برای ایجاد نور تقوا در دل، برقراری ارتباط با خداوند، ذکر خدا، و پرهیز از معاصی ضرورت دارد.
تقوا به معنای پرهیزگاری و دوری از گناهان است و در قرآن کریم به شدت بر اهمیت آن تأکید شده است. تقوا به عنوان یکی از اصول بنیادین دین اسلام، نه تنها در متون مقدس اسلامی، بلکه در اجرای عملیاتی آن نیز به چشم میخورد. در واقع، تقوا، یک ویژگی روحانی و اخلاقی است که تأثیر آن در زندگی انسانها غیر قابل انکار است. مفهومی عمیق و جامع که نیازمند تفکر و تامل در روابط فردی و اجتماعی انسانهاست. برای ایجاد نور تقوا در دل، نیاز است که ابتدا ارتباط خود را با خداوند تقویت کنیم. سوره آل عمران آیه 102 بیان میکند: 'ای کسانی که ایمان آوردهاید، تقوا پیشه کنید و به زبانها و دلهای خود خالصانه به خداوند پناه ببرید.' این آیه تصریح دارد که تقوا در دل انسان از ایمان به خداوند ناشی میشود. بدین معنا که برای پیشه کردن تقوا، ابتدا باید به خداوند ایمان داشته باشیم و این ایمان باید در عمق وجود ما نفوذ کند. وقتی انسان به خداوند توکل کند و به او پناه ببرد، تقوای درونی او تقویت میشود و این نور در دل او میدرخشد. یکی از راههای مهم برای تقویت تقوا، خود را از عوامل وسوسهگر دور نگهداشتن و تلاش در جهت خویشتنداری است. سوره بقره آیه 183 در این زمینه به ما میگوید: 'ای اهل ایمان، بر شما روزه فرض شده است، همانطور که بر کسانی که پیش از شما بودند فرض شده بود، شاید تقویٰ پیشه کنید.' در این آیه، روزه به عنوان یک وسیله برای ایجاد تقوی در دل مورد اشاره قرار گرفته است. روزه، نه تنها عمل عبادی است بلکه یک تمرین مهم برای کنترل نفس و واگذاری به خداوند به شمار میرود. از طریق روزه، ما میآموزیم که چگونه باید از خواستههای دنیوی خود دوری کنیم و خود را در مسیر الهی قرار دهیم. همچنین، ذکر و یاد خداوند نیز میتواند نور تقوا را در دل انسان افزایش دهد. در سوره رعد آیه 28 آمده است: 'آگاه باشید تنها با یاد خدا دلها آرام میگیرد.' آرامش دل و روح انسان در سایه یاد خداوند به دست میآید. این یاد خداوند، انسان را در مواجهه با مشکلات زندگی یاری میکند و طمانینه و آرامش را به او میبخشد. به این ترتیب، انسان با توجه به این نکته در مییابد که برقراری ارتباط نزدیک با خدا و یاد او، یکی از راههای اساسی تقویت تقوا و نورانی کردن دل است. پرهیز از معاصی، نیکوکاری و توجه به نیازمندان نیز از دیگر راههای مؤثر برای تقویت نور تقوا در دل است. خداوند در قرآن کریم، بارها بر اهمیت نیکوکاری و کمک به نیازمندان تأکید کرده است. این عمل خیر، نه تنها فرد را به خداوند نزدیکتر میکند، بلکه نور تقوا را در دلهای انسانها نیز افزون میسازد. نیکوکاری به ما یادآور میشود که زندگی ما باید حول محور خدمت به دیگران بچرخد و در این مسیر، از گناهان و خطاها پرهیز کنیم. در نهایت، باید به یاد داشته باشیم که تقوا تنها یک حالت درونی نیست، بلکه ارتباطی عمیق با خداوند دارد. هر چه بیشتر به سوی او برویم و در خود تقوا را پرورش دهیم، نور تقوا در دلمان بیشتر میدرخشد. تقوا به مثابه چراغی است که در تاریکیهامان مسیر را روشن میکند. این نور، ما را راهنمایی میکند تا در پیوستگی با خداوند و با اخلاص و نیکویی زندگی کنیم. در زندگی روزمره، موانع و چالشهای زیادی وجود دارد که میتواند ما را از مسیر صحیح دور کند. اما با توجه به آیات قرآن و شریعت، میتوانیم روحیه تقوا را در خود تقویت کنیم و به نوعی زندگی کنیم که هم برای خودمان و هم برای دیگران سودمند باشد. در این راستا، تقوا به عنوان یک سلاح در برابر وسوسهها و گناهان عمل میکند، و ما را از لغزشها و خطاهای بزرگ دور نگهمیدارد. در واقع، تقوا حفظ و نگهداری از ایمان و اعتقادات دینی ماست و باعث میشود در پایان، ما به کمال و آرامش در زندگی برسیم.
ای کسانی که ایمان آوردهاید، تقوا پیشه کنید و به زبانها و دلهای خود خالصانه به خداوند پناه ببرید.
ای اهل ایمان، بر شما روزه فرض شده است، همانطور که بر کسانی که پیش از شما بودند فرض شده بود، شاید تقویٰ پیشه کنید.
آگاه باشید تنها با یاد خدا دلها آرام میگیرد.
روزی روزگاری، جوانی به نام سامان در پی یافتن نور تقوا بود. او در دل خود احساساتی از نوعی تاریکی و ناامیدی داشت. یک روز به مسجد رفت و آیات قرآن را قرائت کرد. آیات صحبت از تقوا و نور در دل داشتند. او تصمیم گرفت روزه بگیرد و به یاد خدا باشد. به تدریج احساس کرد که بخشی از آن تاریکی درونش با یاد خدا برطرف شده و نور تقوا در دلش در حال تابش است. سامان به دیگران نیز نصیحت میکرد که با تقوا و یاد خدا زندگی را پر نور کنند.