همسایگان باید با احترام و محبت مورد توجه قرار گیرند و در مواقع نیاز حمایت شوند.
قرآن کریم به اهمیت رابطه با همسایگان تاکید فراوانی دارد. در سوره نساء آیه 36، خداوند ما را به احسان به والدین، خویشاوندان، یتیمان و مسکینان و همچنین به همسایگانِ نزدیک و دور توصیه می‌کند. این آیه نشان‌دهنده این است که همسایه‌ها باید مورد محبت و احترام قرار گیرند و حقوق آنها حفاظت شود. همچنین در سوره انعام آیه 151، خداوند دستور می‌دهد که حقوق دیگران ضایع نکنیم و در تعاملات اجتماعی به احسان رفتار کنیم. رفتار خوب و نیکو شامل محافظت و احترام به حریم خصوصی همسایگان، کمک به آنها در مواقع نیاز و دوری از هرگونه آزار و اذیت است. پیامبر اکرم(ص) نیز در حدیثی فرموده‌اند: «جبرئیل آنقدر درباره همسایه به من توصیه کرد که فکر کردم همسایه‌ها جزو وراث من هستند». این نکته نشان می‌دهد که همسایه‌های ما با ما در زندگی خیلی نزدیک هستند و باید توجه ویژه‌ای به آنها داشته باشیم. بر اساس آموزه‌های قرآن، برای داشتن یک ارتباط خوب با همسایگان، باید در زندگی روزمره خود مهربانی، حمایت و درک متقابل را سرلوحه کار خود قرار دهیم.
و خدا را بپرستید و چیزی را با او شریک نکنید و به والدین و خویشاوندان و یتیمان و مسکینان و همسایه نزدیک و همسایه دور و دوست نزدیک و وابستگان و مسافران و کسانی که در مضیقه هستند نیکو رفتار کنید.
بگو بیایید تا برایتان آنچه را که پروردگارتان بر شما حرام کرده است، بخوانم. اینکه چیزی را با او شریک نکنید و به والدین نیکی کنید و به اموال یتیمان نزدیک نشوید مگر به طریقی که بهتر باشد تا آنکه جوان شوند، و پیمانه و ترازو را به انصاف کامل کنید، ما هیچ کس را جز به مقدار وسعش مکلف نمی‌کنیم، و در راه خدا انفاق کنید و خود را در هلاکت نیفکنید و نیکو کنید که خداوند نیکوکاران را دوست دارد.
روزی مردی به نام حسن در محله خود شروع به کمک به همسایگانش کرد. او با لبخند به همسایه‌اش سلام می‌کرد و در کارهای روزمره‌شان یاری می‌کرد. به مرور زمان همسایه‌ها هم به حسن محبت کردند و حس همکاری و یاری در محله به وجود آمد. این تجربه حسن نشان داد که با محبت و احترام، محیط زندگی به بهشت تبدیل می‌شود.