خداوند به دعای دلشکستگان توجه ویژهای دارد و در این زمانها بدینوسیله به آنان نزدیکتر میشود.
خداوند در قرآن به اهمیت دعا و انابه در مواقع دلشکستگی و مشکلات پرداخته است. در آیه 153 سوره بقره آمده است: 'ای کسانی که ایمان آوردهاید! از صبر و نماز یاری جویید. یقیناً خدا با صابران است.' این آیه نشاندهنده این است که خداوند به دعا و فریاد بندگانش گوش میدهد، به خصوص وقتی که آنها در حالت ناله و دلشکستگی قرار دارند. همچنین در سوره یونس آیه 12، خداوند فرموده است: 'و هنگامی که مصیبتی به انسان میرسد، ما او را دعا میکنیم و در صورتی که او را لطف و رحمت بفرستیم، فراموش میکند.' این نکته نشان میدهد که خداوند در زمان هایی که بندگانش در حال دعا و استغاثهاند، به دعاهای آنها توجه بیشتری میکند. بنابراین، دلشکستگی و درد یکی از دروازههای نزدیک شدن به خداوند است. در آیات دیگری نیز به صبر در برابر مشکلات اشاره شده است، مانند سوره آل عمران آیه 139 که میفرماید: 'و هرگز نه غمگین شوید و نه متأسف گردید؛ زیرا شما بالاترین باشید اگر ایمان داشته باشید.' لذا خداوند در دلشکستگیها به بندگان نزدیکتر است و دعای آنها را پاسخ میدهد. در واقع، خداوند به حال بندگانش توجه میکند و هر گاه که بندگان به او پناه میبرند و دلشکسته هستند، نشانهای از محبت و رحمت اوست. این انواع دعا و ارتباط با خداوند به ویژه در زمانهایی که انسان احساس ضعف و تنهایی میکند، میتواند بسیار مورد خطاب قرار گیرد.
ای کسانی که ایمان آوردهاید، از صبر و نماز یاری جویید؛ قطعاً خدا با صابران است.
سزاوار میباشد وقتی انسان به او زخم میزند، به پروردگارش دعا کند و در حال زاری به سوی او برگردد...
و هرگز نه غمگین شوید و نه متأسف گردید؛ زیرا شما بالاترین باشید اگر ایمان داشته باشید.
روزی مردی به نام حسن در دل خود احساس غم و اندوهی عمیق میکرد. او تصمیم گرفت به راز و نیاز با خداوند بپردازد و با دل شکستهاش نزد او برود. در لحظات دعا، ناگهان احساس کرد بار غم از دوش او برداشته شده است. به محبت و رحمت خداوند پی برد و با حال دلشکستهاش حس کرد سنگینی به دوشش نیست و زندگی دوباره برایش روشن شده است.