نگرانی ناشی از دوری از مسیر الهی و توجه به دنیای مادی است. نزدیک شدن به خدا و تقویت ایمان، به آرامش میانجامد.
نگرانی یکی از احساساتی است که در زندگی روزمره بسیاری از افراد با آن مواجه هستند. این احساس به دلایل مختلفی به وجود میآید و میتواند ابعاد مختلفی از زندگی انسان شامل روابط اجتماعی، شغل، سلامتی و دیگر جنبههای زندگی را تحت تأثیر قرار دهد. در عصر کنونی، شرایط اقتصادی و اجتماعی ممکن است موجب افزایش این احساس در بین افراد شود. اما در قرآن کریم، خداوند ما را به آرامش و عدم نگرانی دعوت میکند و یادآوری میکند که او همیشه بر همه چیز تسلط دارد و بندگانش را در سختیها و مشکلات یاری میکند. خداوند در سوره بقره آیه 286 فرموده است: 'خداوند هیچ کس را جز به قدر وسعش تکلیف نمیکند.' این آیه نشان میدهد که خداوند هر فردی را به اندازه تواناییاش تحت فشار قرار میدهد. این به این معناست که هیچ آسیبی خارج از توانایی ما به ما نخواهد رسید، و در سختیها و چالشها، باید به خداوند ایمان داشته باشیم که او در کنار ماست و ما را در این مسیر یاری خواهد کرد. از این منظر، نگرانی و اضطراب به نوعی نتیجه دوری از خداوند و گسست ارتباط با اوست. آیا تاکنون به این فکر کردهاید که چرا برخی افراد در مواجهه با چالشها و مشکلات، به راحتی تسلیم میشوند در حالی که دیگران به راحتی از آن گذر میکنند؟ این مسأله به نگرش و طرز تفکر آنها نسبت به خداوند و ایمانشان بستگی دارد. افرادی که به قدرت و رحمت خداوند اعتقاد دارند، معمولاً نگرانیهای کمتری را تجربه میکنند و در مواجهه با مشکلات روحی قویتر هستند. در سوره آل عمران آیه 173، اشاره میشود که مؤمنان نباید از تهدیدها و خطرات بترسند، چرا که با ایمان به خداوند، او همواره حامی آنهاست: 'و کسانی که گفتهاند: خدا ما را کافی است و او بهترین وکيل است.' این آیه به ما یادآوری میکند که حتی در شرایط سخت و تهدیدهای جدی، میتوانیم به خداوند اتکا کنیم و مطمئن باشیم که او ما را تنها نخواهد گذاشت. با توجه به شرایط ناپایدار جهان، این مسأله اهمیت بیشتری پیدا میکند. بسیاری از افراد در مواجهه با بحرانهای اقتصادی، اجتماعی یا سیاسی، دچار نگرانی میشوند و احساس ناامیدی و اضطراب میکنند. اما بیتوجهی به رحمت خداوند و یادآوری اینکه او همیشه در کنار ماست، میتواند به کاهش این نگرانیها کمک کند. بهخصوص در زمانهایی که همه چیز غیرقابل پیشبینی به نظر میرسد، باید به یاد داشته باشیم که خداوند در هر شرایطی هوای بندگانش را دارد. در بسیاری از موارد، نگرانی به یک چرخه معیوب تبدیل میشود؛ به این معنا که با نگرانی، مشکلات دوچندان میشود و به جای حل معضلات، به نوعی آنها را بزرگتر میکند. برای رهایی از این چرخه، لازم است که از وسوسههای فکری منفی دوری کنیم و افکار مثبت را جایگزین آنها کنیم. نکته کلیدی اینجاست که با نزدیکی به خداوند و تقویت ایمان، میتوانیم به آرامش ذهنی و قلبی دست یابیم و از احساس نگرانی رهایی یابیم. عبادت و نزدیکی به خداوند به ما قدرت و امید میدهد. انجام نماز، قرائت قرآن و دعا کردن میتواند به ما کمک کند که احساس کنیم در حضور خدا هستیم و او همیشه در کناره ماست. این فعالیتها به ما یادآوری میکند که باید بر مشکلات مادی و دنیوی تمرکز نکنیم و به دنیای روحانی توجه بیشتری داشته باشیم. از سوی دیگر، تقویت ارتباط با دیگران و ایجاد شبکههای حمایت اجتماعی نیز میتواند به کاهش احساس نگرانی کمک کند. در زندگی، حمایت دوستان و خانواده بسیار مؤثر است. این ارتباطات عاطفی میتواند ما را در زمانهای سخت یاری کند و احساس تنهایی را از بین ببرد. همچنین تبادل تجربیات و نظرات نیز میتواند به ما کمک کند تا نگرانیها و مشکلات خود را بهتر درک کنیم و راه حلهایی برای آنها پیدا کنیم. تنها یک راه برای حل مشکلات وجود ندارد. هر فرد ممکن است راهکار خاص خود را برای مقابله با نگرانیها پیدا کند. بنابراین، باید به دنبال راههای متنوع و مختلفی برای کاهش اضطراب و نگرانی خود باشیم. این راهها میتواند شامل مشاوره روانشناختی، تمرینات ورزشی، مدیتیشن و یا حتی شرکت در گروههای اجتماعی باشد که افراد را به هم متصل میکند. خلاصه اینکه، نگرانی یکی از sentimentos طبیعی است که در زندگی روزمره به وجود میآید، اما نباید آن را به اجازه تسلط بر زندگیمان بدهیم. باید به یاد داشته باشیم که خداوند بر همه چیز تسلط دارد و در مواقع سختی نمیتوانیم از او دور شویم. با تقویت ایمان و نزدیک شدن به خداوند، میتوانیم به آرامش برسیم و از نگرانیها رهایی یابیم. این نوع آرامش تنها راهی است که میتواند ما را در مسیری درست و معنادار هدایت کند. پس بیایید با توکل بر خداوند و اعتماد به او، سبک زندگیمان را تغییر دهیم و به یک زندگی پر از آرامش و امنیت برسیم.
خداوند هیچ کس را جز به قدر وسعش تکلیف نمیکند.
آنان که به آنها گفتند: مردم برای شما بسیج شدهاند، از آنان بترسید. پس یک ایمانشان بیشتر شد.
در روزی از روزها عابدی در کنار رودخانه نشسته بود. او به زندگی فکر میکرد و نگران بود که آیا کارهایش مورد پذیرش خدا قرار میگیرد یا خیر. ناگهان پیرمردی از آنجا گذشت و به او گفت: "نگرانی خود را از خدا دور کن، زیرا او همیشه در کنار توست و بر همه چیز تسلط دارد." این سخنان امید را در دل عابد زنده کرد و او به یاد آورد که باید به خدا اعتماد کند.