بله، نگاه محبتآمیز به والدین عمل نیکویی است که در کنار عبادت خداوند قرار دارد و به عنوان عبادت محسوب میشود.
در قرآن کریم، رفتار خوب با والدین و محبت به آنها به شدت مورد تأکید قرار گرفته است. خانواده اولین نهاد اجتماعی است که فرد در آن رشد و پرورش مییابد و والدین نقش کلیدی در شکلگیری شخصیت و تربیت فرزندان دارند. بنابراین، رفتار نیکو با والدین نه تنها از منظر اخلاقی بلکه از دیدگاه دینی نیز به شدت توصیه شده است. آیه 23 سوره اسراء به طور صریح به این موضوع اشاره میکند: 'و پروردگارت فرمان داده است که جز او را نپرستید و به والدین نیکی کنید'. این آیه نشاندهنده اهمیت فوق العادهی نیکی به والدین و ارتباط آن با عبادت خداوند است. به عبارت دیگر، احترام به والدین و محبت به آنها در کنار پرستش خداوند قرار دارد. نگاه محبتآمیز به پدر و مادر، بهعنوان یک عمل نیکو و عبادت، در آموزههای اسلامی تأکید شده است. در سوره لقمان آیه 14 آمده است که: 'و ما را نسبت به والدین خود نیکی فرمان داده است'. در این آیه، تأکید بر شکرگزاری فرزندان نسبت به والدین آنها نتنها یک وظیفه اخلاقی محسوب میشود بلکه نشاندهندهی مقام و منزلت ویژه والدین در زندگی فرزندان است. این موضوع بهویژه در زمانهای سخت و همچنین در پیری والدین واقعاً ارزشمند و حائز اهمیت است. هر نوع عمل محبتآمیز و محترمانه نسبت به والدین، از جمله نگاه کردن با محبت و ابراز عشق به آنها، نشاندهنده احترام و ارادت به آنهاست. این رفتار نه تنها برای افراد یک عمل نیک محسوب میشود بلکه در دایره تعالیم دینی و اسلامی به نوعی عبادت به شمار میآید. پیامبر اکرم (ص) نیز در این زمینه فرمودهاند: 'نیکی به والدین بعد از واجبترین عبادتها است'. بنابراین، رفتار فرزندان با والدین، بهویژه در شرایط سخت و دشوار، باید با احترام و محبت در نظر گرفته شود. مقاومت در برابر مشکلات و ارائه یاری و حمایت به والدین در هنگام نیاز، تجلیهای بارز این نوع رفتار و اخلاق میباشند. در حقیقت، نیکی به والدین تنها در گفتار خلاصه نمیشود؛ بلکه در عمل نیز صدق میکند. فرزندان باید در رفتار خود با والدین بهخوبی توجه کنند، به طوری که احساس محبت و احترام را در وجود آنها بیدار کنند. نیکی به والدین نه تنها آثار دنیوی مثبتی دارد بلکه در عالم آخرت نیز بهعنوان فریاد رسای فرزندان تلقی میشود. در واقع، محبت و احترام به والدین میتواند باعث جلب رحمت خداوند و کاهش عذابها شود. در سیره قرآن و آموزههای پیامبر (ص)، توجه به والدین و نیکی به آنها، خیری است که عواقب خوشایندی به دنبال دارد. در یک جمعبندی کلی، میتوان گفت که رفتار نیکو با والدین و محبت به آنها در دین اسلام نه تنها از واجبات است بلکه از اهمیت ویژهای برخوردار است. احترام به والدین و نیکی به آنها بیانگر انضباط شخصی و اجتماعی فرد است و همچنین نشاندهنده تعلق فرد به خانواده و جامعهای بزرگتر است. از این رو شایسته است که هر فردی که در مسیر زندگی قرار دارد، همواره به یاد داشته باشد که محبت به والدین و احترام به آنها بهعنوان یک وظیفه اخلاقی و دینی میتواند باعث تقرب به خداوند و خوشنودی او شود. این آموزههای مهم در قرآن کریم به فرزندان یادآوری میکند که پاداش نیکی به والدین فراتر از دنیا و خواستههای دنیوی است و در آخرت نیز عواقب خجستهای خواهد داشت. بهواقع، رفتار خوب با والدین میتواند به جامعه کمک کند تا بنیادهای اخلاقی و انسانی را تحکیم بخشد. در نهایت، احترام به والدین همچنین به معنای احترام به نسلهای گذشته و سنتهای آنها بوده و میتواند حلقهای از وفاداری و محبت بین نسلها ایجاد کند.
و پروردگارت فرمان داده است که جز او را نپرستید و به والدین نیکی کنید.
و به انسان وصیت کردیم که به والدین خود نیکی کند؛ اگر شکرگزاری کنی، به نفع خودت است و اگر کفران کنی، خداوند از تو بینیاز و ستودنی است.
در روزی از روزها، یک پسر جوان به نام علی بود که همیشه به فکر والدینش بود. او تصمیم گرفت که هر روز زمانی را صرف نشان دادن محبتش به آنها کند. در یکی از روزهای زیبا، وقتی پدرش در حال کار در باغ بود، علی به او نزدیک شد و با محبت به او نگاه کرد و گفت: 'پدر، چقدر برای من مهمی.' این Gesture کوچک سبب شد که پدرش لبخند بزند و محبت علی را احساس کند. این لحظه خاص برای علی یادآوری کرد که نگاه محبتآمیز و کلمات نیکو، میتواند دل والدین را شاد کند و در واقع یک عبادت است.