندگی روزمره، با بخشش و دلسوزی نسبت به دیگران میتوانیم روابط انسانی را تقویت کرده و جامعهای سالمتر و محبتآمیزتر بسازیم. به همین دلیل، قرآن کریم بخشش را نهتنها بهعنوان یک عمل پسندیده و بافضیلت معرفی میکند، بلکه آن را موجب ثواب و رضای خداوند نیز میداند. این مهم پیامی است که در قرآن به وضوح به گوش میرسد و مانع از ایجاد کینه و دشمنی در جامعه میشود. در سوره مریم آیه 96 آمده است: «إِنَّ الَّذِينَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحَاتِ سَيَجْعَلُ لَهُمُ الرَّحْمَـٰنُ وُدًّا». این آیه نشاندهنده این است که کسانی که به حسن نیت و عفو دیگران میپردازند، نزد خداوند محبوب خواهند بود و بهوسیله محبت و مهربانی میتوانند به درجات بالاتری دست یابند. بدین منظور، از آنجا که انسانها در درون خود تمایل به عشق و محبت دارند، بخشش و عفو بهعنوان وسایلی برای نزدیکتر شدن به خداوند و جلب رحمت او به حساب میآید. در بسیاری از روایات اسلامی نیز بهویژه در کلام پیامبر اکرم (ص) تأکید شده است که بهترین افراد، کسانی هستند که در موقعیتهای دشوار و پرتنش، توانایی بخشیدن دیگران را دارند و در واقع، این ویژگی بهعنوان یک فضیلت برتر در نزد خداوند محسوب میشود. بر اساس آموزههای اسلامی، بخشش علاوه بر اینکه ما را از بار سنگین کینه و تنفر آزاد میکند، به ما کمک میکند تا روح خود را جلا بخشیم و به آرامش درونی دست یابیم. چند نکته کلیدی که در رابطه با بخشش و عفو در قرآن کریم وجود دارد شامل این است که: 1. عفو بهعنوان یک عمل جهادی و اخلاقی: قرآن علاوه بر تشویق به عفو و بخشش، آن را یک عمل اخلاقی میداند که باید بهصورت فعالانه انجام شود. این امر موجب رشد اجتماعی و فردی میشود. 2. عفو و بخشش بهعنوان راهی برای نزدیکی به خدا: همانطور که در آیات ذکر شد، بخشش میتواند ما را در دایره محبت و رحمت الهی قرار دهد. 3. ایجاد فضای مثبت در جامعه: با ترویج بخشش و عفو، نهتنها بر روابط فردی تأثیر مثبت میگذاریم، بلکه به جامعه نیز یک فضای سالم و محبتآمیز میبخشیم. با توجه به موارد فوق، بخشش و عفو در قرآن کریم یک ارزش والا و اعتباربخش محسوب میشود که نهتنها باید در زندگی فردی خود مورد توجه قرار گیرد، بلکه باید سعی کنید این فرهنگ را در جامعه نیز پیادهسازی کنیم. برای تحقق بخشیدن به این هدف، لازم است آموزشهای لازم به نسلهای آینده داده شود، تا بتوانند مفاهیم انسانی و اسلامی را در زندگی روزمره خود پیاده کنند و از آن بهرهمند شوند. در خاتمه، اشاره به مفهوم بخشش نهتنها به عنوان یک عمل، بلکه بهعنوان یک نگرش و رویکرد در زندگی میتواند بهخوبی تأثیرگذار باشد و ما را در مسیر درست رهنمون سازد.
و اگر فضل خدا و رحمت او در دنیا و آخرت بر شما نبود، شما را به خاطر آنچه که گرفتید، عذابی بزرگ میرسید.
و کسانی که در وقت آسایش و سختی انفاق میکنند و خشم خود را فرو میبرند و از مردم در میگذرند؛ و خداوند نیکوکاران را دوست میدارد.
البته کسانی که ایمان آورده و کارهای شایسته انجام دهند، خداوند برای آنان دوستی مقرر میدارد.
روزی موسی با یکی از دوستانش به بازار رفته بود. در آنجا دوستش ناگهانی به او توهین کرد. موسی با خود فکر کرد که باید عفو کند. او نه تنها برنجش را برنگرداند بلکه از محبت خداوند خود را آرام کرد و از دوستیاش گذشت. چند روز بعد، دوستش به او زنگ زد و از کردهاش عذرخواهی کرد. این نشان داد که عفو او چه تأثیری بر روی دیگران داشت.