خداوند همه را دوست دارد و خواهان هدایت بندگانش است، اما این محبت مستلزم جستجو و تلاش است.
در قرآن کریم، محبت خداوند به بندگانش یکی از نکات کلیدی است. خداوند به وضوح نشان می‌دهد که او دوستدار بندگانش است و خواهان هدایت آنهاست. در آیه 54 سوره زمر، خداوند عفو و رحمتش را به بندگانش یادآوری می‌کند و می‌فرماید: "ای بندگان من که به خودتان ظلم کرده‌اید، از رحمته خدا ناامید نشوید؛ زیرا خدا تمام گناهان را می‌آمرزد." این آیه نشان می‌دهد که خداوند نه تنها همه را دوست دارد، بلکه همیشه برای بازگشت و توبه بندگانش امیدوار است. علاوه بر این، در سوره آل عمران آیه 31، خداوند بیان می‌کند که اگر کسی او را دوست دارد، باید از رسولش پیروی کند. این امر نشان می‌دهد که محبت خداوند به بندگانش وابسته به رفتار آنها و ارتباطشان با پیامبر است. بنابر این، محبت خدا برای همه موجودات قابل دسترسی است، اما بندگان باید در تلاش باشند تا محبت و رحمت او را به‌دست آورند. در نهایت، خداوند به کسانی که در جست‌وجوی او هستند، نزدیک می‌شود و هدایت می‌کند. بنابراین می‌توان گفت که خداوند همه را دوست دارد، اما این محبت برای کسانی که در جست‌وجو و تلاش هستند، بیشتر متجلی می‌شود.
ای بندگان من که ایمان آورده‌اید، از رحمتی خدا ناامید نشوید؛ زیرا خدا تمام گناهان را می‌آمرزد.
بگویید: اگر پدران و پسران و برادران و همسران و خویشاوندان شما و اموالی که جمع کرده‌اید و بازاری که از کساد آن می‌ترسید و خانه‌هایی که آنها را می‌پسندید، برای شما محبوب‌تر از خدا و رسول و جهاد در راه اوست، پس در انتظار باشید تا خداوند با امر خود بیاید و خداوند قوم فاسق را هدایت نمی‌کند.
روزی، جوانی به نام احسان به دنبال پاسخ به سوالاتش بود. او همیشه نگران این بود که آیا خداوند او را دوست دارد یا خیر. یک روز به یک عالم دین مراجعه کرد و از او پرسید: "آیا خداوند همه را دوست دارد؟" عالم با لبخندی گفت: "بله، خداوند همه را دوست دارد، و این نشان از رحمت و محبت اوست. تنها باید تلاش کنی که این محبت را با عمل به دست آورید." احسان این سخنان را در دل خود نگه داشت و تصمیم گرفت تا با تلاش بیشتر در مسیر خدایی قدم بردارد. از آن روز به بعد، او احساس راحتی و آرامش بیشتری در زندگی خود کرد.