تجملگرایی باعث از دست دادن ارزشهای واقعی زندگی شده و باعث زوال روابط صمیمانه میشود.
قرآن کریم، کتاب مقدس مسلمانان، در بسیاری از سورهها و آیات خود به اهمیت زندگی ساده و دوری از تجملگرایی تأکید میکند. در دنیای امروز، تجملگرایی به یک معضل اجتماعی و فرهنگی تبدیل شده است که نه تنها آثاری منفی بر زندگی فردی افراد دارد، بلکه میتواند به ایجاد فاصلههای طبقاتی، نابرابری اقتصادی و مشکلات اجتماعی منجر شود. به همین دلیل، مطالعه و تفسیر آیات قرآنی که به این موضوع پرداختهاند، میتواند روزنهای برای روشن شدن اهمیت و ارزش زندگی ساده و به دور از زرق و برق باشد. یکی از آیات قرآن که به این موضوع اشاره دارد، سوره مکیه و آیه 31 است که در آن خداوند به مؤمنان میفرماید: "وَلا تَبَرَّجْنَ تَبَرُّجَ الْجَاهِلِيَّةِ الْأُولَىٰ". این آیه به شدت تأکید دارد که مؤمنان نباید خود را به شیوهای بینظیر و غیرطبیعی معرفی کنند. در واقع، تجملگرایی یک نوع برهنگی اجتماعی است که میتواند روح و روان جامعه را مختل کند. زمانی که افراد بر روی زرق و برق و تجملگرایی تمرکز میکنند، ارزشهای انسانی و اخلاقی تحت تأثیر قرار میگیرد و نسلهای بعدی نیز تحت تأثیر این فرهنگ ناپسند قرار خواهند گرفت. از سوی دیگر، در سوره نحل آیه 91، خداوند به بندگانش هشدار میدهد: "إِنَّ اللَّهَ لَا يُحِبُّ الْمُسْرِفِينَ". این آیه بیانگر این حقیقت است که اسراف و زیادهروی در هر چیزی، چه در مصرف مادیات و چه در دیگر عرصههای زندگی، نه تنها از نظر الهی پذیرفته نیست، بلکه به عنوان یک عمل ناپسند و مذموم شناخته میشود. خداوند، به عنوان خالق و مدبر هستی، به بندگانش یادآوری میکند که به جای اسراف و تجملگرایی، بر روی نیازهای واقعی و ضروری خود تمرکز کنند. دوری از تجملگرایی میتواند به تقویت شکرگزاری و قدردانی از نعمتهای کوچک زندگی منجر شود. در دنیای پر زرق و برق امروز، دیدهام که بسیاری از افراد به جستجوی چیزهایی میپردازند که در واقع ضروری نیستند. با دوری از تجملگرایی، افراد به سمت سادگی حرکت میکنند و بر روی آنچه که واقعاً مهم است تمرکز میکنند. این تغییر نگرش میتواند باعث افزایش شکرگزاری و رضایت از زندگی شود. افراد متوجه میشوند که زندگی در کنار چیزهای ساده و روزمره نیز میتواند بسیار شاداب و معنادار باشد. علاوه بر این، دوری از تجملگرایی میتواند به حل بسیاری از مشکلات اجتماعی و اقتصادی کمک کند. در جوامعی که تجملگرایی رواج دارد، فاصله طبقاتی به شدت افزایش مییابد و افراد با درآمدهای پایین احساس ناامیدی و بیعدالتی میکنند. وقتی که جامعه به سمت ساده زیستی حرکت کند، ارزشهای انسانی و روابط همدلانه نیز تقویت میشود. با سادگی در زندگی، فرصت بهتری برای ایجاد ارتباطات عمیقتر و معنادارتر با دیگران فراهم میشود. شخصی که در زندگی به سادگی عمل میکند، بیشتر به دنبال ایجاد روابط واقعی و انساندوستانه است. او به جای آنکه خود را با دیگران مقایسه کند و در دام رقابتهای مادی بیفتد، بر روی نقاط مشترک و روحیات انسانی تمرکز میکند. این نوع زندگی باعث به وجود آمدن یک احساس همدلی و همبستگی اجتماعی میشود و در نتیجه، جامعهای سالمتر و متحدتر شکل میگیرد. بنابراین، زندگی به دور از تجملگرایی نه تنها به نفع فرد است، بلکه ارزشی اجتماعی نیز دارد. بر اساس آموزههای اسلامی، تأکید بر زندگی ساده و دوری از زرق و برق، نه تنها به معنای رها کردن مادیات نیست، بلکه به معنای رهایی از وابستگی به چیزهای غیرضروری است. این روند باعث میشود که افراد بیشتر بر روی چیزهای واقعی و معنوی زندگی تمرکز کنند و کیفیت زندگی را بهبود بخشند. در نهایت، ما باید به یاد داشته باشیم که زندگی ساده میتواند کلید خوشبختی و رضایت واقعی باشد. در نتیجه، قرآن کریم با تأکید بر دوری از تجملگرایی و اسراف به ما یادآوری میکند که زندگی در سادگی نه تنها یک گزینه بلکه یک الزام است. ما باید به این نکته توجه کنیم که سادگی میتواند نتایج بسیار مثبتی برای خودمان و جامعهمان به همراه داشته باشد. یادگیری از این آموزهها میتواند به ما کمک کند تا نه تنها زندگی خود را بهبود بخشیم، بلکه به ایجاد جامعهای سالمتر و متعادلتر نیز بپردازیم. در نهایت، با پیروی از این تعلیمات قرآنی و تلاش برای زندگی ساده، میتوانیم دنیایی بهتر و زیباتر بسازیم.
و به گونهای از خود نمایی نکنید، همانند جاهلیت نخستین.
قطعاً خداوند اسراف کنندگان را دوست ندارد.
روزی، جوانی به نام امیر در حال مشاهده دوستانش بود که همواره در تلاش برای نمایش تجمل و ثروت خود بودند. او به این فکر کرد که آیا واقعاً به اندیشه و رفتار نزدیکتر باید زندگی کند؟ او تصمیم گرفت که بر روی زندگی ساده و دوری از تجمل تمرکز کند. به تدریج او احساس کرد که با این تغییر در نگرش، روابط نزدیکتری با دوستان واقعیاش برقرار کرده و از زندگیاش راضیتر است.