قرآن کریم بر ثروت و فقر تاکید دارد و به ما یادآوری می‌کند که در مصرف ثروت باید انصاف و نیکی را در نظر بگیریم.
قرآن کریم در موضوع فقر و ثروت مباحث مهمی را مطرح می‌کند. در یک سوی این موضوع، خداوند از فقر و نیاز اشاره کرده و بر غنا و ثروت نیز تاکید کرده است. در سوره بقره آیه 267 می‌فرماید: 'يَاأَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا أَنفِقُوا مِنْ طَيِّبَاتِ مَا كَسَبْتُمْ'. این آیه به ما می‌آموزد که باید از مال حلال و طیب خود انفاق کنیم، این نشان‌دهنده این است که ثروت باید در مسیر خیر و کمک به دیگران قرار گیرد. برعکس، در سوره مائده آیه 38 خداوند از دزدی و فساد اقتصادی نهی می‌کند. این آیه تأکید می‌کند که مال دیگران را به ناحق نگیرید و بر اساس انصاف و عدالت رفتار کنید زیرا ثروت و فقر در دنیای مادی موقتی است و در آخرت حساب و کتاب خواهد شد. همچنین در سوره انعام آیه 165 خداوند می‌فرماید: 'وَهُوَ الَّذِي جَعَلَكُمْ خَلَائِفَ الْأَرْضِ'. این آیه به ما یادآوری می‌کند که زندگی بر روی زمین یک آزمون است و ما باید در راستای تقوا و خدمت به دیگران حرکت کنیم. در مجموع، قرآن به ما درس می‌دهد که ثروت و فقر به خودی خود اهمیت ندارند، بلکه نحوه استفاده از آنها در زندگی واقعی و اخلاقی ما اهمیت دارد.
ای کسانی که ایمان آورده‌اید، از پاکیزه‌ترین چیزهایی که به‌دست آورده‌اید، انفاق کنید.
و دزد و دزد را دستشان را قطع کنید.
و او کسی است که شما را جانشینان زمین قرار داد.
در روزگاری دور، مردی ثروتمند بود که سادگی زندگی فقیران او را تحت تأثیر قرار داده بود. او تصمیم گرفت که ثروتش را برای کمک به نیازمندان صرف کند. روزی در یک اجتماع بزرگ، ثروتش را میان آنها تقسیم کرد و لبخند بر چهره‌هایشان نشاند. این عمل باعث شد که او آرامش بی‌نظیری را حس کند؛ او از فقر و ثروت آموخت که مهم‌ترین چیز استفاده درست از آن‌هاست.