برای دادن معنای واقعی به زندگی، باید ارتباطی قوی با خدا برقرار کنیم و به احسان به دیگران بپردازیم.
در قرآن کریم به موضوع معنای واقعی زندگی و چگونگی پرکردن آن اشاره شده است. این متن، به بررسی جنبههای مختلف زندگی معنوی و اهمیت ارتباط با خداوند و احسان به دیگران میپردازد. با توجه به آیات موجود در قرآن، میتوان درک عمیقتری از مقاصد حقیقی این عالم و زندگی انسانی یافت. در اصل، زندگی معنوی و حقیقی تنها از طریق ارتباط قوی با خداوند محقق میشود. سوره بقره، آیه 186 میفرماید: 'و اگر بندگان من از تو درباره من بپرسند، بیشک نزدیکم، دعا را اجابت میکنم زمانی که او به من دعا کند'. این آیه اشارهای به نزدیکی و دسترسی خداوند به بندگانش دارد. در واقع، خداوند همیشه حاضر و ناظر بر اعمال و خواستههای ماست و این به ما این امکان را میدهد که معنای حقیقی زندگی را در دعا و نیایش و ارتباط عمیق با او بیابیم. هنگامی که ما به دعا میپردازیم، در واقع در حال برقراری یک گفتگوی معنوی با خداوند هستیم و این ارتباط میتواند به ما آرامش و صلح درونی ببخشد. این آیه همچنین بر این نکته تأکید دارد که دعا و نیایش نه تنها یک عمل فردی بلکه یک عمل اجتماعی نیز به شمار میرود. این به این معنا است که وقتی ما به دعا میپردازیم، نه تنها به خود کمک میکنیم، بلکه ممکن است نیازهای دیگران را نیز در نظر بگیریم و نیکوییها را در زندگی اجتماعی خود گستردهتر کنیم. بنابراین، از طریق دعا میتوانیم به معنای واقعی زندگی نزدیکتر شویم. همچنین، در سوره آلعمران آیه 169 میخوانیم که 'آنهایی که در راه خدا کشته شدهاند، مرده نپندارید، بلکه زندهاند و نزد پروردگارشان روزی میخورند'. این آیه به وضوح تأکید میکند که زندگی فرای جسم و دنیوی است و در واقع، هیچوقت پایان نمییابد. این آیه به ما یادآوری میکند که زندگی حقیقی پس از این دنیا ادامه دارد و مرگ تنها یک تغییر حالت است. بنابراین، به زندگی و اعمال این جهانی خود با دیدی عمیقتر نگاه کنیم و فراموش نکنیم که دنیا تنها یک محل گذراست بر سر راه به سوی زندگی دائم و واقعی. از دیگر نکات مهمی که باید در نظر گرفت، موضوع احسان به دیگران و محبت به خانواده و جامعه است. در سوره مائده، آیه 32 بیان شده که 'هر کس نفسی را حیات بخشد، گویی تمام مردم را حیات بخشیده است'. این تأکید بر نیکی و احسان به دیگران، به ما کمک میکند تا زندگی با معنا و هدف کشف کنیم. وقتی که ما به دیگران کمک میکنیم، به نوعی نه تنها به آنها زندگی میبخشیم بلکه به جمعیت بیشتری نیز زندگی میدهیم. بنابراین، احسان و انفاق از مهمترین جنبههای زندگی بشری به شمار میرود. زندگی با معنا در واقع از سه خلاء تشکیل شده است: ارتباط با خداوند، توجه به آخرت و خدمت به دیگران. وقتی که این سه عنصر را در زندگی روزمره خود مدنظر قرار دهیم، میتوانیم معنای عمیقتری از زندگی خود بیابیم. ارتباط ما با خداوند ما را به آرامش و نشاط درونی میرساند و این ارتباط به ما کمک میکند تا نگرانیهای دنیوی را کاهش دهیم. در عوض، توجه به آخرت میتواند ما را وادار کند تا اعمال خود را بهبود بخشی، در کنار چندین عمل نیک دیگر برای دیگران به کار گیریم. همچنین، خدمت به دیگران و محبت به خانواده یکی از بهترین روشها برای پر کردن زندگی با معناست. تحقیقاتی در مورد تأثیر مثبت احسان بر سلامت جسم و روح انجام شده است که نشان میدهد افراد سخاوتمند و مهربان معمولاً از رضایت بیشتری در زندگی برخوردارند. بنابراین، به جای تمرکز صرف بر روی منافع و خواستههای خود، میتوانیم جزئی از یک جامعه فعال و مفید باشیم. در این راستا، قرآن کریم با دخالتهای عملی و آموزشهای متعدد ما را به سمت زندگی با معنا و هدفدار هدایت میکند. این آموزهها شامل انجام نماز جماعت، شرکت در فعالیتهای خیریه و رسیدگی به حقوق دیگران است. با پایبندی به این اجزا، ما میتوانیم به زندگی معناداری دست پیدا کرده و احساس پر بودن و هدفمندی در زندگی خود را تجربه کنیم. به عنوان جمعبندی، میتوان گفت که زندگی حقیقی و معنوی به طور مستقیم از ارتباط قوی با خداوند و خدمت به دیگران شکل میگیرد. ما باید سعی کنیم در کنار دعا و نیایش، به یاد آخرت باشیم و به دیگران خدمت کنیم. این شگرد باعث میشود تا زندگیمان پربارتر و با ارزشتر باشد و به ما کمک میکند تا با دنیا و خودمان هر دو در همین مسیری که در پیش داریم، آشتی کنیم.
و اگر بندگان من از تو درباره من بپرسند، بیشک نزدیکم. دعا را اجابت میکنم زمانی که او به من دعا کند.
و نپندارید که کسانی که در راه خدا کشته شدهاند مردهاند، بلکه آنها زندهاند و نزد پروردگارشان روزی میخورند.
هر کس نفسی را به ناحق بکشد، گویی تمام مردم را کشته است.
روزی عادل در حالی که در باغش نشسته بود؛ به آسمان نگاه میکرد و به زندگیاش فکر میکرد. او به یاد آیات قرآن افتاد و احساس کرد که زندگیاش نیاز به معنا و هدف بیشتری دارد. در این بین، تصمیم گرفت به خانوادهاش بیشتر توجه کند و در کنار آن، به کمک دیگران بشتابد. از آن روز به بعد، او دید که با هر کار نیکش، زندگیاش بیشتر پر از معنا میشود و آرامش خاطر بیشتری دارد.