حفظ آرامش خانواده نیازمند نیکوکاری و احترام متقابل اعضای خانواده، ایجاد فضایی مثبت و دعا برای یکدیگر است.
در قرآن کریم، حفظ آرامش و صلح در خانواده بهویژه مورد تأکید قرار گرفته است. خانواده بهعنوان اولین و مهمترین نهاد اجتماعی، نقش تعیینکنندهای در شکلدهی به رفتارها و نگرشهای فردی و اجتماعی دارد. بهطوریکه قرآن کریم، اصول و الگوهای مناسبی را برای بهبود ارتباطات بین اعضای خانواده، ارائه میدهد. یکی از این اصول نیکوکاری و احسان به یکدیگر است که از مهمترین فاکتورهای حفظ آرامش و صلح در خانواده به شمار میرود. بر اساس تعالیم قرآن، نیکوکاری تنها به معنای انجام کارهای خیر نیست، بلکه شامل احترام گذاشتن، محبت ورزیدن و درک متقابل اعضای خانواده نیز میشود. در سوره نور، آیه 35، خداوند میفرماید: "اللَّهُ نُورُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ". این آیه بهروشنی به ما میآموزد که نور و هدایت الهی، راه را برای ایجاد آرامش روحی و روانی آشکار نموده و باید برای رسیدن به این آرامش، به نور الهی تکیه کنیم. زمانیکه افراد خانواده برای یکدیگر محبت و احترام قائل شوند، فضایی آرام برای زندگی مشترکشان ایجاد میکنند. در این راستا، ایجاد ارتباطات مثبت و سالم بین اعضای خانواده از اهمیت ویژهای برخوردار است. برای این کار، لازم است تا هر یک از اعضای خانواده در تلاش باشند تا با یکدیگر به گفتوگو بپردازند و مشکلات را حل نمایند. آیا نباید فراموش کنیم که خانواده محل بروز عشق و محبت است؟ این موضوع زمانی به اوج خود میرسد که هر فرد در خانواده تمامی تلاش خود را برای بهبود روابط و تعاملات مثبت با دیگران به کار گیرد. ما باید بیاموزیم که با فضیلت و نیکوکاری به یکدیگر نزدیک شویم. همچنین در سوره ابراهیم، آیه 31، خداوند به ما یادآوری میکند که باید برای خانواده و فرزندان خود دعا کنیم و طلب توفیق نماییم: "وَقُل رَبِّ اجْعَلْنِي مُقِيمَ الصَّلَاةِ وَمِن ذُرِّيَّتِي". این آیه ما را تشویق میکند تا با دعا و درخواست از خداوند، بر زندگی خانوادگیمان سایهای از آرامش بگستراند. اکنون که ضرورت دعا و توجه به خانواده یادآوری شد، میتوان به اهمیتی که فضای مثبت و محبتآمیز در زندگی خانوادگی دارد اشاره کرد. دور شدن از تنشها و جدلها و تلاش برای ایجاد فضایی محبتآمیز، میتواند تأثیر بسزایی در بهبود روابط خانوادهها داشته باشد. باید به یاد داشته باشیم که خانوادهها هیچکدام بدون چالشها و مشکلات نیستند، اما میتوان با روحیه همدلی، گفتگو و حس شنیدن و درک متقابل، بهراحتی بر این چالشها فائق آمد. بهعنوان مثال، عدم توجه به احوالات یکدیگر، یکی از اصلیترین دلایل بروز تنش در خانوادههاست. برای دستیابی به آرامش و صلح در خانواده، لازم است که اعضای خانواده خود را به بهبود مهارتهای ارتباطی تشویق کنند. این مهارتها شامل توانایی شنیدن با دقت، بیان احساسات و خواستهها بهصورت مناسب و جستجوی حلوفصلهای مسالمتآمیز برای مشکلات میشود. نکته مهم دیگر در بحث حفظ آرامش در خانواده این است که هر فرد در خانواده باید به توجه به نیازها و خواستههای دیگر اعضای خانواده ترغیب شود. احترام به دیگران و شنیدن نظرات آنها نهتنها باعث ایجاد فضای عاشقانهتر در خانواده میشود بلکه به تقویت از روابط و همدلی بین اعضا نیز کمک میکند. این فرآیند تا حد زیادی از افزایش بروز بیاحترامی، قهر و تنش جلوگیری میکند و درنتیجه آرامش و محبت بیشتری را در خانوادهها به ارمغان میآورد. در نهایت میتوان نتیجه گرفت که حفظ آرامش و صلح در خانواده، نیازمند همکاری و توجه هر یک از اعضای خانواده به یکدیگر است. نیکوکاری و احسان به یکدیگر، دعا برای خانواده و تقویت ارتباطات مثبت میتوانند کلیدهای اصلی برای ایجاد زندگی آرام و محبتآمیز در خانوادهها باشند. در واقع، قرآن کریم با تکیهبر این اصول، ما را بهسوی بهبود روابط و ایجاد فضایی سرشار از عشق و محبت دعوت میکند. بنابراین، باید تلاش کنیم تا این تعالیم الهی را در زندگی خانوادگیمان پیاده کنیم و بهاینترتیب، نهتنها خود بلکه نسلهای آیندهمان را نیز به سمت آرامش و صلح سوق دهیم.
خداوند نور آسمانها و زمین است.
و بگو: پروردگارا، مرا و فرزندانم را به اقامه نماز موفق بدار.
روزی پسری به نام امیر در حال فکر کردن به مشکلات خانوادگیش بود. او متوجه شد که همیشه با والدینش قهری است و هیچوقت خوشحال نیستند. بعد از خواندن برخی آیات قرآن و فکر کردن به آنها، تصمیم گرفت که با محبت و احترام بیشتری با خانوادهاش رفتار کند. او از والدینش عذرخواهی کرد و تلاش نمود تا فضایی پر از عشق و آرامش در خانه ایجاد کند. به زودی متوجه شد که با این تغییر رفتار، خانهاش پُر از آرامش و خوشحالی شده است.