گناه تکراری با توبه صادقانه بخشیده میشود، به شرطی که نیت جدی برای ترک آن وجود داشته باشد.
در قرآن کریم، مفهوم بخشش و توبه به وضوح بیان شده است. خداوند رحمان و رحیم است و به بندگان خود وعده داده که اگر به درگاه او توبه کنند و از گناهان خود پشیمان شوند، او آنها را خواهد بخشید. در سوره زمر آیه 53، خداوند میفرماید: 'بگویید ای بندگان من که به خودتان بر خود ستم کردید، از رحمت خدا ناامید نشوید. به یقین، خدا تمام گناهان را میبخشد.' این آیه نشان میدهد که خداوند حتی گناهان بزرگ را نیز میبخشد، به شرطی که انسان با دل صادق به درگاهش بازگردد. همچنین در سوره فرقان آیات 70 و 71، اشاره به این دارد که کسانی که توبه میکنند، به رحمت خدا وارد خواهند شد و در روز قیامت از خوشپیشگان خواهند بود. بنابراین، اگر گناهی مرتکب شوید و با صداقت و ندامت به خداوند بازگردید، او را خواهید یافت بخشنده و مهربان. البته توبه واقعی نیازمند این است که انسان واقعاً از گناهش پشیمان شود و در تلاش باشد که دیگر آن گناه را تکرار نکند. این به معنای آن نیست که انسان تعهد دارد که هرگز گناه نکند. بلکه اگر که فرد با نیت صادق به درگاه خدا برگردد و بخواهد از گناهان خود دست بکشد، آن وقت امید به بخشش او وجود دارد. اما اگر کسی به طور مکرر از گناهان خود توبه کند بدون اینکه نیت جدی برای ترک آنها داشته باشد، بخشش او مشکوک است. در نهایت، رحمت خدا به اندازهای گسترده است که اگر کسی به توبه معتبر و با قلبی خالص به سوی او برگردد، امید به مغفرتش همواره وجود دارد.
بگو ای بندگان من که ایمان آوردهاید، از پروردگارتان بترسید. برای کسانی که در این دنیا نیکوکاری کنند، نیکی است و زمین خدا وسیع است. به راستی، صابران پاداششان بیحساب داده میشود.
مگر کسی که توبه کند و ایمان بیاورد و عمل صالح انجام دهد، پس اینان به بهشتها وارد میشوند و هیچگاه به آنان ستم نمیشود.
و هر که توبه کند، به سوی خدا بازگشت دارد.
روزی یک جوان به نام حسن، از گناهان خود احساس اندوه میکرد. او به یاد آیات قرآن افتاد و تصمیم گرفت که به درگاه خداوند توبه کند. بعد از اینکه چندین بار به درگاه خدا بازگشت و از گناهانش پشیمان شد، به آرامش یافت. او یاد گرفت که خداوند بر آمرزش و رحمتش تاکید دارد و مهمتر از هر چیز، نیت واقعی برای ترک گناه است. او در تلاش بود تا خود را به سوی نیکیها هدایت کند و دیگر به گذشته برنگردد.