قرآن کریم الگوهایی از نیکوکاری، آموزش و محبت به فرزندان در اختیار میگذارد.
قرآن کریم بهعنوان یکی از منابع معتبر اسلامی، همواره نقش مهمی در هدایت و تربیت انسانها ایفا کرده است. این کتاب مقدس بسیاری از آموزهها و اصول اخلاقی را در رابطه با نحوهی برخورد با دیگران، بهخصوص فرزندان، بیان کرده است. در این مقاله، به بررسی آموزههای قرآن در زمینهی تربیت فرزندان و تأکیدات آن در این راستا میپردازیم. فرزندان، بهعنوان نسل آینده، سرمایههای مهم هر جامعهای به شمار میآیند. تربیت صحیح و درست فرزندان نه تنها موجب رشد فردی آنها میشود، بلکه به بهبود جامعه نیز کمک میکند. از این رو، قرآن کریم به والدین تاکید میکند که نیکوکاری و راهنمایی درست به فرزندان خود را در اولویت قرار دهند. در سوره لقمان، آیه 14، خداوند به والدین یادآور میشود که باید به فرزندان خود نیکی کنند و آموزشهای لازم را به آنها ارائه دهند: 'و وَصَّيْنَا الإِنسانَ بِوَالِدَيْهِ'. این آیه به وضوح بر فرض وجود عشق، محبت و نیکی به فرزندان تاکید دارد. تربیت و آموزش درست، میتواند زیربنای شخصیت و رفتار فرزندان را شکل دهد. در این راستا والدین باید آگاهی داشته باشند که آنها الگوی فرزندان خود هستند و رفتارها و کردار آنها تأثیر عمیقی بر شکلگیری شخصیت و نگرشهای فرزندان دارند. علاوه بر این، قرآن در سوره العنکبوت، آیه 8 نیز به والدین تاکید میکند که باید فرزندان خود را از رفتارهای ناپسند و بد دور نگهدارند: 'وَإِذَا أَرَدْنَا أَنْ نُهْلِكَ قَرْيَةً أَمَرْنَا مُتْرَفِيهَا'. این آیه نشاندهندهی مسئولیت والدین در مراقبت و هدایت صحیح فرزندان خود است. دور نگهداشتن فرزندان از شرارتها و انحرافات اجتماعی و اخلاقی یکی از وظایف مهم والدین به شمار میآید. در دنیای امروز، فرزندان با انواع مسائل اجتماعی و فرهنگی روبرو هستند که ممکن است آنان را به انحراف بکشاند. از این رو، والدین باید هوشیار باشند و توانایی تشخیص رفتارهای صحیح و غلط را به فرزندان خود آموزش دهند. بهعنوان مثال، والدین میتوانند با ایجاد فضایی امن و صمیمی، فرزندان را به صحبت کردن در مورد چالشها و مشکلات خود تشویق کنند. این ارتباط نزدیک و محبتآمیز میتواند اعتماد به نفس و احساس امنیت فرزندان را تقویت کند. در سوره بقره، آیه 233 نیز برابری در تربیت فرزندان مورد تأکید قرار گرفته است: 'وَإِنْ كَانَتْ أُولَادُكُمْ مِنْ ذَكَرٍ أَوْ أُنثَى'. این به این معناست که والدین باید به یکسان به تربیت هر دو جنس توجه داشته باشند و هیچ گونه تبعیضی قائل نشوند. تربیت بر اساس اصول عدالت و انصاف، نهتنها به شخصیت فرزندان کمک میکند، بلکه موجب رشد یک جامعه سالم و پایدار نیز میشود. قرآن کریم به این نکته تاکید میکند که ارتباط با فرزندان باید بر اساس محبت و احترام باشد. گسترش روابط محبتآمیز در خانواده میتواند به شکوفایی شخصیت فرزندان کمک کند. والدین باید سعی کنند با ایجاد محیطی محبتآمیز و پر از آرامش، فرزندان خود را حمایت کنند. این محیط امن، میتواند به فرزندان این امکان را بدهد تا احساسات و افکار خود را به راحتی بیان کنند. رفتار پیامبر اسلام (ص) نیز در این زمینه مثالهای خوبی برای خانوادهها به شمار میآید. ایشان همواره با فرزندان خود با محبت و احترام برخورد میکردند و آنان را به یادگیری و تربیت نیکو تشویق مینمودند. رفتارهای محبتآمیز آن حضرت، نه تنها عشق به خانواده را در میان مسلمانان نهادینه کرده، بلکه به فرزندان نیز آموزش دادهاند که احساس ارزشمندی کنند. در نهایت، در تربیت فرزندان، باید همواره به طرز گفتار و رفتار خود دقت کنیم و از هر فرصتی برای آموزشهای اسلامی بهرهمند شویم. با توجه به ویژگیهای فردی هر فرزند و نیازهای ویژه آنها، والدین باید در روشهای تربیتی خود انعطافپذیر باشند و با توجه به شرایط و موقعیتها، بهترین رویکرد را انتخاب کنند. پاسخگویی به نیازهای عاطفی، اجتماعی و فرهنگی فرزندان، نه تنها باعث رشد فردی آنها میشود، بلکه میتواند جامعهای بهتر و اخلاقیتر بسازد. با پیروی از آموزههای قرآن و سیره پیامبر اسلام (ص)، والدین میتوانند فرزندانی مؤمن، عاقل و مسئول پرورش دهند که در آینده جامعه را به سمت بهبود و پیشرفت هدایت کنند.
و به انسان سفارش کردیم که به والدین خود نیکی کند.
و وقتی اراده کنیم که قریهای را هلاک کنیم، به مرفهین آن فرمان میدهیم.
و اگر فرزندان شما از پسر یا دختر باشند.
روزی مردی با فرزندش در بازار میگشتند. پدر به فرزندش گفت: 'کودکی را درک کن که هر آنچه میگویم به تو یاد میدهند.' او با محبت و دلسوزی و با توجه به آیات قرآن، فرزندش را تربیت کرد. در این مسیر، پدر به فرزندش آموخت که مهربانی و راستی در رفتار با دیگران ضروری است. این تربیت ثمربخش به شکلگیری یک نسل موفق و نیکو انجامید.