قرآن در مورد توبه در لحظه مرگ تاکید دارد که معمولا پذیرفته نمیشود و توبه باید قبل از آن انجام شود.
قرآن کریم به عنوان کتاب مقدس و راهنمای انسانها در زندگی، در مورد مفاهیم مهمی همچون توبه و بازگشت به سوی خداوند نظرات عمیق و ارزشمندی دارد. توبه به عنوان یکی از ستونهای اصول اخلاقی در دین اسلام، بر دلها و افکار مسلمانان تاثیر عمیق میگذارد. اما در این میان، زمان توبه و شرایط آن نیز از اهمیت ویژهای برخوردار است. در قرآن آیات متعددی وجود دارد که به موضوع توبه و زمان آن پرداختهاند. یکی از آیات کلیدی در این زمینه، آیه 18 سوره نساء است که میفرماید: "توبه برای کسانی است که عمل بدی کردهاند، تا زمانی که مرگ آنها فرارسد و سپس بگویند: من از توبهکنندگان هستم." این آیه به وضوح نشان میدهد که توبه در لحظه مرگ ممکن است پذیرفته نشود. البته این به این معنی نیست که انسان نباید در لحظات پایانی زندگی خود به خداوند نزدیک شود و از گناهان خود پشیمان نشود، بلکه باید توجه داشت که توبه واقعی باید قبل از آن رخ دهد تا فرد بتواند به درستی به سوی خداوند بازگردد. در سوره انفال آیه 53 نیز خداوند میفرماید: "این به این دلیل است که خداوند هرگز قوم غیر مؤمن را هدایت نمیکند." این آیه بر ضرورت ایمان و صداقت در توبه تأکید دارد و نشان میدهد که توبهای که از درون و از روی ندامت واقعی نیست، معمولاً پذیرفته نمیشود. بدین ترتیب، میتوان نتیجه گرفت که زمان توبه در طول زندگی بسیار اهمیت دارد و انسان باید از گناهان خود دوری کند و خود را در مسیر نیکی و راه خدا قرار دهد. توبه در واقع به معنای بازگشت به خداوند و بازسازی رابطه انسانی با خالق است. این بازگشت باید با صداقت و اراده قوی انجام شود تا انسان بتواند به درستی خود را از گناهانش کنار بکشد و به سوی نیکی و راستی حرکت کند. از این رو، گناهان نباید به زندگی انسان چنگ بیندازند و او را از مسیر هدایت دور سازند. زندگی انسان به نحوی است که همیشه با اشتباهات و خطاها همراه است. اما اهمیت این اشتباهات به گونهای است که ما را وادار میکند تا هر چه سریعتر به سوی توبه برگردیم و از کارهای نادرست خود پشیمان شویم. در واقع، توبه به عنوان یک عمل روزمره و ضروری در زندگی هر فرد مسلمان، باعث رشد و ترقی روحی انسان شده و او را به سوی کمال نزدیکتر میسازد. از طرفی، توبه در اسلام تنها به معنای گفتن "من توبه میکنم" نیست، بلکه شامل اقدام عملی برای جبران خطاها و اشتباهات نیز میشود. انسان باید در این راستا نه تنها از گناهان خود پرهیز کند، بلکه باید سعی کند تا رفتارهای نیکو در زندگیاش روی دهد و در این مسیر با نیکی و کارهای خیر به تقویت ارتباطش با خدا بپردازد. زمانی که انسان به طور واقعی از کارهای نادرست خود پشیمان میشود و تلاش میکند تا با صداقت و اراده قوی به سوی نیکویی بازگردد، در این صورت است که میتوان گفت توبهاش پذیرفته شده است. از این رو، ضروری است که یک مسلمان در طول عمر خود همیشه در جستجوی برقراری ارتباط با خدا بوده و در این راه با قصد و نیتی خالص از ارتکاب به گناهان دوری کند. با توجه به اینکه گناهان میتوانند به مرور زمان انسان را از مسیر هدایت دور کنند، بنابراین بهتر است که از ابتدا به فکر توبه بوده و همواره بر روی تقوا و پرهیز از گناهان تمرکز کند. این یک سفر دائمی و بیپایان است که هر انسان را به سمت نور هدایت میکند و میتواند روح انسان را آرامش بخشد. در نهایت، باید گفت که آیات قرآن نه تنها انسان را به برقراری ارتباط با خداوند دعوت میکند، بلکه در عین حال به اهمیت توبه و زمان مناسب آن نیز اشاره میکند. لذا انسان باید همواره بر این نکته تأکید کند که توبه یک فرآیند روحی پیچیده است که نیاز به اراده قوی و نیت صادقانه دارد. اهمیت توبه و بازگشت به خداوند در زندگی روزمره بسیار بالاست و این بهترین زمان برای برقراری ارتباط مجدد با خداوند و ایجاد محبت و عشق در دل است. در این مسیر، از آنجا که انسانها همواره در حال شکست و اشتباه هستند، توبه و بازگشت به سوی خداوند میتواند منبع امید و آرامش را در زندگی آنها به ارمغان آورد. بنابراین، بهتر است که همواره در طول عمر خود تلاش کنیم تا جایی که امکان دارد از گناهان دور شده و با خلوص نیت در جستجوی رضایت و محبت خداوند از نو بسازیم.
توبه برای کسانی است که عمل بدی کردهاند تا زمانی که مرگ آنها فرارسد و بگویند: من از توبهکنندگان هستم.
این به این دلیل است که خداوند هرگز قوم غیر مؤمن را مجازات نمیکند.
روزی عادل، مردی که در زندگیاش دچار خطاهای زیادی شده بود، به فکر توبه افتاد. او به قرآنی که در دست داشت نگریست و آیات توبه را خواند. در دلش ندا آمد که هیچگاه برای توبه دیر نیست و به خاطر اشتباهاتش باید به خدا بازگردد. عادل تصمیم گرفت از آن روز به بعد، زندگیاش را تغییر دهد و به سوی نیکی و درستکاری برود. او احساس کرد که با این تصمیم، چشمهایش به روی نور خدا باز شده است.