امید بدون عمل، خیالی خام است. قرآن بر اهمیت عمل در کنار امید تأکید میکند.
در قرآن کریم، امید و عمل به یکدیگر وابستهاند. خداوند میفرماید که ایمان تنها با عمل صالح میتواند به ثمر برسد. در سوره آلعمران آیه 92 نیز آمده است که: 'لَن تَنَالُوا الْبِرَّ حَتَّى تُنفِقُوا مِمَّا تُحِبُّونَ' یعنی 'هرگز به نیکی نمیتوانید دست یابید مگر با انفاق از آنچه دوست دارید'. این آیه به وضوح نشان میدهد که امید به برکت و ثواب در آخرت همراه با تلاش و عمل صالح است. همچنین در سوره مومنون آیه 51، خداوند به پیامبرش دستور میدهد که 'ای کسانی که ایمان آوردهاید، باید خودتان و خانوادهتان را از آتش دوزخ حفظ کنید'. این نشان میدهد که صرف داشتن امید کافی نیست و باید عمل کرد تا از عذاب الهی رها شویم. به عبارت دیگر، امید بدون عمل ممکن است تنها یک خیال باشد که فرد را از تلاش واقعی باز میدارد. برخی از مؤمنان ممکن است فکر کنند که به خاطر ایمانشان، نیاز به عمل ندارند؛ اما قرآن به ما یادآوری میکند که هر عمل نیکو با نیت درست میتواند موجب تقرب به خدا و تحصیل امید واقعی شود. لذا، انسان باید امید داشته باشد و در عین حال کوشاترین فرد در عمل به واجبات و انجام نیکیها باشد. بر همین اساس، قرآن به ما دستور میدهد که معاملات و روابط اجتماعی را بر اساس انصاف و عمل صحیح بنا کنیم تا امید ما به نتیجه برسد.
هرگز به نیکی نمیتوانید دست یابید مگر با انفاق از آنچه دوست دارید.
ای کسانی که ایمان آوردهاید، خودتان و خانوادهتان را از آتش دوزخ حفظ کنید.
روزی روزگاری، جوانی به نام احمد در دلش آرزوهای بزرگی داشت. او همیشه امیدوار بود که روزی به موفقیت دست یابد. اما در عین حال، هیچ تلاشی برای رسیدن به این آرزوها نمیکرد. روزی به نصیحت یکی از دوستانش گوش داد و تصمیم گرفت که علاوه بر امید، اقدام کند. او شروع کرد به مطالعه و یادگیری حرفهای جدید. پس از مدتی، او توانست به موفقیتهای چشمگیری دست یابد و نشان داد که امید بدون عمل، هیچ فایدهای ندارد.