توجه به زودگذر بودن دنیا و تمرکز بر اعمال نیک و ارتباط با خدا میتواند وابستگی به دنیا را کم کند.
وابستگی به دنیا موضوعی است که بسیاری از افراد با آن دست و پنجه نرم میکنند. انسانها همواره در تلاشند تا به اهداف و آرزوهای خود دست یابند و این کوششها عموماً بهدنبال تأمین آرامش و خوشبختی در زندگی است. اما نکتهای که ممکن است فراموش شود، این است که این تلاشها در دنیایی فانی و زودگذر صورت میگیرد و در نهایت، آنچه از این دنیا به یادگار میماند، اعمال نیک و کارهای خیر ماست. یکی از منابع اصلی برای درک این واقعیت، آموزههای دینی و بهویژه قرآن کریم است. بهطور خاص، سوره آل عمران آیه 185 به ما یادآوری میکند: 'هر نفس محکوم به مرگ است و تنها اعمال نیک شما میماند.' این آیه به ما یادآوری میکند که هر چیزی، از جمله عمر ما و آنچه در این دنیا داریم، فانی است و آنچه باقی میماند، عمل صالح ماست. بنابراین، باید در زندگی بهگونهای عمل کنیم که وابستگی ما به دنیا کاهش یابد. یکی از بهترین راهها برای این کار، توجه به آیات و نصایح قرآن است. این آیات ما را به انجام کار نیک و جستجوی رضایت خداوند دعوت میکنند و میتوانند تأثیر بسزایی در تغییر نگرش ما نسبت به دنیا و آخرت داشته باشند. یکی از روشهای مؤثر در کاهش وابستگی به دنیا، یادآوری زودگذر بودن زندگی دنیاست. علاوه بر حوادث طبیعی و نشانههای مرگ مانند پیر شدن و بیماری، میتوانیم از تجارب خود و اطرافیان نیز عبرت بگیریم. دیدن مرگ عزیزان و یا از دست دادن آنها به ما یادآوری میکند که دنیا چه قدر ناپایدار و غیرقابل پیشبینی است. قرآن همچنین ما را به تنظیم اولویتهای خود دعوت میکند. در سوره توبه آیه 24، خداوند میفرماید: 'اگر پدران و پسران و برادران و همسران و خویشاوندان شما و اموال و تجارت و خانهها برای شما محبوبتر از خدا و رسولش باشد، منتظر عذاب الهی باشید.' این آیه به ما یادآوری میکند که باید در زندگی اولویتهای خود را به گونهای تنظیم کنیم که محبت به خداوند و رضایت او بر هر چیز دیگری غلبه داشته باشد. به عبارت دیگر، باید مطمئن شویم که عشق به دنیای فانی و چیزهای مادی، ما را از یاد خداوند و منافع معنوی دور نکند. در این راه، عبادت و بندگی خداوند باید در اولویت قرار گیرد تا وابستگی به دنیا کاهش یابد. میتوانیم با تمرکز روی عبادت، یادآوری مرگ، و انجام کارهای نیک، وابستگی خود به دنیای فانی را کاهش دهیم. علاوه بر این، در روایات مختلف دین اسلام نیز به ما تأکید شده است که بایستی از نشانههای دنیا عبرت بگیریم. بسیاری از علمای دین به این موضوع پرداختهاند که اگر میخواهیم وابستگی خود به دنیا را کاهش دهیم، باید فعالیتهای مادی را با اهداف معنوی عجین کنیم. به این معنی که از ثروت و دارایی خود در راستای کمک به دیگران و انجام کارهای نیک استفاده کنیم تا وابستگی ما به دنیا کاهش یابد و دلمشغولی ما به آخرت بیشتر شود. در نهایت، با تمرکز بر عبادت و ارتباط مستمر با خداوند، میتوانیم زندگیای رضایتبخشتر و معنادارتر را تجربه کنیم. با تلاش در جهت انجام کارهای نیک و توجه به ارزشهای معنوی، میتوانیم از دستاوردهای دنیوی خود در راستای رضایت خداوند بهرهبرداری کنیم و در این راستا وابستگی خود به دنیا را به حداقل برسانیم. در مجموع، انسانها باید با نگاه به آخرت و تقویت ارتباط با خداوند، وابستگی خود به دنیای فانی را کاهش دهند. این کار به افراد کمک میکند تا به رویکردی متعادل در زندگی برسند و فعالیتهای خود را در راستای آرمانهای دینی و معنوی سوق دهند.
هر نفس محکوم به مرگ است و تنها اعمال نیک شما میماند. پس کسی که از آتش دور بشود و به بهشت داخل شود، رستگار شده و زندگی دنیا جز متاع فریبنده نیست.
بگویید: اگر پدران و پسران و برادران و همسران و خویشاوندان شما و اموالی که جمع کردهاید و بازاری که از کساد آن میترسید و خانههایی که آنها را میپسندید، برای شما محبوبتر از خدا و رسول و جهاد در راه اوست، پس در انتظار باشید تا خداوند با امر خود بیاید و خداوند قوم فاسق را هدایت نمیکند.
یک روز، جوانی به نام عادل در حال فکر کردن به زندگیاش بود. او احساس میکرد شغل و ثروت بیش از آن چیزی که باید، او را مشغول کرده است. یک روز هنگام مطالعه قرآن، به آیهای برخورد که به او یادآوری کرد که دنیا فانی و زودگذر است. او سپس تصمیمی قاطع گرفت که زندگیاش را تغییر دهد و بیشتر بر روی اعمال نیک و محبت به والدین و اطرافیانش تمرکز کند. پس از گذشت مدتی، عادل احساس کرد زندگیاش سرشار از آرامش و شادی شده است.