کمک به فقرا و نیازمندان از مهمترین وظایف مسلمانان است که در قرآن بارها تأکید شده است.
فرهنگ کمک به نیازمندان و فقرا در جوامع اسلامی، ریشههای عمیق دینی و فرهنگی دارد. در قرآن کریم، کمک به فقرا و نیازمندان بهعنوان یکی از مهمترین و ضروریترین وظایف مسلمانان بیان شده است. این موضوع نه تنها بهعنوان یک فریضه دینی، بلکه بهعنوان یک اصل اخلاقی در زندگی روزمره مسلمانان مطرح شده است. با توجه به آیات متعددی که در این زمینه در قرآن موجود است، میتوانیم بهتر درک کنیم که چرا کمک به نیازمندان اینقدر اهمیت دارد و چگونه این کار میتواند به تقویت جامعه منجر شود. یکی از آیات کلیدی در این زمینه سوره بقره، آیه 177 است. در این آیه خداوند به صراحت بیان میکند که تقوا تنها به انجام فرایضی مانند نماز و روزه محدود نمیشود، بلکه احسان به دیگران نیز بخشی از تقوا است. این آیه میگوید: "وَأَطْعِمُوا الْمِسْكِينَ وَالْمَسَاكِينَ"، یعنی باید به نیازمندان و مسکینان غذا بدهیم. این دعوت به احسان، نشاندهنده عمق توجه اسلام به حقوق اجتماعی انسانها و ضرورت حمایت از کسانی است که در شرایط سختی قرار دارند. در سوره مائده، آیه 55، خداوند تأکید میکند که "إِنَّمَا وَلِيُّكُمُ اللَّهُ وَرَسُولُهُ وَالَّذِينَ آمَنُوا الَّذِينَ يُقِيمُونَ الصَّلَاةَ وَيُقْتُونَ الزَّكَاةَ وَهُمْ رَاكِعُونَ". در این آیه، زکات بهعنوان یکی از ارکان اساسی دین اسلام معرفی شده و نشاندهنده اهمیت کمک به فقرا در کنار نماز است. زکات نهتنها یک عمل عبادی است، بلکه به شکلگیری تعادل اقتصادی و اجتماعی در جامعه کمک میکند. همچنین در سوره توبه، آیه 60، خداوند مصارف زکات را بهصورت واضح بیان کرده و از جمله فقرا را در این مصارف ذکر کرده است. در این آیه آمده است که زکات به فقرا و نیازمندان باید داده شود و این کار نهتنها یک وظیفه دینی، بلکه موجب تقویت جامعه نیز میشود. این آیه، مفهوم زکات را فراتر از یک عمل مالی توصیف میکند و آن را بهعنوان ابزاری برای ایجاد عدالت اجتماعی در جامعه معرفی مینماید. علاوه بر آیات ذکرشده، سوره انسان نیز به این موضوع پرداخته و در آیات 8 و 9، به مؤمنان دستور داده میشود که به فقرا و مسکینان برسانند و بگویند که این کار را فقط برای خدا انجام میدهند. این عبارت تأکید میکند که نیت خالص و آرزوی کمک به دیگران، باید در پس این عمل قرار گیرد. در واقع، کمک به فقرا و نیازمندان در قرآن بهعنوان یک فریضه اخلاقی و دینی بسیار مورد تأکید قرار گرفته است و باید همواره در زندگی روزمره ما لحاظ شود. در نگاه اسلام، خدمت به نیازمندان نهتنها یک اقدام انسانی، بلکه یک واجب دینی به حساب میآید، و این موضوع از دیدگاه اقتصادی نیز حائز اهمیت است. کمک به فقرا و سیرکردن شکم نیازمندان، نه تنها به تقویت پیوندهای اجتماعی کمک میکند، بلکه میتواند به کاهش تنشهای اجتماعی و افزایش امنیت اجتماعی منجر شود. یکی از نکات برجستهای که در قرآن و سنت نبوی درباره کمک به فقرا دیده میشود، تأکید بر این است که برای کمک به دیگران نباید منتظر شرایط خاص یا فراوانی ثروت بود. بلکه این کمک باید بهصورت مداوم و در هر شرایطی انجام گیرد. آنچه که اهمیت دارد، نیت خیر و تمایل به کمک است. در واقع، قرآن هر گونه کمک به دیگران را در نظر میگیرد، چه کوچک و چه بزرگ، و آن را در زمره کارهای نیک به حساب میآورد. از سویی دیگر، کمک به نیازمندان نه تنها اثرات مثبت اجتماعی دارد، بلکه در روایات اسلامی نیز بر تأثیر این عمل در زندگی فردی تأکید شده است. افراد خیراندیش و نیکوکار بهواسطه کمک به دیگران، احساس رضایت خاطر، آرامش درونی و نزدیکی به خداوند را تجربه میکنند. این احساسات مثبت نهتنها کیفیت زندگی خود فرد را افزایش میدهد بلکه میتواند به ایجاد روحیه مثبت در جامعه نیز کمک کند. در دنیای معاصر، زحمات و تلاشهای مؤسسات خیریه و نهادهای اجتماعی نیز در راستای کمک به نیازمندان قابل توجه است. مسلمانان میتوانند با مشارکت در این فعالیتها و همچنین با نیت خیر به کمک به افراد بیبضاعت بپردازند. این نهادها و مؤسسات میتوانند در تخصیص منابع بهینه و رفع نیازهای جامعه مؤثرتر عمل کنند. در نهایت، میتوان گفت که تأکید بر کمک به فقرا و نیازمندان در قرآن، بهعنوان یکی از اصول اساسی دین اسلام، نشان از عزم و اراده قرآن در جهت ساختن جامعهای عادلانه و انسانی دارد. با التزام به این آموزهها و تبدیل آن به رفتارهای روزمره، مسلمانان میتوانند نقشی مؤثر در بهبود وضعیت اجتماعی و اقتصادی جامعه ایفا کنند. در نتیجه، ایمان به خداوند و عمل به دستورات قرآن میتواند کلید موفقیت و پیشرفت انسانها باشد. بنابراین، همگان باید تلاش کنند تا این فرهنگ نیکو را در جامعه زنده نگه دارند و به عنوان یک وظیفه الهی و انسانی به یاری نیازمندان بشتابند. کمک به فقرا و نیازمندان نهتنها یک عمل عبادی، بلکه مایه آرامش روحی و اجتماعی است که در نهایت به قطع زنجیره فقر و کمک به رشد و شکوفایی در جامعه خواهد انجامید.
تقوا تنها به این نیست که روی خود را به طرف شرق و غرب بگردانید، بلکه تقوا این است که به خدا و روز قیامت و فرشتگان و کتاب و پیامبران ایمان داشته باشید و مال خود را با همه محبت به خویشاوندان، یتیمان، مسکینان، و مسافران و سائلین بدهید.
ولیّ شما تنها الله و پیامبرش و مؤمنان هستند که نماز را برپا میدارند و در حال رکوع زکات میدهند.
صدقات فقط برای فقیران و نیازمندان، و آنهایی که برای جمعآوری آنها کار میکنند و کسانی که دلهایشان نیاز به تقویت دارد، و برای آزادسازی بردگان و بدهکاران و در راه خدا و مسافران است. این فریضهای از جانب خداوند است.
و به عشق بر مسکین و یتیم و اسیر غذا میدهند.
ما شما را به خاطر خدا غذا میدهیم و از شما جزا و شکر نمیخواهیم.
روزی، مهندسی به نام سلیم در راه خانهاش از کنار خیابان عبور میکرد. او یک فقیر را دید که در کنار خیابان نشسته و از درد فقر رنج میکشید. سلیم به یاد آیات قرآن افتاد که او را به کمک به نیازمندان دعوت کرده بود. او تصمیم گرفت که چند سکه به آن مرد بدهد. هنگامی که او سکهها را به فقیر داد، لبخندی بر لبان آن مرد نشسته نقش بست و سلیم احساس کرد که روحش شاداب شده است. او فهمید که کمک به دیگران نه تنها به آنها آرامش میدهد، بلکه خود او را نیز آرامش میبخشد.