قناعت در قرآن به معنای رضایت از داشتهها و عدم طمع ورزی است که به آرامش روح میانجامد.
قناعت یکی از ارزشهای اساسی انسانی و اخلاقی است که در قرآن کریم بهطور مبسوط مورد تأکید قرار گرفته است. در دنیای مدرن امروز، که بسیاری از افراد دچار طمع و مصرفزدگی شدهاند، مفهوم قناعت مزیدی برای آرامش اخلاقی و روحی فردی و اجتماعی میباشد. قناعت به معنای رضایت به داشتههای فعلی و عدم طمع ورزی است و در واقع، بهعنوان یک فرهنگ و نگرش به زندگی مطرح میشود. در قرآن کریم، قناعت بهعنوان یک ویژگی برجسته مؤمنان ذکر شده است. سوره حشر آیه 9، خداوند مؤمنان را به بهرهبرداری از ویژگیهای خوب خود ترغیب میکند و از آنان میخواهد که به یکدیگر کمک کنند. این مفهوم را میتوان بهطور ویژه در این آیه تعبیه کرد که نشان میدهد کیفر طمع و حرص، از دست دادن خیرات واقعی است که میتوان با همکاری و قناعت بدست آورد. همچنین، در سوره آل عمران آیه 173، وفاداری و قناعت بهعنوان صفات مؤمنان واقعی بیان میشود. در این آیه، اشاره به کسانی است که در سختیها و مصائب زندگی، همواره به یاد خداوند هستند و به رضایت او قناعت میکنند. این افراد با ایمان عمیق خود، زندگی را بهعنوان یک فرصت برای عبودیت و عمل صالح میبینند و طمع ورزی و کسب ثروت را در مقایسه با عشق و ایمان به خداوند ناچیز میدانند. در سوره نحل آیه 97 نیز تأکید شده است که هر کس از مرد یا زن، عمل صالحی انجام دهد و مؤمن باشد، حتماً زندگی شاد و خوشی خواهد داشت، حتی اگر از نعمتهای دنیا محروم باشد. این آیه بهوضوح بیان میکند که قناعت به معنای عدم نیاز مبرم به دنیای مادی است و در واقع، سکونت در روح و روان است. افراد مؤمن باید به جای جستوجوی بیپایان برای مال و ثروت، بر روی قناعت و رضایت از آنچه دارند تأکید کنند. از آنجا که در دنیای امروز بسیاری از افراد درگیر مسابقه کسب و کار و جمعآوری ثروت هستند، یادآوری آموزههای قرآن در زمینه قناعت و رضایت به حقیقت میتواند بسیار حیاتی باشد. انسانها به طور روزافزونی تحت فشار مالی قرار دارند و این فشار میتواند منجر به اضطراب و نگرانی شود. اما با درک معنای قناعت و پذیرش واقعیتهای زندگی، افراد میتوانند از این فشارها به دور شده و آرامش پیدا کنند. قناعت نه تنها انسان را از نگرانیها دور میکند، بلکه به او این امکان را میدهد که به سادگی زندگی کند و در نهایت به یک زندگی کمخرجتر و پر محتوا برسد. با حذف طمع از زندگی، افراد میتوانند وقت بیشتری را به فعالیتهای مهمتر نظیر خانواده، دوستان، و انجام کارهای مفید اختصاص دهند و از تلخی تجارب دنیایی بکاهند. در نهایت، قناعت بهعنوان یک فضیلت انسانی در قرآن کریم مستند شده است و میتواند بهعنوان یک معیار واقعی برای سعادت روحی و روانی باشد. در زمانهای که آدمی به دنیای مادی و مضطرب شده، قناعت یادآوری میکند که اصل شادی و آرامش در دل و بدون نیاز مبرم به داراییهای مادی است. با ایجاد فرهنگ قناعت در جامعه، انسانها میتوانند به زندگیای با ارزش و معنادار دست یابند و به یاد خداوند و خدمت به دیگران بر مبنای ارزشهای انسانی بپردازند. به طور کلی، قناعت یک نظام فکری و فرهنگی است که براساس آن انسانها میتوانند به آرامش، رفاه روحی و معنوی برسند. خداوند در قرآن کریم، راههای صحیح زندگی را به ما نشان میدهد و قناعت یکی از کلیدهای این راه است. در نتیجه، با پیروی از آموزههای قرآن و تکیه بر علم و آگاهی، میتوانیم به دنیای بهتر و بهتری دست یابیم.
و کسانی که پیش از آنها، خانه و ایمان را استقرار دادهاند، دوست دارند کسانی را که به سوی آنها مهاجرت کردهاند دوست داشته باشند و در دلهایشان برای آنچه به آنها داده شده هیچ نیازی نمییابند و آنان را بر خود ترجیح میدهند، هرچند خود نیازمند باشند؛ و هر کس از تنگنظری نفس خود محفوظ بماند، ایشان قطعاً رستگارانند.
کسانی که به آنان گفتند مردم برای شما جمع آوری کردهاند، پس از آن بترسید، پس ایمانشان افزون شد و گفتند خداوند برای ما کافی است و او بهترین وکیل است.
هر کس از مرد یا زن، عمل صالحی انجام دهد و مؤمن باشد، حتماً او را زندگی خوشی خواهیم بخشید و جزای آنها را به بهترین آنچه که انجام میدادند، خواهیم داد.
روزی بود عابدی به نام سلیمان که به قناعت در زندگی مشهور بود. او همواره به یاد خدا و شکرگزاری از نعمتهایش بود. مردم از او میخواستند تا در دنیای پر زرق و برق به ثروت برسد، اما او از داشتههای ناچیز خود راضی بود. او مانند درختی بود که در دل کوهستان میروید و از باران و خاک زندگی میکند. روزی کسی به او گفت: «چرا به دنبال ثروت نمیروی؟» سلیمان smiled و گفت: «ثروت واقعی در قلب آرام و قانع است.»