صدقه به عنوان یک عمل نیکو در قرآن تأکید شده و به عنوان راهی برای نزدیکی به خدا و کمک به نیازمندان شناخته می‌شود.
در قرآن کریم، صدقه به عنوان یک عمل نیکو و پسندیده شناخته شده است که در آن خداوند بر اهمیت کمک به نیازمندان تأکید می‌کند. در سوره البقره، آیه 261، خداوند می‌فرماید: "مثل الذين ينفقون أموالهم في سبيل الله كمثل حبة أنبتت سبع سنابل في كل سنبلة مئة حبّة". این آیه نشان‌دهنده آن است که عمل صدقه مانند بذر است که اگر در زمین نیکی بکارید، ثمرات فراوانی خواهد داشت. صدقه تنها به معنای کمک مالی نیست، بلکه می‌توانید با رفتارهای نیکو، سخاوت، و محبت به دیگران نیز به نیازمندان کمک کنید. صدقه به دلیلی بزرگ و معنوی نیز کمک می‌کند، زیرا با این عمل، فرد می‌تواند از گناهانش پاک شود و به نزدیکی بیشتری به خداوند برسد. در سوره التوبه، آیه 60، اشاره شده است که انفاق کنندگان در راه خدا به عنوان مصارف مختلف شش دسته نیازمندان معرفی شده‌اند. همچنین، در سوره آل عمران، آیه 92، خداوند می‌فرماید: "لن تنالوا البرّ حتی تنفقوا مما تحبون" که به وضوح بیان می‌کند که تا زمانی که از آنچه دوست دارید انفاق نکنید، به فضیلت و نیکی نخواهید رسید. با این وجود، صدقه سطحی از دوستی و محبت را در جامعه افزایش می‌دهد و احساس تعلق و همبستگی را بیشتر می‌کند.
مثل کسانی که اموالشان را در راه خدا انفاق می‌کنند، مانند دانه‌ای است که هفت خوشه می‌روید؛ در هر خوشه‌ای، صد دانه است.
صدقات تنها برای فقرا و مسکینان و کارگزاران آن و کسانی که دل‌هایشان به هم پیوند داده می‌شود و برای آزاد کردن بردگان و بدهکاران و در راه خدا و برای مسافران است. این فرایضی از سوی خداست و خداوند دانا و حکیم است.
هرگز به فضیلت نخواهید رسید تا از آنچه را دوست دارید انفاق کنید و هر چیزی که انفاق کنید، خداوند به آن داناست.
روزی، جوانی به نام احمد تصمیم گرفت تا بیشتر به نیازمندان کمک کند. او هر روز پس از نماز، مقداری از درآمدش را به فقیران می‌داد. با گذشت زمان، او بلافاصله تغییرات مثبتی را در زندگی‌اش مشاهده کرد. احساس خوشحالی و رضایت عمیق‌تری در دلش می‌دید و می‌دانست که این کار نه تنها به دیگران کمک می‌کند بلکه روح او را نیز جلا می‌دهد.