دلبستگی به دنیا به شدت خطرناک است. به یاد مرگ و قیامت باشید و اولویتهای روحانی را مد نظر قرار دهید.
دلبستگی به دنیا یکی از معضلات اساسی و مهمی است که میتواند انسان را از مسیر درست زندگی دور کند. در این راستا، قرآن کریم به عنوان راهنمایی جامع و کاملی برای بشر، در بسیاری از آیات خود به این موضوع پرداخته و به خصوص به مسلمانان گوشزد کرده است که نباید به زینتها و زرق و برقهای دنیوی دل بندند. انسانها با توجه به فطرت خود، به دنبال سعادت و خوشبختی هستند، اما در این مسیر، گاه به دلیل تصورات نادرست و توقعات غیرمنطقی، به دنبال مسائلی میروند که حقیقتاً نمیتوانند نیازهای عمیق آنان را برآورده کنند. یکی از آیات مهم قرآن که به موضوع دلبستگی به دنیا اشاره دارد، آیه 185 سوره آل عمران است: "هر نفسی مرگ را میچشد و فقط در روز قیامت پاداشها شما کامل به شما داده میشود..." این آیه به وضوح اشاره دارد که دنیا فانی و زودگذر است و تنها چیزی که پس از مرگ باقی میماند، اعمال نیک انسانها و ایمان قوی آنهاست. در حقیقت، دنیا به عنوان یک مقام گذرا باید نگریسته شود و انسانها باید بدانند که سرمایهگذاری واقعی در اعمال صالح و نیکو است، نه در مال و منالی که روزی ممکن است از دست برود. در سوره لقمان آیه 33 نیز خداوند میفرماید: "ای مردم، از پروردگارتان بترسید و در روز قیامت، هیچکس از دیگری نخواهد توانست عذری بیاورد." این آیه نشان میدهد که انسانها باید از نافرمانی خداوند و غفلت از آثار اعمال خود بترسند، چرا که در روز قیامت هیچ کس توانایی عذرخواهی یا تبرئهٔ دیگری را نخواهد داشت. این هشدارها و提醒ها باید از قدرت آن برای هدایت انسانها در مسیر صحیح زندگی استفاده شود. علاوه بر این، در سوره نباء آیات 33 و 34 به مؤمنان وعده داده شده است که نعمتهای جاودانی و بیپایانی در بهشت وجود دارد و این نعمتها از زرق و برق دنیا بسیار ارزشمندتر است. با توجه به این آیات، میتوان نتیجهگیری کرد که آرامش و رضایت واقعی فقط در دیار آخرت و در کنار پروردگار حاصل میشود. برای جلوگیری از دلبستگی به دنیا، یکی از راهکارهای مؤثر، یادآوری مرگ و قیامت است. این یادآوری نه تنها میتواند به انسانها کمک کند که پشت پا به زرق و برق دنیا بزنند، بلکه همچنین میتواند آنان را به سمت اقدامات مثبت و مفید در زندگی روزمره سوق دهد. به عنوان مثال، عبادات، صدقه و کمک به دیگران از جمله اقداماتی هستند که میتوانند فرد را به سمت یک زندگی معنویتر و دوری از دلبستگی دنیوی سوق دهند. از دیگر نکات مهم در این زمینه، اهمیت ارتباط با اهل ایمان و یاد خداوند است. دوستی با انسانهای با ایمان و معنوی، میتواند به فرد در تقویت ایمان خود و دوری از وسوسههای دنیوی کمک کند. در حقیقت، جامعهای که در آن افراد متعهد به اصول اخلاقی و معنوی هستند، میتواند بستر مناسبی برای رشد و تعالی فردی فراهم کند. در کنار این موارد، باید به یاد داشته باشیم که دلبستگی به دنیا فقط به معنای محبت به مادیات نیست، بلکه هر نوع وابستگی به چیزهایی که در نهایت فانی هستند، میتواند به انسان لطمه بزند. این میتواند شامل محبت به شهرت، مقامها و حتی روابط ناکارآمد باشد. بنابراین، انسان باید در فرهنگسازی ذهنی خود به شیوهای پیش رود که ارزشهای واقعی را در زندگی خود به عنوان اولویت قرار دهد. به عبارت دیگر، انسانهایی که وابستگی عمیق به مسائل دنیوی دارند، در واقع خود را از آرامش حقیقی دور کرده و در دامهای شیطانی طبیعت فانی گرفتار میکنند. از همین رو، زیباییها و زینتهای مادی میتوانند به راحتی فرد را گمراه کنند و او را از جاده مستقیم به سوی حقیقت منحرف سازند. انسان باید برای خود یک چراغ راه روشن کند تا در تاریکی سرگردانی، به مبدأ خود برگردد. در جهان معاصر، با وجود فشارهای اجتماعی و تبلیغات نامعقول دنیوی، حفظ تعادل بین دنیوی و اخروی جزء ضروریات زندگی است. به همین دلیل، برنامهریزی برای زندگی معنوی و ترغیب به عبادات روزانه میتواند در این راستا بسیار مؤثر باشد. به طور مثال، نمازهای روزانه، خواندن قرآن، دعا و ذکر، میتواند روح انسان را تقویت کند و او را از موقعیتهای نامطلوب دور نگاه دارد. در نهایت، باید بدانیم که حقیقت زندگی را در دنیا نمیتوان با چیزهایی که زودگذر هستند، شناخت. میتوان از دنیا استفاده کرد اما نباید در آن گم شویم. دلبستگی به خداوند و عمل به دستورات او نه تنها حیات معنوی انسان را ارتقاء میبخشد، بلکه زندگی دنیویاش را نیز غنیتر میکند. انسانهایی که بر این اصول پایبند باشند، میتوانند زندگی شاداب و معناداری را تجربه کنند. بنابراین، میتوان نتیجهگیری کرد که دلبستگی به دنیا یک چالش اساسی برای بشریت است و قرآن به عنوان یک راهنمای جامع با ابزارها و آیات خود، ما را به سوی شناخت حقیقت و دوری از وهم و خیال هدایت کرده است. اگر فردی بتواند این بینش را در زندگی خود پیاده کند، بیشک به آرامش واقعی و سعادت در این دنیا و آخرت دست خواهد یافت.
هر نفسی مرگ را میچشد و فقط در روز قیامت پاداشها شما کامل به شما داده میشود...و هر کس از آتش رهایی یابد و به بهشت وارد شود، از کامیابان است.
ای کسانی که ایمان آوردهاید، از پروردگارتان بترسید و زندگی دنیا شما را نغوید و فریب کار خداوند شما را فریب ندهد.
مؤمنان در باغهایی و جویبارها قرار دارند.
روزی عارف به باغی رفت و به گلها و درختان زیبا نگاه میکرد. ناگهان عالمی از کنار او گذشت و گفت: "این باغ زیبا موجب غفلت تو نشود، یاد مرگ و آخرت را همیشه در دلت داشته باش!" عارف با کلام آن عالم به خود آمد و تصمیم گرفت بیشتر بر عبادات و خدمت به مردم تمرکز کند. او بعد از مدتی دریافت که خوشحالی واقعی در خدمت به دیگران و یاد خداست و دنیای فانی هیچ ارزشی ندارد.