قرآن بر اتحاد و برادری میان مسلمانان تأکید دارد و آنها را به محبت و همکاری دعوت میکند.
قرآن کریم به عنوان کتاب آسمانی مسلمانان، همواره بر اصول اخلاقی، اجتماعی و انسانی تأکید میکند. یکی از مهمترین اصولی که در قرآن بارها به آن اشاره شده، اهمیت اتحاد و برادری بین مسلمانان است. این موضوع بهویژه در شرایط کنونی که به نظر میرسد اختلافات و تنشها در بین جوامع مسلمان در حال افزایش است، باید مورد توجه بیشتری قرار گیرد. آیات مختلف قرآن نشاندهنده این موضوع است که مسلمانان باید در کنار یکدیگر باشند و از محبت و دوستی پیروی کنند. به عنوان مثال، در سوره آل عمران، آیه 103 آمده است: "وَاعْتَصِمُوا بِحَبْلِ اللَّهِ جَمِيعًا وَلَا تَفَرَّقُوا". این آیه به وضوح مسلمانان را به پیوستگی و اتحاد دعوت میکند و تأکید میکند که آنها باید از رشته محکم الهی که همان ایمان و دین است، دست برندارند. اتحاد در دین و ایمان، از ضروریات جوامع اسلامی محسوب میشود و قرآن به آنها گوشزد میکند که باید از تفرقه و اختلاف دوری کنند و به یکدیگر کمک کنند. همچنین در سوره حجرات، آیه 10 آمده است: "إنما المؤمنون إخوة" که اشاره به مفهوم برادری در بین مؤمنان دارد. این آیه به وضوح ارتباط نزدیک و عمیق میان مسلمانان را نشان میدهد و مؤمنان را به عنوان برادران یکدیگر معرفی میکند. این پیوند برادری نه تنها یک حسن اخلاقی، بلکه یک ضرورت اجتماعی نیز محسوب میشود که باید در روابط بین مسلمانان رعایت شود. تاریخ اسلام نمونههای متعددی از الفت و اتحاد مسلمانان را در خود دارد. از آغازین سالهای شکلگیری جامعه اسلامی، پیامبر اکرم (ص) با ایجاد برادری میان مهاجران و انصار، الگویی برای دیگر مسلمانان فراهم کرد. این اتحاد در سختترین شرایط، پیشبرد اهداف اسلامی را ممکن ساخت و باعث شد که مسلمانان در برابر دشمنان خود ایستادگی کنند. همچنین، در جنگهای مختلف، مسلمانان با اتحاد و همدلی موفق به پیروزی شدند و الگویی برای نسلهای آینده شدند. قرآن در آیات بسیاری بر لزوم همکاری و همدلی تأکید میکند. بهعنوان مثال، در آیه 49 سوره الحجرات میفرماید که مسلمانان باید از یکدیگر دفاع کنند و در صورت بروز اختلال، به حافظ منافع یکدیگر باشند. این آیات نشاندهنده این مسأله هستند که همدلی و همکاری جزئی اساسی از زندگی مسلمانان است و باید در تمام جوانب زندگی بهویژه در کارهای اجتماعی عملی شود. اتحاد میان مسلمانان همچنین میتواند به تقویت روابط خانوادگی و اجتماعی کمک کند و زمینهساز ایجاد صفا و صمیمیت در میان افراد خانواده و جامعه باشد. برای تحقق این اتحاد و برادری، ضروری است که مسلمانان به آموزههای دینی خود پایبند باشند و در رفتارهای خود صداقت، اعتماد و محبت را سرلوحه قرار دهند. با پرهیز از بدگویی، حسادت و تهمت، میتوان روابط خود را بهبود بخشید و به برادری واقعی نزدیکتر شد. این موارد تنها از طریق تعهد به اصول اسلامی و تقویت ایمان و اعتماد به خداوند و یکدیگر امکانپذیر میشود. از دیگر اصولی که قرآن برای تحقق اتحاد مسلمانان معرفی میکند، پرهیز از تنش و اختلافات است. خداوند در قرآن به مسلمانان یادآوری میکند که در صورت بروز مشکلات و اختلافات، باید به روشهای صلحآفرین و مدارا جوئی متوسل شوند. صبر و بردباری در مشکلات میتواند به تقویت دوستیها و پیوندهای میان مسلمانان کمک کند و فرصتهای جدیدی را برای همکاری ایجاد کند. به طور کلی، قرآن مسلمانان را ترغیب میکند که همواره در کنار یکدیگر باشند و برای رسیدن به اهداف مشترک، همکاری کنند. این همکاری میتواند در زمینههای مختلف از جمله اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی اتفاق بیفتد. ایجاد نهادهای مشترک، برگزاری جشنها و مراسمهای همگانی و تقویت ارتباطات میان جوامع اسلامی میتواند به از بین بردن اختلافات و تفرقهها بیانجامد و زمینه را برای رشد و توسعه بیشتر فراهم کند. نکتهای که باید مورد توجه قرار گیرد، این است که اتحاد و برادری نه تنها در بین مسلمانانی که در یک کشور زندگی میکنند، بلکه در سطح جهانی نیز اهمیت دارد. جوامع اسلامی در نقاط مختلف دنیا باید از یکدیگر حمایت کنند و به یکدیگر کمک کنند تا همگان میان خود احساس برادری و انسجام بیشتری کنند. در هنگام بروز مشکلات در کشورهای اسلامی، دیگر کشورهای مسلمان باید دست یاری به یکدیگر بزنند و از یکدیگر حمایت کنند. در نهایت، میتوان اینطور نتیجهگیری کرد که اتحاد و برادری برای ایجاد یک جامعه مسلمان قوی و پایدار از اهمیت ویژهای برخوردار است. این اصول نه تنها در زمینههای اجتماعی و اقتصادی، بلکه در جنبههای فردی نیز نقش مؤثری دارد. بنابراین، مسلمانان باید در هر حال از یکدیگر حمایت کنند و برای ایجاد جامعهای با ثبات و همبسته تلاش کنند. محبت و دوستی تنها در سایه اتحاد و همدلی ممکن میشود و در چنین وضعیتی، نه تنها مؤمنان در دنیا زندگی آرامتری خواهند داشت، بلکه در آخرت نیز از ثواب و پاداش الهی برخوردار خواهند شد.
و همگی به حبل خدا چنگ بزنید و پراکنده نشوید.
مؤمنان تنها برادر یکدیگرند.
و از یکدیگر تجسس نکنید و یکدیگر را غیبت نکنید.
روزی روزگاری، مردی به نام امیر دنبال دوستیهای جدید بود. او در مسیر خود به یک عالم دینی برخورد کرد که مشغول مطالعه قرآن بود. امیر از او پرسید: "چطور میتوانیم با دیگران بهترین برقراری روابط را داشته باشیم؟" عالم پاسخ داد: "قرآن به ما میآموزد که باید یکدیگر را دوست داشته باشیم و در کنار هم باشیم." پس از آنکه امیر این مطلب را شنید، تصمیم گرفت تا با دیگران محبت کند و ارتباطات دوستانهتری برقرار کند. از آن روز به بعد، زندگیاش به طرز باورنکردنی تغییر کرد و احساس خوشبختی بیشتری داشت.