قرآن تربیت فرزندان را با تأکید بر وحدانیت خدا و نیکی به والدین و اخلاق حسنه معرفی میکند.
تربیت فرزند یکی از مسائل بنیادی و مهم در زندگی اجتماعی و خانوادگی انسان است که از دیرباز مورد توجه جامعهشناسان، روانشناسان و دینپژوهان قرار گرفته است. در دین اسلام، قرآن کریم به عنوان منبع اصلی الهام و هدایت، جنبههای متعددی از تربیت فرزند را مورد بررسی و تأکید قرار داده است. در این مقاله، به بررسی مفاهیم تربیت فرزند در قرآن کریم، به ویژه در سوره لقمان و سوره الطلاق، خواهیم پرداخت و نکات کلیدی در این زمینه را بررسی خواهیم کرد. مفهوم تربیت فرزند در اسلام به عنوان یک مسئولیت بزرگ و گرانبها شناخته میشود. والدین باید در کنار تأمین نیازهای مادی، به جنبههای روحی و اخلاقی فرزندان خود نیز توجه کنند. قرآن کریم به والدین توصیه میکند که باید فرزندان خود را به گونهای تربیت کنند که به انسانهایی متعهد، مسئول و مفید برای جامعه تبدیل شوند. از جمله آیات مهم مرتبط با تربیت فرزند، آیات 13 تا 19 سوره لقمان است. لقمان، حکیم و دانا، به فرزندش توصیههایی میکند که راههای صحیح زندگی و تربیت دینی را تبیین میکند. او به فرزندش میآموزد که خداوند را یکتا بداند و هیچ چیز را شریک او قرار ندهد. این اصل نخستین و مهمترین نکته در تربیت دینی است. شناخت خداوند و وحدت او، بنیاد اخلاق و رفتار درست در زندگی است. لقمان نه تنها به اصول اعتقادی اشاره میکند، بلکه به فرزندش اخلاقیاتی چون صبر و استقامت را نیز آموزش میدهد. این مفاهیم کلیدی در تربیت فرزند به آنها کمک میکند تا در برابر چالشها و مشکلات زندگی مقاومت کنند و به بلوغ فکری و اجتماعی برسند. در واقع، آموزش صبر و استقامت به فرزندان نشاندهنده هوش عاطفی و ذهنی والدین است که باید بتوانند به فرزندان خود بیاموزند چگونه با مشکلات روبرو شوند و از آنها عبور کنند. امام علی (ع) نیز در این خصوص میفرمایند: "نوجوانان، آئینه جامعه فردا هستند. اگر آنان نیکو تربیت شوند، جامعهای سالم و متعهد خواهیم داشت." لقمان همچنین بر اهمیت نماز تأکید میکند و والدین باید فرزندان خود را به نمازخوانی تشویق کنند. اقامه نماز نه تنها ارتباط انسان را با خداوند تقویت میکند، بلکه به فرزندان نظم و انضباط را نیز آموزش میدهد. تربیت فرزندان با برقراری روابطی مستحکم و نیکو با خداوند، به آنان کمک میکند تا بتوانند از زندگی خود بهرهمند شوند و در شرایط سخت به امید الهی پناه ببرند. یکی دیگر از نکات کلیدی در تربیت فرزند، توصیه لقمان به دوری از زیادهروی در شلوغی و مشکلات زندگی است. این مطلب نشاندهنده اهمیت آرامش و سادگی در زندگی است. والدین باید به فرزندان خود بیاموزند که در مواجهه با مشکلات و معضلات بهتر است به سادگی و آرامش فکر کنند و از خیالات و تجملگرایی بپرهیزند. در سوره الطلاق نیز به تربیت فرزندان و نحوه زندگی خانوادگی تأکید شده است. آیه 6 این سوره به مؤمنان دستور میدهد که در زندگی خانوادگی خود به اصولی چون رحمت و محبت پایبند باشند. رابطه محبتآمیز و محترمانه بین والدین و فرزندان نه تنها به نیکو تربیت کردن آنها کمک میکند، بلکه احساس امنیت و آرامش را در خانواده ایجاد میکند. برقراری فضایی محبتآمیز و امن، یک ضرورت برای رشد شخصیت و اخلاق فرزندان است. یکی از اصول مهم دیگری که در قرآن کریم به آن اشاره شده، نیکی به والدین است. در آیات مختلف قرآن به این نکته اشاره شده است که فرزندان باید به والدین خود احترام بگذارند و در رفتاری نیکو با آنها داشته باشند. این موضوع نهتنها بر پایهٔ آموزههای دینی است، بلکه در ایجاد یک جامعه سالم و انسانی موثر است. احترام به والدین، معانی عمیقتری از محبت و توافق و همکاری را در بین اعضای خانواده نشان میدهد. تربیت فرزند در اسلام به عنوان یک فرآیند همیشگی و دائمی است که از قبل از تولد آغاز میشود و تا زمان بلوغ و حتی بزرگسالی ادامه دارد. والدین باید نهتنها به وظایف خود در کودکی توجه کنند، بلکه باید در تمام مراحل زندگی فرزندان خود حامی و مشاور آنها باشند. در نتیجه، تربیت فرزند در اسلام به عنوان یک فرآیند جامع که به ابعاد مختلف فکری، فرهنگی، اخلاقی و اجتماعی خانواده متصل است، باید در نظر گرفته شود. با تکیه بر آموزههای قرآن کریم، والدین میتوانند فرزندان را به گونهای تربیت کنند که نه تنها به خداوند نزدیک شوند، بلکه بتوانند در جامعه نیز فردی موثر و مسئول باشند. بنابراین، از یک سو، باید فرزندان را با شناخت خداوند و قواعد دینی آشنا کنیم و از سوی دیگر، محیطی محبتآمیز و امن برای رشد شخصیت و اخلاق آنها فراهم آوریم. این دو اصل میتواند بهعنوان یک الگوبرداری موثر در تربیت فرزندان به کار گرفته شود.
و یاد کن، زمانی که لقمان به پسرش گفت در حالی که او را نصیحت میکرد: پسرم، برای خدا شریکی قرار نده که همانا شرک، ظلمی بزرگ است.
آنها را در جایی که خود باشید ساکن کنید و به آنها آسیب نزنید تا بر آنها تنگ بگیرید و هر کس چنین کند در حق خود ستم کرده است.
در روزگاری نهچندان دور، خانوادهای زندگی میکردند که فرزندی بسیار کنجکاو و باهوش داشتند. والدین این کودک تصمیم گرفتند تا او را به روشهای دینی تربیت کنند. هر شب قبل از خواب، آنها آیات قرآن را برای فرزندشان میخواندند و به او میآموختند که چگونه رفتار نیکو داشته باشد. کودک به تدریج یاد گرفت که باید به والدینش احترام بگذارد و در زندگی روزمرهاش اصول اسلامی را رعایت کند. خانواده به آرامش و خوشبختی دست یافتند و فرزندشان نه تنها از لحاظ روحی بلکه از نظر اخلاقی نیز به فردی شایسته تبدیل شد.