برای دوری از ریا، نیت خود را خالص کرده و فقط برای خداوند عمل کنیم.
ریا به معنای عمل کردن برای جلب توجه دیگران و نشان دادن خود به منظور تأثیرگذاری بر افکار دیگران است. این مفهوم در فرهنگها و ادیان مختلف به شدت مورد توجه قرار گرفته و در خصوص خطرات و پیامدهای آن هشدار داده شده است. در این مقاله، به بررسی عمیقتر مفهوم ریا، تأثیر آن بر فرد و جامعه، و همچنین دیدگاه قرآن کریم در این زمینه خواهیم پرداخت. ریا در دنیای امروز به عنوان یک رفتار اجتماعی و شخصی مورد مشاهده قرار میگیرد. در حقیقت، انسانها در زندگی روزمره خود به دنبال تأیید دیگران، جلب توجه و فخر کردن به اعمال خود هستند. این رفتار میتواند در قالبهای مختلفی نمایان شود؛ از جمله در رفتارهای اجتماعی، مذهبی، اقتصادی و حتی فرهنگی. اما چرا انسانها به سمت ریا و فریب خود و دیگران میروند؟ یکی از دلایل عمده ریا، احساس عدم اطمینان به خود و تلاش برای پر کردن این خلا با جلب توجه دیگران است. افراد ممکن است احساس کنند که ارزش واقعی آنها به میزان توجهی که از دیگران دریافت میکنند بستگی دارد. بنابراین، برای جلب توجه و احترام دیگران، اقدام به نمایش رفتارهایی میکنند که درواقع خالصانه نیستند. اینگونه رفتارها نه تنها به خود فرد آسیب میزند بلکه به جامعه و روابط انسانی نیز منجر به تخریب میشود. در قرآن کریم، به شدت به این موضوع پرداخته شده است. در سوره بقره، آیه 264، خداوند میفرماید: "ای کسانی که ایمان آوردهاید، صدقههای خود را با زبانی و آزار نرسانید." این آیه به ما یادآوری میکند که هر عمل خیر باید تنها به خاطر رضای خداوند باشد و نباید با نیت ریا و فخر فروشی انجام شود. در واقع، قرآن بر این نکته تأکید دارد که خلوص نیت تضمینکننده ارزش عمل است. بنابراین، اگر نیت ما از انجام یک عمل خیر، جلب توجه دیگران باشد، آن عمل نزد خداوند به عنوان عمل ریا تلقی خواهد شد. علاوه بر آن، در سوره مائده آیه 54 آمده است: "خداوند به یقین انسانها را از نفاق و ریا دور خواهد کرد." این آیه به ما یادآوری میکند که دعا و عبادت فقط باید به نیت خالص و برای خداوند باشد. هر گاه که نیت شخصی در کارها غلبه کند، فرد در معرض نفاق و ریا قرار میگیرد. لذا برای دوری از ریا باید نیت خود را خالص کنیم و فقط برای خداوند گام برداریم. سوره اخلاص هم یکی دیگر از سورههای مهمی است که بر خلوص نیت تأکید دارد. در این سوره آمده است: "بگو: او الله است، یکتاست" که این بار دیگر بر اهمیت پرستش خالصانه و بدون ریا تآکید میکند. این آیات ما را به سوی انجام اعمال خالص و بدون ریا ترغیب میکند. به عنوان مثال، اگر بخواهیم صدقهای بدهیم، باید تنها به فکر رضای خدا باشیم و نه برای جلب توجه دیگران. روحیهی تواضع و خلوص نیت به ما کمک خواهد کرد تا از ریا دوری کنیم. در کنار بیان آیات قرآنی، میتوانیم به تأثیرات منفی ریا در زندگی اجتماعی و شخصی نیز بپردازیم. ریا باعث میشود که روابط انسانی تحت تأثیر قرار گیرد. افراد در مواجهه با یکدیگر ممکن است احساس کنند که نمیتوانند با صداقت و روراستی ابراز احساسات کنند. این موضوع میتواند به عدم اعتماد و دوگانگی در روابط منجر شود و در نهایت باعث تضعیف بنیانهای اجتماعی شود. همچنین ریا به شکافهای اجتماعی دامن میزند. افرادی که به دنبال جلب توجه دیگران با روشهای ریاکارانه هستند، ممکن است به دیگران آسیب بزنند و آنان را به انزوا بکشانند. به جای آنکه جوامع بر مبنای همکاری و کمک به یکدیگر بنا شوند، ریا میتواند به رقابتهای ناسالم و تخریب روابط منجر شود. به همین دلیل، ترویج خلوص نیت و دوری از ریا به عنوان یک ضرورت اجتماعی و اخلاقی مطرح میشود. به عنوان راه حل، اولین قدم در دوری از ریا، خودآگاهی و شناخت نیتهای خود است. افراد باید به دقت بررسی کنند که چرا و با چه انگیزهای اقدام به انجام یک عمل میکنند. این آگاهی به ما این امکان را میدهد که ریشههای رفتارهای ریاکارانه خود را شناسایی کنیم و در صورت نیاز آنها را اصلاح کنیم. در نهایت، پرستش خالص و دوری از ریا نه تنها به ارتقاء فردی ما کمک میکند، بلکه برای جامعه نیز فواید چشمگیری دارد. زمانی که افراد با نیت خالص و درست عمل میکنند، بنیادهای اجتماعی قویتری شکل میگیرد و روابط انسانی بهبود مییابد. در نتیجه، زندگی شادابتری برای خود و دیگران فراهم میشود. در پایان، یادآوری این نکته ضروری است که زندگی با خلوص نیت و دوری از ریا یک سفر است. نیاز به تلاش و استمرار دارد. با تکیه بر آموزههای قرآنی و تمرکز بر نیتهای خالص، میتوانیم از خطرات ریا دوری کنیم و مسیر درستی را در زندگی خود پیش بگیریم.
ای کسانی که ایمان آوردهاید، صدقههای خود را با یادآوری و آزار نکنید.
به یقین خداوند انسانها را از نفاق و ریا دور خواهد کرد.
بگو: او الله است، یکتاست.
روزی روزگاری، مردی به نام حسن در بازار میرفت و دید که افراد در حال کمک به نیازمندان هستند. او تصمیم گرفت که او نیز در کار خیر شرکت کند. اما به او یادآوری شد که اگر نیتش برای خدا باشد، برکت بیشتری خواهد داشت. پس از آن، حسن با نیات خالصانهتر و بدون ریا شروع به کمک به دیگران کرد و احساس خوشحالی و آرامش درون پیدا کرد.