جلب رضایت خدا نیازمند پایبندی به اصول دینی و انجام اعمال نیک است.
جلب رضایت خداوند یکی از اهداف غایی هر انسانی است که به وجود پروردگار خود ایمان دارد و به دنبال رضایت و خوشنودی او در زندگی خود میباشد. این موضوع نیکو و ارزنده با پایبندی به اصول دینی و انجام اعمال صالح مرتبط است. انسان برای جلب رضایت خداوند باید در مسیری قرار بگیرد که در آن نیکیها و حسنات را در دستور کار خود داشته باشد. قرآن کریم به عنوان کتاب هدایت بشر، به وضوح در این زمینه راهکارهایی را برای ما ارائه میدهد که سرلوحه این راهکارها، عبودیت و بندگی خالصانه نسبت به خداوند متعال است. ابتدا باید در نظر داشت که اصول دینی به عنوان مبنای رفتار و کردار انسانها در زندگی معرفی شدهاند. درواقع، افراد مؤمن بر اساس دستورات و احکام خداوند متعال، زندگی خود را سازماندهی میکنند. در سوره مائده، آیه 93 آمده است: 'لَا جُنَاحَ عَلَى الَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ أَلَّا يَأْكُلُوا مِمَّا أُهِلَّ لَهُمْ.' این آیه به ما یادآوری میکند که انجام اعمال صالح و ایمان به خداوند، جزو لاینفک جلب رضایت الهی به شمار میآید. معنای عمیق این آیه نشان میدهد که خداوند به بندگان خود اجازه میدهد تا در مسیر نیکو گام بردارند و بدین وسیله خرسندی و رضایت او را جلب کنند. در ادامه، قرآن کریم در سوره کهف، آیه 30 میفرماید: 'إِنَّ الَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ كَانَتْ لَهُمْ جَنَّاتُ النَّعِيمِ'. این آیه به وضوح گردهمایی ایمان و عمل صالح را بیان میکند و ما را به یادآوری آنچه که در انتظار مؤمنان است، دعوت میکند. زندگی مادی و دنیوی میتواند زودگذر باشد، اما پاداشهای الهی در زندگی جاودانه حقیقتی است که هیچگاه پایانی ندارد. افرادی که در عمل صالح و ایمان به خداوند کوشش میکنند، به صورت طبیعی به بهشت و نعمتهای دائمی الهی راه پیدا خواهند کرد. از دیگر نکات مهمی که در قرآن کریم تأکید شده، توجه به خانواده و همسایگان است. احسان به والدین و همسایگان نه تنها نشانهای از دینداری است، بلکه راهی برای جلب رضایت الهی به شمار میآید. در سوره بقره، آیه 177 آمده است: 'لَيْسَ الْبِرَّ أَن تَوَلَّوا وَجُوهَكُمْ قِبَلَ الْمَشْرِقِ وَالْمَغْرِبِ وَلَكِنَّ الْبِرَّ مَن آمَنَ بِاللَّهِ وِالْيَوْمِ الْآخِرِ وَالْمَلَائِكَةِ وَالْكِتَابِ وَالنَّبِيِّينَ...'. در اینجا میبینیم که بر اساس این آیه، تنها نشان ایمان به خدا، نماز و عبادات ظاهری نیست، بلکه عمل به دستورات الهی و انجام کردار نیک در روابط اجتماعی نیز از اهمیت ویژهای برخوردار است. این آیات به ما یادآوری میکند که جلب رضایت خداوند تنها با انجام وظایف دینی و انجام نیکیها در ارتباط با دیگران میسر میشود. انسانها باید با نیت خالص و در راستای اهداف الهی، به پرهیز از گناهان و انحرافات بپردازند و در عوض، درصدد ایجاد فضایی پر از محبت و دوستی در زندگی خود و اطرافیانشان باشند. در این راستا میتوان به سیره و رفتار پیامبر اکرم (ص) نیز اشاره کرد که همواره بر حسن خلق، احسان و نیکی تأکید داشتند. سیره نبوی همواره ما را به انجام اعمال نیک و تسهیل در امور دیگران دعوت میکند. این موارد نه تنها در زندگی روزمره بلکه در محیط کار، روابط اجتماعی و خانواده نیز قابل پیادهسازی است. علاوه بر این، وجود الگوهای خوب در جامعه میتواند تأثیر بسیاری در جلب افراد به سمت نیکی و رضایت الهی داشته باشد. اگر هر فرد به جایگاهی دست یابد که بتواند با احسان و کردار نیک به دیگران الگوسازی کند، میتواند به راحتی برای اطرافیان خود الهامبخش باشد. این امر به نوبه خود باعث ایجاد یک زنجیره از اعمال نیک در جامعه خواهد شد که قطعاً جلب رضایت خداوند را به همراه خواهد داشت. از دیگر مباحث مرتبط با رضایت خداوند، تأکید بر اهمیت نیت خالص در انجام اعمال النیک است. طبق روایتهای دینی، عمل بدون نیت خالص کننده نمیتواند کاری بکند. بنابراین، توجه به نیت و هماهنگی آن با اعمال حیات انسان از اهمیت بسزایی برخوردار است. در مجموع، جلب رضایت خداوند شامل گامهایی است که هر انسان مؤمنی میتواند بردارد. با عمل به قرآن کریم، پایبندی به دستورات دینی، احسان به والدین، همسایگان و دیگر بندگان، و تلاش در زمینه نیکیها، هر انسان میتواند در راستای رضایت الهی قرار گیرد و از برکات آن بهرهمند شود. با پیروی از سیره انبیا و توجه به آیات قرآن، میتوان زندگی خود را به سویی هدایت نمود که رضایت خداوند را به ارمغان آورد و در نهایت به زندگی ابدی و نیکو دست پیدا کرد.
بر مؤمنان و صالحان خطایی نیست در این که از آنچه که برایشان حلال شده بخورند.
قطعاً کسانی که ایمان آورده و اعمال صالح انجام دادهاند، باغهای نعمت خواهند داشت.
رهبانیت در این نیست که روی خود را به طرف شرق و غرب کنید، بلکه اصل نیکی این است که به الله و روز قیامت و فرشتگان و کتاب و پیامبران ایمان آورید...
روزی جوانی به نام علی در دل خود احساس کرده بود که چیزی در زندگیاش کمبود دارد. او تصمیم گرفت برای جلب رضایت خدا بیشتر به عبادت و نیکی به مردم بپردازد. علی بعد از مدتی متوجه شد که زندگیاش پر از آرامش و خوشبختی شده است و دوستان و خانوادهاش نیز از او راضی هستند. این تغییر او را به سمت رضایت خدا نزدیکتر کرد.