خداوند با انسانها از طریق وحی و ارسال پیامبران سخن میگوید و با همه ارتباط دارد.
در قرآن کریم، خداوند به شیوههای مختلفی با انسانها سخن گفته است و این ارتباط، زیربنای ایمان و اعتقاد دینی انسانها را تشکیل میدهد. تشخیص این شیوههای گفتوگو میان خداوند و بشر، از اهمیت ویژهای برخوردار است، چرا که درک این مسأله میتواند مسیر زندگی فردی و اجتماعی هر شخصی را شکل دهد. یکی از مهمترین شیوههای ارتباطی خداوند با انسانها از طریق وحی و ارسال پیامبران است. در سوره بقره آیه 213 آمده است: 'كانَ النَّاسُ أُمَّةً واحِدَةً فَبَعَثَ اللَّهُ النَّبِيّينَ مُبَشِّرِينَ وَمُنْذِرِينَ'. این آیه به وضوح نشان میدهد که خداوند پیامبران را به عنوان واسطانی برای هدایت انسانها انتخاب کرده است. هر یک از این پیامبران، مأموریت خاصی داشته و به منظور دعوت بشر به سوی خدا و حفظ اخلاقیات و ارزشهای انسانی برانگیخته شدهاند. بنابراین، نقش پیامبران در تاریخ بشریت بینهایت مهم و تأثیرگذار بوده است. پیامبرانی همچون حضرت محمد (ص)، حضرت عیسی (ع)، حضرت موسی (ع) و دیگر پیامبران به نوعی بر زندگی بشر تأثیر گذاشته و راهنمای روشنی برای او گشتهاند. به علاوه، در سوره مومنون آیه 30 نیز آمده است: 'وَإِنَّا قَدْ خَلَقْنَا الإنسَانَ مِن سُلاَلَةٍ مِّن طِينٍ'. این آیه نه تنها آفرینش انسان را بیان میکند، بلکه اهمیت شناخت الهی در رابطه با انسان را نیز یادآوری مینماید. خداوند با خلق انسان از خاک، به او هویت بخشید و او را به عنوان موجودی معنادار و قابل توجه در نظر گرفت. این ارتباط، توانسته است احساس نزدیکی و آشتی میان انسان و خالقش را ایجاد کند. پیامهای خداوند نه تنها از طریق وحی و ارسال پیامبران بیان میشود، بلکه میتواند در حالات مختلف بشری نیز تجلی یابد. مانند الهام، درونیابی و حتی تجربیات روزمره انسان. خداوند با هر یک از انسانها به طریقی خاص و مناسب با وضعیت و شرایط آنها سخن میگوید. این روشهای متفاوت ارتباطی، به هر انسانی این فرصت را میدهد که با خداوند ارتباط برقرار کند و درک خود را از او افزایش دهد. ارتباط خداوند با انسانها به هیچ وجه محدود به زمان و مکان خاصی نیست. در زندگی روزمره، انسانها میتوانند به معجزات طبیعی و وقایع جهان که در اطراف خود میبینند پیرامون خود، به احساسات درونی خود، و نشانهای مختلف الهی پاسخ دهند. برای مثال، گاهی انسانها با پیشامدهای خاصی مواجه میشوند که میتواند به آنها دلیلی برای تفکر و تأمل در زندگی و روابطشان با خداوند بدهد. در واقع، چنین نشانههایی میتواند دعوتی برای بیداری و تعمق در زندگی معنوی فرد باشد. از سوی دیگر، در آموزههای اسلامی، حالاتی نظیر نماز، روزه و دیگر مناسک مذهبی نیز به نوعی از ابزارهای برقراری ارتباط با خداوند محسوب میشوند. این آداب و رسوم، به ناچار انسان را به تفکر در مورد خداوند و اصول دین وامیدارند و با ایجاد فرصتی برای خلوت کردن با خود، امکان تأمل و تفکر در باره ارتباطات انسانی را فراهم میسازند. نتیجهگیری این است که خداوند با همه انسانها صحبت میکند، اما درک و دریافت این ارتباط نیاز به آگاهی، توجه، و فهم عمیقتری از زندگی دارد. برای بهرهمندی از این ارتباط، هر فرد باید از اندیشه و خودآگاهی مناسب برخوردار باشد و بتواند احساسات و روحیات خود را در برابر آنچه که از خداوند تجربه میکند، شکوفا کند. همچنین، قرآن کریم به عنوان کتاب هدایت الهی، به انسانها فرصت آشنایی و شناخت بیشتر از خداوند را میدهد و این آگاهی میتواند مؤلفهای اساسی برای شکل دادن به زندگی فردی و اجتماعی انسانها باشد. در نهایت، خداوند انسانی را که با دقت و صداقت در جستجوی حقیقت و شناختش باشد، به درستی هدایت میکند و بدین ترتیب، فرد میتواند در مسیر کمال و پیشرفت گام بردارد.
مردم یک امت واحد بودند. پس خداوند پیامبران را بشارتدهندگان و هشداردهندگان فرستاد.
و ما انسان را از گلی چون سفال آفریدیم.
علی در یک روز آرام به طبیعت رفت و در مورد ارتباط خدا با انسانها فکر کرد. او به یاد آیات قرآن افتاد و فهمید که خدا با زبان دل با او صحبت میکند. از آن روز تصمیم گرفت تا بیشتر به نشانههای الهی توجه کند و در زندگیش تغییرات مثبتی ایجاد کند. او به دوستانش گفت که خدا همواره با ما صحبت میکند، اگر ما گوش فرا دهیم.