مشورت در کارها به ایجاد آرامش ذهنی و جلوگیری از اشتباهات منجر میشود و روابط انسانی را تقویت میکند.
قرآن کریم به عنوان کتاب آسمانی، همواره تأکید فراوانی بر اهمیت مشورت و کار گروهی دارد. این اصول نه تنها در پیروی از پیامهای الهی که در زندگی روزمره ما نیز به وضوح نمایان است. در دنیای امروز که پیچیدگیهای فراوانی در روابط انسانی و نیاز به همکاری وجود دارد، سؤالاتی از این دست مطرح میشود که چگونه میتوان به بهترین نحو از تجربه و دانش یکدیگر بهرهمند شد؟ مشورت، کلیدی اساسی در این موضوع به شمار میآید. در سوره آل عمران آیه 159، خداوند به پیامبر اسلام (ص) دستور میدهد که در امور خود با مردم مشورت نماید و این نشاندهنده اهمیت کار تیمی و همفکری در دین اسلام است. در این آیه آمده است: "فَبِمَا رَحْمَةٍ مِّنَ اللَّهِ لِنْتَ لَهُمْ ۖ وَ لَو كُنتَ فَظًّا غَلِيظَ الْقَلْبِ لَانْفَضُّوا مِنْ حَوْلِكَ". این جمله به طور صریح نشان میدهد که نرمی و متانت در روابط انسانی چگونه به ایجاد فضای اعتماد و همدلی کمک میکند. از این آیه میتوان به آسانی استنباط کرد که مشورت نه تنها جهتدهی به تصمیمات درست، بلکه جزء جداییناپذیر در ساختن روابط انسانی پایدار و مؤثر است. همچنین، در آیه 38 سوره شورا میخوانیم: "وَ الَّذِينَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحَاتِ وَ أَتَاحْتَ رَبُّهُمْ أَنْ يَشُورُوا". این جمله به وضوح تأکید میکند که مؤمنان باید در امور خود با یکدیگر مشورت کنند. چنین عملی میتواند به شکلگیری اتحاد و همبستگی در میان افراد یک جامعه کمک کند که در نهایت به نتایج بهتری در تصمیمگیریهای جمعی منجر میشود. مشورت و تبادل نظر این امکان را به افراد میدهد که شناخت بهتری نسبت به یکدیگر پیدا کنند و به درستی نقاط قوت و ضعف خود و دیگران را بشناسند. در واقع، این ویژگی جمعی میتواند در افتادن به چاه کجفهمیها و سوءتفاهمها جلوگیری کند و فضایی برای گفتوگوهای سازنده و مثبت فراهم آورد. با مشورت، انسانها میتوانند نظرات مختلف را بشنوند و از تجربیات دیگران بهرهمند شوند. این عمل الهامبخش، نه تنها برای بهبود روابط اجتماعی بلکه همچنین برای توسعه فردی ضروری است. مفهوم مشورت به عنوان یک عمل اجتماعی فراتر از شکلگیری نظرات صرف در یک گروه است. این عمل، واقعیترین نماد همبستگی اجتماعی و تعامل مثبت میان مردم است. در جوامع امروزی که به شدت تحت تأثیر رقابتهای فردی و فاصلههای اجتماعی قرار دارند، ایجاد فضایی برای مشورت و همکاری ضروری میباشد. به عنوان مثال، در محیطهای کاری، مشورت میتواند به بهبود عملکرد تیمها و افزایش خلاقیت منجر شود. ایدههای متنوع و بهرهمندی از تجربیات عمیقتر میتواند به انسانیتر شدن روابط کاری کمک کند و در نهایت باعث رشد کلی سازمان شود. علاوه بر این، مشورت به عنوان یک مهارت ارتباطی نیز مطرح میشود. یادگیری نحوه مشورت با دیگران و گوش دادن به نظرات آنها، مهارتی است که به راحتی میتوان آن را در زندگی روزمره به کار گرفت. این مهارت میتواند در شرایط مختلف، از خانواده گرفته تا جامعه و محیط کار، به فرد کمک کند تا با افزایش آگاهی و فهم متقابل، روابط مثبتی را ایجاد نماید. به عنوان مثال، در خانوادهها، مشورت در تصمیمگیریها میتواند به ایجاد روابط محکمتر میان اعضای خانواده کمک کند. وقتی که والدین با فرزندان خود مشورت میکنند یا از نظرات آنها در امور مختلف استفاده میکنند، احساس ارزشمندی و احترام در فرزندان ایجاد میشود. این احساس نه تنها به افزایش اعتماد به نفس آنها کمک میکند بلکه باعث میشود که فرزندان احساس کنند که صدایشان شنیده میشود و نظراتشان مورد توجه قرار گرفته است. این روش به ایجاد یک فضای خانوادگی سالم و پایدار کمک میکند. در جوامع دینی و اسلامی نیز مشورت اصل بنیادینی به شمار میآید که همواره مورد تأکید رسولان و بزرگان دین بوده است. حتی در زمان پیامبر اسلام (ص)، مشورت با صحابه و مؤمنان در امور مختلف نه تنها یک عمل مستحب بلکه به عنوان یک راهکار مؤثر برای پیشرفت و بهتر شدن اوضاع اجتماعی شناخته میشد. به همین دلیل، پیامبر (ص) بر مشورت هر امر مهم به حدی تأکید داشت که آن را اجرایی شایسته و نماد اصل اسلام میداند. در نهایت، اهمیت مشورت به قدری بالاست که میتوان آن را در قلب هر عمل اجتماعی جوامع قرار داد. ما باید این اصل را در زندگی روزمره خود به کار بگیریم تا بتوانیم به عنوان افرادی همدل و همکار در ساختن یک جامعه بهتر سهمی مؤثر داشته باشیم. با احکام قرآنی و پیامهای الهی، ما میتوانیم در مسیر درست حرکت کنیم و با بهرهگیری از تجربیات یکدیگر به سوی پیشرفت و تعالی گام برداریم.
پس به سبب رحمت الهی، نرمخویانه با آنها رفتار کردی و اگر تندخو و سختدل بودی، قطعاً از دور تو پراکنده میشدند.
و کسانی که ایمان آوردند و اعمال صالح انجام دادند و پروردگارشان ایشان را به مشورت نصیحت کرده است.
یک روز، حسن برای شروع یک کار جدید ناامید بود و نمیدانست از کجا باید آغاز کند. تصمیم گرفت تا با دوستانش مشورت کند. آنها پس از بحث و گفتوگو ایدههای جالبی را ارائه دادند که حسن هرگز به آنها فکر نکرده بود. با استفاده از نظرات دوستانش، او موفق به راهاندازی یک کسبوکار موفق شد و این تجربیات را برای پیشرفت خود استفاده کرد.