چگونه در دل تاریکی‌ها روشنایی پیدا کنیم؟

در قرآن کریم، کلام خداوند، دفتری از نور و هدایت برای بشریت است. این کتاب آسمانی، آموزه‌هایی را به ما می‌آموزد که می‌توانیم با استفاده از آن‌ها، در دل تاریکی‌ها و مشکلات زندگی، نور و امیدی پیدا کنیم. یکی از این آموزه‌های بسیار مهم در قرآن کریم، در سوره بقره، آیه 286 آمده است که می‌فرماید: «اللَّهُ لَا يُكَلِّفُ نَفْسًا إِلَّا وُسْعَهَا»؛ این آیه نشان‌دهنده توجه خداوند به ظرفیت و توانایی هر فرد است. به عبارتی، این آیه به ما می‌آموزد که خداوند هرگز از بندگان خود بیش از توانایی‌هایشان انتظار ندارد و در شرایط سخت نیز باید به یاد داشته باشیم که خداوند با ما و در کنار ماست. درک این نکته می‌تواند آرامش‌بخش و دلگرم‌کننده باشد؛ زیرا وقتی انسان می‌داند که خداوند از او فراتر از قدرتش توقع ندارد، احساس می‌کند که می‌تواند با مشکلات زندگی روبه‌رو شود و از آن‌ها عبور کند. این آیه فرصتی برای خودشناسی و تحرک در دعای ما برای راهنمایی و قدرت بیشتر از سوی خداوند است. در ادامه، سوره انشراح، آیه 5 و 6 نیز به ما می‌آموزد: «فَإِنَّ مَعَ الْعُسْرِ يُسْرًا ۝ إِنَّ مَعَ الْعُسْرِ يُسْرًا»؛ این آیات به ما یادآوری می‌کند که پس از هر سختی، آسانی وجود دارد و هیچ شب سختی به‌طول نمی‌انجامد. امید و نور پس از تاریکی، یکی از اصول اساسی زندگی است که قرآن به آن تأکید می‌کند. امیدواری در دل انسان مثل نوری است که می‌تواند او را از تاریکی‌ها خارج کند و به سوی روشنایی هدایت کند. زندگی به خودی خود مملو از چالش‌ها و سختی‌هاست. هر انسانی با آزمون‌ها و مشکلاتی مواجه می‌شود که ممکن است گاهی اوقات آنها را غیرقابل تحمل احساس کند. اما همین آیه‌ها به ما یادآوری می‌کنند که هیچ مشکلی پایدار نیست و همیشه راه‌حلی وجود دارد. ما باید به یاد داشته باشیم که در هر لحظه سختی، یک فرصت برای رشد و تکامل نیز وجود دارد. یکی از دیگر آموزه‌های مهم در قرآن کریم که به ما در پیدا کردن نور در دل تاریکی‌ها کمک می‌کند، در سوره نور، آیه 35 است. در این آیه خداوند به عنوان «نور السموات و الأرض» معرفی می‌شود. این معرفی نه تنها به روشنایی فیزیکی اشاره دارد، بلکه به معنای هدایت و رحمتی است که خداوند به بندگان خود ارزانی می‌دارد. وجود خداوند به‌عنوان نور در زندگی ما، به ما این امکان را می‌دهد که در تاریکی‌های زندگی بتوانیم راه را پیدا کنیم. برای دستیابی به این نور، قدم اول دعا و توبه است. انسان باید به درگاه خداوند توبه کند و از او بخواهد که در انتخاب‌هایش و در مسیر زندگی‌اش، او را هدایت کند. دعا به‌عنوان یک وسیله برای ارتباط با خداوند، می‌تواند در زمان‌های سختی روحیه ما را تقویت کند و به ما امید بدهد. از دیدگاه اسلام، توکل بر خدا و عمل به دستورات او از جمله اصول اساسی است. باید تلاش کنیم تا ویژگی‌هایی همچون صداقت، انصاف و مراقبت از دیگران را در زندگی خود نهادینه کنیم. عمل به این اصول می‌تواند به ما کمک کند تا در بین تاریکی‌های زندگی، همواره نور را پیدا کنیم. بنابراین، زندگی انسان هرچند با چالش‌ها و مشکلات توأم است، اما با استفاده از آموزه‌های قرآن و الهامات الهی، می‌توان به روشنایی و امید دست یافت. در واقع، قرآن به ما می‌آموزد که هرگز تنهایی احساس نکنیم، زیرا یک قدرت بزرگ‌تر از ما همواره در کنار ماست و در هر شرایطی ما را یاری خواهد کرد. ما باید به یاد داشته باشیم که فقط در حالتی که به درگاه خداوند رفته و از او مدد بجوییم، می‌توانیم نور و آرامش را در دل تاریکی‌های زندگی‌مان پیدا کنیم. در نتیجه، آموزه‌های قرآن در واقع نه تنها راهگشای ما در زندگی بلکه چراغی هستند که در مسیرمان روشنایی می‌بخشند. اتخاذ این آموزه‌ها و نهادینه کردن آنها در زندگی روزمره، به ما کمک خواهد کرد تا از تاریکی‌ها عبور کنیم و به سوی روشنایی، آرامش و امید پیش برویم.