نیکی به دیگران از اصول اخلاقی اساسی است و در قرآن بر آن تاکید شده است.
نیکی به دیگران یکی از اصول اساسی اخلاق و رفتار انسانهاست که در قرآن کریم به آن تاکید شده است. در دنیای امروز که انسانها بیشتر از هر زمان دیگری به دنبال آرامش و سعادت هستند، مفهوم نیکی و رفتار نیکو به یک نیاز اساسی تبدیل شده است. قرآن کریم، به عنوان کتاب آسمانی مسلمانان، بر اهمیت نیکی به دیگران تأکید بسیاری دارد و این عمل را به عنوان یکی از نشانههای ایمان واقعی معرفی میکند. نیکی به دیگران به معنای کمک در حل مشکلات و نیازهای آنان، تشویق و حمایت از آنها و رفتارهای مثبت در قبال یکدیگر است. این اقدام نه تنها برای شخص دریافتکننده نیکوست، بلکه برای خود فرد نیز آثار مثبت و سازندهای به همراه دارد. با نگاه به آیات قرآن، میتوان فهمید که نیکی به دیگران نه تنها یک عمل اخلاقی بلکه یک عمل عبادی و دینی است. خداوند در آیت 177 سوره بقره به مسلمانان دستور میدهد که نیکی به دیگران و کمک به نیازمندان را مد نظر قرار دهند. این آیه ما را به این نکته مهم راهنمایی میکند که نیکی به دیگران باید جزء اصول زندگی ما باشد و نیکوکاران به کسانی که به آنها نیاز دارند، توجه کنند. همچنین، دعا برای یکدیگر و ابراز محبت از راههای دیگر نیکی است که در روابط انسانی مؤثر خواهد بود. در سوره یس، آیه 47 نیز تأکید میشود که از مال خود برای کمک به دیگران دریغ نکنید. این آیه نشان میدهد که انفاق و بخشش از داراییها نه تنها برکت را به زندگی میآورد، بلکه نشانهای از ایمان و تقواست. انفاق یک عبادت است که محبت و همدلی را در جامعه گسترش میدهد و موجب فراوانی روزی و برکات الهی میشود. امروزه با افزایش تفاوتهای اجتماعی و اقتصادی در جوامع، مفهوم نیکی به دیگران به خصوص در کمک به نیازمندان و بیبضاعتها بیشتر از هر زمان دیگری اهمیت پیدا کرده است. بسیاری از مردم از این فقر و محرومیت رنج میبرند و در این شرایط، نیکی به دیگران به معنای واقعی کلمه نیاز است. نیکی به دیگران، به گسترش محبت و صمیمیت در جامعه کمک میکند. هنگامی که افراد به یکدیگر کمک کنند، احساس تعلق و همبستگی بین آنها افزایش مییابد. با رفتار نیکو و مهربانی، انسانها به یکدیگر نزدیکتر میشوند و به تبادل احساسات مثبت میپردازند. عشق و محبت در این فضا شکل میگیرد و تأثیر آن بر جامعه غیرقابل انکار است. نیکی به دیگران همچنین دارای آثار فردی و اجتماعی قابل توجهی است. زمانی که فردی دست یاری به سوی دیگران دراز میکند، نه تنها خود را از نظر روحی غنی میکند بلکه دیگران را نیز در مواقع سختی حمایت مینماید. این عمل نیکو در نهایت منجر به ایجاد یک جامعه مستحکم و متعهد میشود. همچنین نیکی به دیگران پیامدهای معنوی نیز به دنبال خواهد داشت. در روایات اسلامی آمده است که خداوند محبت را نسبت به نیکوکاران و عامّی احسان میکند. این آثار معنوی، نه تنها در این دنیا بلکه در دنیاهای بعدی نیز قابل احساس است. همانطور که در آیات قرآن اشاره شده، نیکوکاران در بهشت مورد پاداش قرار خواهند گرفت و ثواب آن را در زندگانی بعد از مرگ خواهند دید. یکی از ابعاد نیکی به دیگران، گسترش فرهنگ خیرخواهی و برقراری ارتباطات سالم بین افراد جامعه است. با انجام اعمال نیک و پیروی از آموزههای مذهبی، میتوانیم الگویی برای نسلهای آینده باشیم تا در اخلاق و رفتار خود به نیکی روی آورند. این مهمی است که به وسیله آن میتوانیم بذرهای محبت و صلح را در دل انسانها بکاریم و دنیایی مملو از خیر و خوبی بسازیم. در پایان، نیکی به دیگران نه تنها یک دستور دینی و اخلاقی است، بلکه از اهمیت بسزایی در ایجاد روابط مثبت و سازنده در جامعه برخوردار است. رفتار نیکو و محبت به یکدیگر، نشانهای از ایمان واقعی و تقوای انسانی است. بنابراین، باید همواره در زندگی روزمره خود این اصول را مد نظر قرار دهیم و در پی نیکی به دیگران باشیم. از طریق نیکی به دیگران میتوانیم عشق و محبت را در جامعه گسترش دهیم و به بهبود وضعیت اجتماعی و معنوی خود و دیگران کمک کنیم. با پیروی از دستورات قرآن و تأسیس بر نیکی، میتوانیم جامعهای بهتر و شادتر بسازیم.
نیکی، به این نیست که چهرههای خود را به سوی مشرق و مغرب میچرخانید، بلکه نیکی این است که به خداوند و روز قیامت و فرشتگان و کتاب و پیامبران ایمان بیاورید و مال خود را با وجود محبت به آن، به خویشاوندان، یتیمان و مسکینان ببخشید...
و هرگاه به آنها گفته شود: از آنچه خدا به شما داده انفاق کنید، کسانی که کافرند به مؤمنان میگویند: آیا ما باید به کسی غذا دهیم که اگر خدا بخواهد او را غذا میدهد؟...
در یک روز زیبا، مردی به نام امیر در حال عبور از خیابان بود که چشمش به کودک یتیمی افتاد که در گوشهای نشسته و گرسنه بود. او به یاد آیات قرآن و اهمیت نیکی به دیگران افتاد. امیر تصمیم گرفت تا مقداری از نان خود را به آن کودک بدهد. وقتی کودک نان را دریافت کرد، چشمانش پر از شکرگزاری شد و امیر احساس آرامش و شادی عمیقی در دلش کرد. او فهمید که نیکی به دیگران نه تنها به آنها کمک میکند، بلکه خود او را نیز شادتر میکند.