پاسخ قرآن
تعادل بین دنیا و آخرت یکی از مباحث بنیادی و مهم در دین اسلام و در زندگی هر انسان مؤمنی است. این تعادل نه تنها به عنوان یک وظیفه دینی بلکه به عنوان یک نیاز فطری در وجود انسان‌ها مطرح می‌شود. انسان‌ها به عنوان موجوداتی که دارای روح و جسم هستند، باید به هر دو جنبه زندگی خود توجه کنند. قرآن کریم به ما می‌آموزد که دنیا صرفاً محل گذر است و ما باید از آن به عنوان وسیله‌ای برای فراهم آوردن توشه‌ای برای آخرت استفاده کنیم. در این راستا، آیات متعدد قرآن به ما یادآوری می‌کند که حیات بشر در این دنیا باید با هدف نیکو و مصلحت‌جویانه دنبال شود. در سوره بقره، آیه 201، خداوند می‌فرماید: "و من الناس من يحبّ أن يسأل الله و هذا في الدنيا". این آیه به ما می‌آموزد که برخی از انسان‌ها تنها به فکر منافع دنیوی خود هستند و در خواسته‌های خود از خداوند تنها به مطالبات دنیوی توجه می‌کنند. اما این آیه همچنین یادآور می‌شود که خواسته‌های ما باید با نیت آخرت تنظیم شود. به عبارت دیگر، در دعاها و خواسته‌هایمان باید هدف الهی و آخرت‌نگر داشته باشیم. سوره نحل آیه 97 نیز نقطه‌نظر جالبی را به ما معرفی می‌کند: "من عمل صالحا من ذكر أو أنثى وهو مؤمن فلنحيينه حياة طيبة". این آیه به ما یادآوری می‌کند که اعمال نیک و ایمان به خداوند باعث می‌شود که زندگی خوبی در دنیا و آخرت داشته باشیم. در واقع، قرآن با تشویق ما به انجام اعمال صالح، نشان می‌دهد که زندگی پر از برکت و خوشی که همه ما به دنبال آن هستیم، به ایمان و عمل صالح وابسته است. علاوه بر این، زندگی دنیوی به خودی خود ارزش ندارد، بلکه هدف نهایی ما باید پرورش روح و تقویت ایمان باشد. خداوند در سوره انعام آیه 32 اشاره کرده است که نباید به دنیا مشغول باشیم بلکه باید به یاد خداوند باشیم. این آیه به ما یادآوری می‌کند که زندگی دنیوی از آفات و فتنه‌ها پر است و ما باید با تکیه بر یاد خدا و انجام واجبات، از این فتنه‌ها دور بمانیم. در حقیقت، دین اسلام غیر از اینکه انسان را به سمت آخرت هدایت می‌کند، او را دعوت می‌کند که در دنیا نیز زندگی خوبی داشته باشد. تمرکز بر برقراری ارتباط با خداوند و انجام واجبات دینی، در کنار کسب معیشت حلال و توجه به نیازهای دنیوی، باعث خواهد شد که در هر دو دنیا موفق باشیم. موفقیت در دنیا و آخرت مستلزم تلاش و کوشش است. انسان باید وقت خود را صرف کارهایی کند که هم به زندگی دنیوی‌اش کمک کند و هم او را به سمت آخرت هدایت کند. باید به یاد داشته باشیم که زندگی دنیوی متمایز از آخرت نیست و به هم مرتبط هستند. به عبارت دیگر، اگر روح و جان ما در مسیر صحیح قرار گیرد، زندگی دنیوی نیز پر معنی و با برکت خواهد شد. به طور خاص، در مباحث آموزشی و تربیتی، خانواده‌ها و نهادهای تربیتی باید تلاش کنند تا دانش‌اموخته‌ها را به این سمت هدایت کنند که هرچه در دنیا به دست می‌آورند، باید به عنوان وسیله‌ای برای نزدیک‌تر شدن به خداوند و آخرت ببینند. وقتی انسان‌ها از ابتدا این آگاهی را پیدا کنند که دنیا دارای موقتی و فانی است، به راحتی می‌توانند بر خواسته‌های دنیوی خود غلبه کنند و کوشش بیشتری برای ایجاد یک زندگی توأم با ایمان و نیکی داشته باشند. به طور خلاصه، تعادل بین دنیا و آخرت یکی از چالش‌های بزرگی است که انسان‌ها با آن مواجه‌اند. تقویت ایمان، بسط اخلاق و انجام کارهای نیکو می‌تواند در این راستا ما را یاری کند. به این ترتیب، با درک صحیح از زندگی و اهداف آن، می‌توان به یک زندگی پربار و موفق در این دو جهان دست یافت. در نهایت، باید به یاد داشته باشیم که زندگی این دنیا صرفاً به عنوان یک میزبانی برای طی طریق به سوی دنیای پایدار آخرت است و هرگاه که به این حقیقت توجه داشته باشیم، می‌توانیم در زندگی دنیوی خود، هم برکات و هم موفقیت‌های بیشتری را تجربه کنیم.
آیات مرتبط
وَمِنَ النَّاسِ مَن يُعْجِبُكَ قَوْلُهُ فِي الْحَيَاةِ الدُّنْيَا وَيُشْهِدُ اللَّهَ عَلَى مَا فِي قَلْبِهِ وَهُوَ أَلَدُّ الْخِصَامِ
و از مردم کسی هست که تو را در زندگی دنیا به گفتارش شگفت‌زده می‌کند و خدا را بر آنچه در دلش است گواه می‌گیرد و او بزرگ‌ترین خصومت‌ورز است.
بقره : 201
مَنْ عَمِلَ صَالِحًا مِّن ذَكَرٍ أَوْ أُنثَى وَهُوَ مُؤْمِنٌ فَلَنُحْيِيَنَّهُ حَيَاةً طَيِّبَةً
هر کس عمل صالحی انجام دهد، خواه مرد باشد یا زن، در حالی که مؤمن است، ما به او زندگی خوبی عطا خواهیم کرد.
نحل : 97
وَمَا هَذِهِ الْحَيَاةُ الدُّنْيَا إِلَّا لَهْوٌ وَلَعبٌ ۖ وَإِنَّ الدَّارَ الْآخِرَةَ لَهِيَ الْحَيَوَانُ ۖ لَوْ كَانُوا يَعْلَمُونَ
و این زندگی دنیا جز بازیچه و سرگرمی نیست؛ و یقیناً سرای آخرت خود حیات راستین است؛ اگر که آن را می‌دانستند.
انعام : 32
داستانی دلنشین
روزی روزگاری مردی به نام سجاد بود که در زندگی خود دچار سردرگمی شده بود. او نمی‌دانست چگونه بین مسئولیت‌های دنیوی و معنوی خود تعادل برقرار کند. سجاد تصمیم گرفت به سراغ یکی از علما برود. آن عالم به او گفت: "ای سجاد، دنیا باید ابزاری برای رسیدن به آخرت باشد و تو باید از آن به عنوان وسیله‌ای برای خدمت به خدا و مردم استفاده کنی". سجاد از آن روز به بعد تلاش کرد زمان خود را به گونه‌ای تنظیم کند که هم به کارهای دنیا رسیدگی کند و هم ارتباطش را با خدا مستحکم‌تر کند. او با محبت به خانواده‌اش و انجام کارهای نیک توانست راهی جدید برای زندگی پیدا کند.