حفظ ایمان نیازمند ارتباط با مؤمنین و طلب پناه از خداست.
در دنیای امروزی، زندگی در شهری که پر از گناه و آلودگیهای اخلاقی است، میتواند چالشهای زیادی برای مؤمنین ایجاد کند. این چالشها به شکلهای مختلفی خود را نشان میدهند؛ از فشارهای اجتماعی، تبلیغات منفی، تا دوری از اصول و اعتقادات دینی که میتواند به راحتی انسان را در مسیر انحراف قرار دهد. در این دوران، ضرورتی مضاعف برای حفظ ایمان و تقویت روح دینی حس میشود. خوشبختانه، قرآن کریم به عنوان راهنمای کامل انسانها، راهکارهای موثری برای مقابله با این چالشها ارائه داده است که در این مقاله به بررسی آنها میپردازیم. یکی از آیات قرآن که به اهمیت رابطه با مؤمنین و راستگویان اشاره دارد، آیه 102 سوره آل عمران است. خداوند در این آیه میفرماید: "ای کسانی که ایمان آوردهاید، از خدا بترسید و با راستگویان باشید." این آیه نشاندهنده اهمیت برقراری ارتباط با افراد مؤمن و راستگوست. وقتی انسان در میان افراد صالح زندگی کند و خود را در جمع کسانی قرار دهد که به اصول اخلاقی و دینی پایبندند، بهطور طبیعی در برابر فساد و گناه مقاومتر خواهد بود. همانطور که گفته شده، دوستان و همنشینان میتوانند به راحتی بر رفتار و افکار یکدیگر تأثیر بگذارند. لذا انتخاب دوستان و همنشینان باید بر اساس معیارهای اخلاقی و دینی باشد. از دیگر مواردی که قرآن به آن تأکید دارد، طلب پناه از خداوند است. در سوره مومنون آیه 97، بیان شده است که مؤمن باید از پناهگاه خداوند طلب کمک کند: "و بگو: پروردگارا، به سوی تو پناه میبرم از وسوسههای شیطان." این آیه بر اهمیت دعا و طلب پناه از خدا تأکید میکند. در دنیایی که مملو از فتنهها و وسوسههاست، هنگامی که انسان به خداوند پناه ببرد، میتواند آرامش درونی پیدا کند و از تاثیرات منفی محیط دور بماند. دعا به عنوان یک راهکار روحی، به انسان قدرتی میدهد تا با چالشهای روزمره خود روبهرو شود. علاوه بر این، قرآن کریم در سوره فرقان آیه 70، مؤمنین را شدیداً توصیه میکند که باید توبه کنند و اعمال نیکو انجام دهند. در این آیه آمده است: "مگر کسی که توبه کند و ایمان آورد و عمل صالح انجام دهد." اهمیت توبه به این معنی است که هیچ انسان خطاکاری در برابر خداوند مأیوس نیست. توبه میتواند راهی برای بازگشت به مسیر درست و جبران اشتباهات گذشته باشد. انجام اعمال صالح در کنار توبه، به تقویت ایمان و ایجاد حالت شادابی و نشاط در روح انسان کمک میکند. علاوه بر رازهای روحانی که قرآن به ما میآموزد، مؤمنین باید در زندگی روزمره خود نیز به رفتارهای اخلاقی و انسانی توجه کنند. برای مثال، صداقت، محبت و همدلی با دیگران، از اصولی هستند که در زندگی روزمره میتوان به آنها پایبند بود. به خصوص در جامعهای که پر از فساد و گناه است، رعایت این اصول نه تنها به خود انسان آرامش میدهد، بلکه راهی برای تاثیرگذاری مثبت بر دیگران نیز ایجاد میکند. در این راستا، ارتباطات اجتماعی سالم و پایدار با دیگر مؤمنین، به عنوان یکی از بهترین راهها برای تقویت ایمان و پرهیز از گناه شناخته میشود. گروههای اجتماعی مؤمنین، به ویژه تعیینگران در این مسیر میتوانند به عنوان سپری در برابر فساد عمل کنند. بنای این گروهها بر اساس دوستی، محبت و حمایت از یکدیگر شکل میگیرد. به این ترتیب، در برابر چالشها و مشکلات زندگی، افراد میتوانند با یکدیگر مشاوره کنند و راهکارهای مناسبی برای افزایش ایمان و ایمانداری بیابند. آیات قرآن در کنار هم، به ما یادآوری میکنند که در عصر حاضر، تحلیل و شناخت عمیق از دین خود بسیار اهمیت دارد. برای جلوگیری از انحراف در مسیر ایمان، لازم است تا همواره در پی یادگیری و افزایش دانش دینی خود باشیم. شرکت در جلسات یادگیری قرآن، مطالعه کتب دینی و گفتگو با اهل علم میتواند به غنای دانش دینی ما کمک کند و ما را از انحرافات دور نگه دارد. این فعالیتها به ما این امکان را میدهد که در مقابل چالشهای اجتماعی بهتر ایستادگی کنیم. نتیجهگیری این است که نفوذ در جامعهای که پر از گناه است، ضرورتاً نیازمند صبر، استقامت و ارتباط نزدیک با خداوند است. حفظ ایمان در چنین شرایطی به تلاش مستمر و اراده قوی نیاز دارد. از طریق توبه، دعا، برقراری ارتباط با مؤمنین و انجام اعمال نیکو، میتوانیم در دل آلودگیها و فسادها، مؤمن باقی بمانیم. در نهایت، باید به یاد داشته باشیم که خداوند همواره با بندگان خود است و هر زمان که بخواهیم میتوانیم به او پناه ببریم. این ارتباط درونی با خداوند میتواند ما را در برابر فتنههای روزگار محفوظ نگه دارد و ایمان ما را تقویت کند.
ای کسانی که ایمان آوردهاید، از خدا بترسید و با راستگویان باشید.
و بگو: پروردگارا، به سوی تو پناه میبرم از وسوسههای شیطان.
مگر کسی که توبه کند و ایمان آورد و عمل صالح انجام دهد.
روزی، علی در یکی از خیابانهای شلوغ شهر گام میزد و با خود فکر میکرد چطور میتواند در برابر وسوسههایی که او را احاطه کردهاند، مقاومت کند. او به یاد دین و اصول ایمانش افتاد و تصمیم گرفت با دوستان مؤمنش بیشتر صحبت کند و از خدا کمک بگیرد. پس از مدتی، دوستانش به او یادآوری کردند که در هر شرایطی میتواند به خدا توکل کند و آنان نیز همیشه در کنارش خواهند بود. علی با این نصایح، احساس آرامش بیشتری پیدا کرد و توانست با اعتماد به نفس به زندگی ادامه دهد.