خداوند به انسانهای تنها محبت دارد و همیشه در کنار آنهاست. آیات قرآن نشان میدهد که او در momentos سخت و تنهایی از ما حمایت میکند.
در قرآن کریم، خداوند توجه ویژه‌ای به تنهایی و نیازهای روحی انسان‌ها دارد. خداوند در سوره یوسف آیه 87 می‌فرماید: «وَ لَا تَيَأَسُوا مِن رَّوْحِ اللَّهِ ۚ إِنَّهُ لَا يَايَأَسُ مِن رَّوْحِ اللَّهِ إِلَّا الْقَوْمُ الْكَافِرُونَ» که نشان میدهد که مایوس شدن از رحمت خداوند و محبتی که او به انسان‌ها دارد، نشانه کافران است. به همین منظور، می‌توان گفت که خداوند انسانهای تنها را دوست دارد و از آن‌ها در موقعیت‌هایی که دچار تنهایی و ناامیدی می‌شوند، حمایت میکند. همچنین در سوره ضحی آیه 6 خداوند می‌فرماید: «أَلَمْ يَجِدْكَ يَتِيمًا فَآوَى» که اشاره به محبت و توجه او به کسانی دارد که در اوضاع سخت قرار دارند. این آیه نشان میدهد که خداوند با اینکه خود یتیم و تنها بود، توانست حمایت و محبت به دیگران را در زندگی‌اش به تصویر بکشد. در حقیقت، تنهایی انسان‌ها هرگز نمی‌تواند مانع از محبت و رحمت الهی شود، زیرا خداوند به ما یادآوری میکند که در سخت‌ترین لحظات زندگی‌مان، او همیشه با ماست. به همین دلیل، بسیاری از مسلمانان در هنگام مواجهه با تنهایی و درد از قرآن و دعاها کمک می‌گیرند تا احساس کنند که خداوند همیشه در کنار آنهاست و آنان را رها نکرده است.
و ناامید از رحمت خدا نشوید که تنها کافرها از رحمت خدا ناامید می‌شوند.
آیا تو را یتیم نیافت و پناهی عطا نکرد؟
روزی مردی تنها به مسجد رفت و در گوشه‌ای نشسته بود، احساس ناراحتی می‌کرد. امام جماعت با دیدن او به سراغش رفت و شروع به صحبت کرد. او به مرد گفت: 'خداوند تو را هرگز تنها نخواهد گذاشت و در هر شرایطی با توست.' این سخنان، آرامش زیادی به دل آن مرد بخشید و او فهمید که در تنهایی‌اش تنها نیست.