تسلیم بودن یعنی پذیرش اراده خداوند و عمل به دستورات او. این امر منجر به آرامش و نزدیکی به خداوند میشود.
تسلیم بودن به معنای پذیرش اراده خداوند و فرمانهای اوست. در زندگی انسانها، تسلیم به عنوان یک ویژگی اساسی و بنیادین در دین اسلام و به ویژه در قرآن کریم، جایگاه ویژهای دارد. مفهوم تسلیم در واقع به معنای تسلیم شدن در برابر اراده الهی و پذیرش حکومت و نظم خداوند در زندگی است. این تسلیم میتواند زندگی هر مسلمانی را تحت تأثیر قرار دهد و او را به سمت آرامش و رضایت درونی هدایت کند. خداوند در قرآن کریم، بارها مؤمنان را به دعا و نماز تأکید میکند و فراموش کردن این ارکان مهم را مایه ضلالت میداند. به عنوان مثال، در آیهای از قرآن گفته شده است که مؤمنان باید انفرادی دعا کنند و در زندگی روزمره، تمام امور خود را به خداوند بسپارند. این تسلیم نه تنها در زمانهای خوشی، بلکه در مواجهه با مشکلات و سختیها نیز باید باقی بماند. تسلیم در واقع به معنای اعتماد به خداوند و نحوه اینکه چگونه باید در برابر چالشها ایستادگی کنیم، میباشد. در سوره انفال آیه 61، خداوند میفرماید: "و اگر آنها به صلح تمایل نشان دهند، تو هم به آن گرایش داشته باش و بر خداوند توکل کن، زیرا او شنوا و داناست." این آیه بسیار تأثیرگذار است و به وضوح بر لزوم تسلیم شدن به اراده الهی و دوری از جنگ و نزاع تأکید میکند. در این آیه، خداوند به ما یادآوری میکند که همواره باید در مد نظر داشته باشیم که در هر شرایطی، اطاعت اراده او برای ما بهترین گزینه است. تسلیم، همچنین به مفهوم وفاداری به ارزشها و اصول اسلامی است. در دنیای امروزی که پر از چالشها و تنگناهاست، وفاداری به اصول اسلامی یکی از مهمترین وظایف مؤمنان است. این ارزشها شامل صداقت، درستکاری و احترام به دیگران میباشند. وقتی انسان در برابر مشکلات قرار میگیرد، وفاداری به این ارزشها به او کمک میکند که آرامش درونیاش را حفظ کند و به راهی که برگزیده، ادامه دهد. در سوره طلاق آیه 2، خداوند به مؤمنان میفرماید: "و هر که به خدا و روز قیامت ایمان داشته باشد، نیکو شود". این آیه به وضوح نشان میدهد که تسلیم به خداوند به معنای بهبود رفتار و اخلاق است و این هم تنها در گرو ایمان به خدا و روز قیامت قرار دارد. در واقع، تسلیم بودن به خدا، باید در عمل به اصول و آداب نیک و تأسیس زندگی مطابق با ارزشهای اسلامی تجلی یابد. تسلیم بودن به خداوند نه فقط یک وظیفه دینی، بلکه یک سفر روحانی است که در نهایت به آرامش و نزدیکتر شدن به خداوند منجر میشود. این تسلیم، در واقع میتواند به ما کمک کند تا در مقابل مشکلات و چالشها با قدرت و عزم بیشتری ایستادگی کنیم. زمانی که متوجه میشویم که خداوند در تمامی امور زندگی ما حضور دارد و میبیند، به راحتی میتوانیم مشکلات را به دوش او بیندازیم و از آنها فرار کنیم. در دنیای پر از تنش و استرس امروزی، افرادی که تسلیم بوده و به اصول اسلامی پایبند هستند، بیشتر میتوانند از زندگی خود لذت ببرند و نسبت به مشکلات روزمره آرامش بیشتری داشته باشند. برای رسیدن به این آرامش درونی، باید کوشش کنیم تا با اعمالمان در جهت تسلیم به خداوند قدم برداریم. از طرفی، لازم است در زندگی روزمره، به معنای واقعی کلمه به مفاهیم تسلیم و دعا عمل کنیم. به علاوه، زندگی در انجمنهای اسلامی و شرکت در فعالیتهای اجتماعی و مذهبی میتواند به تسلیم ما کمک کند. افرادی که با هم همفکری و همراهی میکنند، احساس تنها نبودن و اطمینان بیشتری در پیروی از اصول دینی خواهند داشت. این نوع همراهی، بیشک تسلیم ما را در برابر خداوند تأثیرگذارتر میکند. به طور کلی، تسلیم بودن در برابر خداوند، نه تنها به معنای تسلیم درونگرایانه، بلکه به معنای عمل در جهت رضایت او است. وقتی ما آگاهانه در زندگی خود، بر اساس تعالیم و ارزشهای اسلامی عمل کنیم، احساس نزدیکی به خداوند و رضایت درونی بیشتری خواهیم داشت. به عبارتی، تسلیم به خداوند میتواند تا حد زیادی کیفیت زندگی ما را بهبود بخشد و ما را به سویی سوق دهد که در نهایت به آرامش و سعادت نائل شویم. در نهایت، میتوان گفت که تسلیم به اراده الهی مسیری است که نه تنها به بهبود رفتار و اخلاق منجر میشود، بلکه باعث نزدیکتر شدن به خداوند و دستیابی به آرامش درونی خواهد بود. این فرآیند ممکن است زمانبر باشد، اما میتوان با صبر و تلاش، به تدریج به مراحل عمیقتری از تسلیم و ارتقاء روحی دست یافت. تسلیم به خداوند، در حقیقت، یک سفر درونی است که با هر گام، نه تنها ما را به رضایت الهی نزدیک میکند، بلکه باعث رشد و بالندگی انسان میشود.
و اگر آنها به صلح تمایل نشان دهند، تو هم به آن تمایل نشان بده و بر خدا توکل کن، که خداوند شنوا و داناست.
و هر که خدا را بترسد، خدا برای او راهی میگشاید.
روزی مردی به نام حسن بود که در زندگی خود با چالشهای زیادی روبرو بود. او همیشه شکستها و مشکلاتش را به خداوند تسلیم میکرد، و میگفت: "خدایا، هر چه که خیر من است، خودت خواستهای!" به همین دلیل، حسن در دل خود آرامش مییافت و به تدریج زندگیاش بهتر میشد. او فهمید که تسلیم بودن به خداوند، نه تنها به معنی پذیرش مشکلات، بلکه به معنای برداشتن قدمهایی در جهت بهبود زندگیاش نیز هست.