برای داشتن سبک زندگی قرآنی، نیاز به پیروی از دستورهای الهی و سیره پیامبر داریم.
سبک زندگی قرآنی به معنای تلاش مستمر در پیروی از دستورات خداوند و عمل به سیره روشن پیامبر اسلام (ص) است. این کار نه تنها در راستای تأمین سعادت دنیوی انسان است، بلکه موجب قرب الهی و نجات در آخرت نیز خواهد بود. قرآن به عنوان کتاب هدایت بشر، شامل راهنماییهای متعددی است که زندگی سالم و معناداری را برای ما ترسیم میکند. این راهنماییها بهصورت اصولی و بنیادین در آیات قرآن مستتر شده است و تنها کافی است انسانها راه این اصول را بیابند و آنها را در زندگی روزمره خود پیاده کنند. اولین قدم برای زندگی بر اساس آموزههای قرآن، تلاش برای فهم و بررسی آیات آن است. فهم صحیح از آیات قرآن به انسان کمک میکند تا درک عمیقتری از مفاهیم الهی و دستورات خداوند پیدا کند. در سوره بقره آیه 2 آمده است: "ذَٰلِكَ الْكِتَابُ لَا رَيْبَ ۛ فِيهِ ۛ هُدًى لِلْمُتَّقِينَ" (این کتاب هیچ شک و تردیدی در آن نیست و هدایتی برای پرهیزگاران است). مفهوم این آیه آن است که قرآن کریم راهنمایی برای کسانی است که به دنبال راهی درست و بااصالت برای زندگیاند. پرهیزگاران به کسانی اطلاق میشود که از گناهان و خطاهای بزرگ دوری میکنند و تمام همت خود را در راستای تقوا و احترام به دستورات الهی صرف میکنند. در ادامه، ما باید تلاش کنیم تا ارزشهای اخلاقی و اجتماعی قرآن مانند صداقت، رحمت، احسان و صبر را در زندگییمان نهادینه کنیم. در سوره آلعمران آیه 134، خداوند دربارهی پرهیزگاری و نیکوکاری میفرماید: "وَ الَّذِينَ إِذَا أَصَابَتْهُم مُّصِيبَةٌ قَالُوا إِنَّا لِلَّهِ وَ إِنَّا إِلَيْهِ رَاجِعُونَ" (و آنان که به هر مصیبتی که دچار شوند، میگویند: ما از آنِ خدا هستیم و به سوی او بازمیگردیم). این آیه نشان میدهد که انسان مؤمن در برابر مشکلات و سختیهای زندگی نباید از خود ناامید شود، بلکه باید به یاد داشته باشد که همه چیز در اختیار خداوند است و به او بازمیگردد. این نوع تفکر و نگرش به مصائب میتواند روح انسان را تقویت کند و او را در مسیر رشد و تعالی کمک نماید. زندگی بر اساس سبک قرآن نیاز به تقویت و نهادینهسازی معانی عمیق زندگی دارد. تلاوت قرآن، در کنار تفکر در معانی آن، باید جزئی جداییناپذیر از زندگی روزمره ما باشد. در سوره نحل آیه 125، خداوند میفرماید: "ادْعُ إِلَى سَبِيلِ رَبِّكَ بِالْحِكْمَةِ وَ الْمَوْعِظَةِ الْحَسَنَةِ" (به راه پروردگارت با حکمت و اندرزهای نیکو دعوت کن). این آیه به ما یادآوری میکند که باید به بهانههای مختلف و در فضاهای گوناگون، آموزههای قرآنی را به دیگران منتقل کنیم. هدف این دعوت همواره باید روشن کردن حقایق قرآن و تسهیل در درک معانی آن باشد. سبک زندگی قرآنی یک روند تدریجی است و نیاز به تمرین و تکرار دارد. اولین گام برای تحقق این سبک، مطالعه روزانه آیات قرآن و سعی در فهم آنها است. همچنین میتوان با تفسیر آیات توسط علمای دینی و کارشناسان به درک بهتری از آموزههای قرآن دست یافت. این مطالعه بخصوص میتواند در برنامههای تربیتی و آموزشی به کار رود تا نسل جوانتر با ریشههای دین خود آشنا شود. همچنین باید توجه داشت که سبک زندگی قرآنی تنها در جنبههای فردی محدود نمیشود بلکه شامل مسئولیتهای اجتماعی نیز هست. انسان مؤمن باید همواره به فکر جامعه و دیگران باشد و در راستای بهبود شرایط زندگی افراد، تلاش کند. نکتهای که در این مورد مهم است، اهمیت صبر و شکیبایی در برابر چالشها و مشکلات اجتماعی است. قرآن تأکید دارد که صبر یکی از صفات ارزشمندی است که در روحیه فرد مؤمن نهادینه شده و او را در تحقق اهداف متعالی یاری میکند. نقش خانواده نیز در پیادهسازی سبک زندگی قرآنی بسزا و مؤثر است. خانوادهها باید محلی برای ترویج آموزههای قرآن و تربیت نسلهایی بااخلاق و متعهد به اصول دینی باشند. والدین میتوانند با ارائه الگوهای صحیح و معرفی بزرگان دین به فرزندان خود، آنان را در مسیر شناخت بهتر از دین و قرآن الگو قرار دهند. در نهایت، باید بیندیشیم که زندگی بر اساس قرآن، به تأمل و تفکر در انسان و دنیای اطراف ما نیاز دارد. با نگاهی به آموزههای قرآن میتوانیم زندگی متعالی و با ارزشی را تجربه کنیم که در آن از نشانههای خداوند در خود و دیگران لذت ببریم. از این رو، اگر بخواهیم به یک زندگی معنادار و شاداب دست یابیم، بایستی به جستجوی حقایق قرآن پرداخته و آنها را در زندگی روزمره خود پیاده کنیم. در این مسیر، هر یک از ما میتوانیم با تمرین روزانه، یادآوری این آموزهها و تلاش در عمل، به سبک زندگی قرآنی نزدیکتر شویم و در نهایت به مقصود والای خویش که همان قرب الهی است، نائل آییم.
این کتاب هیچ شک و تردیدی در آن نیست و هدایتی برای پرهیزگاران است.
و آنان که به هر مصیبتی دچار شوند، میگویند: ما از آنِ خدا هستیم و به سوی او بازمیگردیم.
به راه پروردگارت با حکمت و اندرزهای نیکو دعوت کن.
روزی روزگاری، جوانی به نام علی تصمیم گرفت که سبکی نو را در زندگیاش انتخاب کند. او به قرآن مراجعه کرد و سعی کرد آموختههایش را در زندگی روزمرهاش پیاده کند. علی فهمید که با صبر و تلاش به خدا نزدیکتر میشود و در عوض، آرامش و سعادتی را در زندگیاش احساس کرد. در نتیجه، پس از مدتی، زندگیاش سرشار از خیر و برکت شد.